درباره : اعلامیه مضره
تاریخ سند: 5 آذر 1357
درباره : اعلامیه مضره
متن سند:
از : [بخش] فنی به : ریاست بخش امنیت داخلی شماره :28109 /11ب بدینوسیله تعداد چهار پاکت محتوی اعلامیه‌های مضره به شرح ذیل که از خارج و داخل ایران جهت اشخاص مختلف رسیده برای هرگونه اقدام مقتضی به پیوست ایفاد می‌گردد.مسئول امور فنی - مسرّت تحویل آقای معینی 1- از آلمان به زابل به عنوان غلامعلی خردمند بانک صادرات 2شماره نشریه طوفان 2- از انگلستان به زاهدان به عنوان شریف مقدم یک برگ نامه فرستنده عالم کفعمی تحویل آقای یزدی3- از آمریکا به زاهدان به عنوان عالیه کامبوزیا یک برگ نامه و یک برگ کاریکاتور فرستنده رؤیا مهرنوش تحویل آقای معینی 4 - از تهران به زاهدان به عنوان ریگی خیابان پهلوی کوچه براهویی پلاک 1 چهار برگ نشریه مردم ارگان حزب توده1 و دو برگ اعلامیه روحانیون
توضیحات سند:
1.حزب توده: حزب توده در مهرماه 1320 یک ماه پس از ورود ارتشهای بیگانه به خاک ایران موجودیت خود را اعلام کرد.
موسسان حزب توده از بقایای کمونیستهایی بودند که پیش از شهریور 1320 ه ش مامور اشاعه افکار کمونیستی شده بودند.
تا شهریور 1320 تعدادی از آنها در زندان و یا در تبعید بودند.
طی فرمان عفو عمومی، 28 شهریور 1320 این افراد آزاد شدند و پس از آن درصدد برآمدند که حزبی به نام حزب توده با مرام کمونیستی بنیان گذاری کنند.
افرادی چون سلیمان میرزا اسکندری، دکتر محمد بهرامی، مرتضی یزدی، جعفر پیشهوری، تقی مکینژاد و احسان طبری جزو مؤسسان حزب و آزادشدگان از زندان بودند که به اشاره دولت شوروی دست به تشکیل حزب توده زدند.
اولین جلسه هیأت مؤسسان حزب توده در مهرماه 1320 در منزل سلیمان میرزا اسکندری با حضور 37 نفر از دسته 53 نفر و کمونیستهای دیگر و«علی‌اف» که ایرانیالاصل و کاردار سفارت شوروی بود و به صورت ناشناس در جلسه حضور داشت، تشکیل گردید.
در این جلسه اعضای کمیته مرکزی انتخاب شدند و مرامنامه حزب به تصویب رسید.
حزب توده از تأسیس تا آغاز پیدایش فرقه دمکرات می‌خواست به صورت یک سازمان علنی و ملی باشد، ولی در همان آغاز راه منحرف شد و با طرح مسأله اعطای امتیاز نفت شمال به شوروی نشان داد که نیروی وابسته به امپریالیسم شرق است.
حزب توده سه وزیر، به کابینه ائتلافی قوام وارد کرد که این دوران را دوران طلایی حزب میدانند.
پس از تیراندازی به شاه در 15 بهمن 1327، حزب توده غیرقانونی اعلام گردید و اعضای آن دستگیر و یا متواری شدند در زمان نخستوزیری دکتر مصدق با استفاده از شرایط مساعد و آزادیهای به وجود آمده، یک سری سازمانهای علنی ایجاد و با شعار ملی شدن نفت مخالفت کردند.
بعد از کودتای 28 مرداد، سازمان نظامی حزب کشف و دوران ورشکستگی حزب فرا رسید.
در تمام این دوره که به سال 1357 ختم می‌شود، کار حزب توده در داخل کشور اقدام به سازماندهی حزب و در خارج ستیز ایدئولوژیکی با گروههای ملیگرا بود.
دوران نهایی حزب توده از سال 1357 میباشد که بعضی از آنها معتقد بودند که با استقرار عناصر لیبرال میتوانند در بازیهای دیپلماسی شرکت کنند و میگفتند که نهضت روحانیت و حکومت اسلامی دوامی ندارند و شکننده بودن نظام را حتمی میدانستند و با کارهای مخفی به سازماندهی مشغول بودند.
این افراد در ظاهر حامی نظام بودند و از نظام حمایت میکردند ولی در خفا با خائنانی مانند: ناخدا افضلی و سرهنگ عطاران، سرهنگ کبیری و آذرفر، فعالیت پرجوش و خروش جاسوسی به سود شوروی را رهبری میکردند.
در سال 1361 به جرم جاسوسی و توطئه حزب توده منحل و رهبران آن دستگیر شدند و اعضای کمیته مرکزی به فعالیتهای جاسوسی خود اعتراف کردند.
سیاست و سازمان حزب توده از آغاز تا فروپاشی، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی؛ خاطرات ایرج اسکندری، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی؛ خاطرات نورالدین کیانوری، تهران، دیدگاه، 1374.