موقعیت خمینی1 در عراق
تاریخ سند: 14 اردیبهشت 1347
موقعیت خمینی1 در عراق
متن سند:
از : 9/ه به : 316 شماره : 1763 /9 ه با مطالعات و مشاهداتی که در نجف اشرف در مورد وضع و موقعیت خمینی به عمل آمد چگونگی به شرح زیر به عرض می رسد نماز و درس خمینی در نجف اشرف بسیار آبرومندانه شده و روز به روز بهتر می شود در میان فضلا و علمای نجف اشرف به طور بسیار آبرومندانه ای برای خود جا باز کرده است و موقعیت خوبی به دست آورده.2 در حال حاضر یک ماه در میان به کلیه طلاب حوزه علمیه نجف.
کربلا.
کاظمین و سامرا شهریه می پردازد و همه ماهه به طور مرتب به طلاب شاگرد خود و ایادیش حقوق می دهد فرزندش سیدمصطفی خمینی هم در نجف درس خارج را شروع کرده3 و شاگردانی دورش جمع کرده به آنها پول می دهد و ادعای آیت اللهی و مرجعیت دارد.
4 شیخ نصراله خلخالی مقیم نجف اشرف که از تجار بزرگ آنجا است و بین علما و طلاب معروفیت و نفوذی دارد از خمینی شدیدا حمایت می نماید و همواره فعالیت می نماید که طلاب به نماز و درس خمینی شرکت نمایند و طلاب را شخصا به درس و نماز خمینی می برد و در بزرگ جلوه دادن خمینی کوشش زیادی به عمل آورده و توانسته است در این مدت کوتاه حوزه علمیه را متوجه خمینی نماید.
5 نظریه منبع خبر ـ چنانچه وضع به همین نحو ادامه باید و خمینی در نجف بماند در آینده نزدیکی موقعیت بسیار مناسبی به دست خواهد آورد و اینک توقف خمینی در نجف آرزوی قلبی وی بوده و بنحو مطلوبی از این موقعیت بهره برداری می کند چنانچه یکی دو نفر از مراجع حاضر در نجف که پیر شده اند (مانند حکیم و شاهرودی6) فوت نمایند مسلما مرجع تقلید مطلق خمینی خواهد شد با طرز فکری که در او است و عقیده مردم به وی و اطرافیان سودجو و مخرب که دور او را گرفته اند بدیهی است مشکلاتی بوجود خواهد آورد.
نظریه رهبر عملیات ـ باتوجه به موقعیتی که خمینی برای خود دست و پا کرده چنانچه وضع به همین نحو پیش رود نظریه منبع خبر مورد تأیید می باشد.
مقرر فرمایند چگونگی را به این سازمان ابلاغ نمایند.
اصل در پرونده آیه اللّه خمینی و پرونده سید مصطفی مصطفوی بایگانی شود.
به طور خلاصه در گزارش روزانه درج شد.
در ساعت 11 روز 17 /2 /47 به بخش 316 واصل گردید.
توضیحات سند:
1ـ در این سند هر جا نام «خمینی» بدون پیشوند آمده است منظور حضرت امام خمینی (ره) است.2ـ به دنبال تبعید حضرت امام خمینی (ره) و فرزند گرامی ایشان به عراق، ساواک طرحی برای تضعیف موقعیت مرجعیت حضرت امام (ره)، کنترل تماس ها و ارتباطات ایشان، تقویت مخالفین رهبری و مرجعیت ایشان در نجف، و جلوگیری از رسیدن وجوهات شرعیه و برقراری شهریه طلاب به نام امام در داخل و خارج از کشور تهیه و با تمام قوا به اجرا می گذارد.
در واکنش به صدور اعلامیه پنجم محرم امام (27 فروردین 46) به شدت روحانیون مبارز را سرکوب و مدرسه فیضیه و بیت ایشان در قم را مورد هجوم و یغما قرار می دهد و مانع پخش شهریه طلاب از طرف امام (ره) می شود.
(ر.ک: نهضت امام خمینی، جلد 2، ص 142 ـ 148 ـ 174 ـ 187 و 255 ـ 272) این گزارش شکست طرحهای ساواک برعلیه حضرت امام (ره) را پس از قریب دو سال و نیم تلاش آشکار می سازد.
3ـ شهید آیت الله حاج سیدمصطفی خمینی از 14 سالگی در حوزه علمیه قم به تحصیل علوم اسلامی پرداخت و به دلیل استعداد سرشار و هوش و حافظه فوق العاده و نبوغ ذاتی خود پس از 6 سال موفق به شرکت در درس خارج فقه و اصول مقدمه اجتهاد و معادل دوره فوق لیسانس تا دکتری گردید و در محضر حضرت امام خمینی (ره) آیت الله العظمی بروجردی و آیت الله داماد مدارج عالی را طی نمود و دیری نپایید که به درجه اجتهاد رسید حوزه درس خارج شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی در نجف اشرف بنا به قولی سومین درس خارج در خور توجه سرآمد بسیاری از درس هایی بود که در آن حوزه جریان داشت (نشریه 15 خرداد، ش 9، مهر و آبان 1370، ص 17) 4ـ شهید آیت الله سیدمصطفی خمینی به شاگردهای درس خویش، نه هیچ گاه پول می داد و نه پولی داشت که بتواند به کسی کمک کند و خود با زندگی طلبگی می ساخت.
(نهضت امام خمینی، جلد 2، ص 272) منبع ساواک بنا به انگیزه عدوات با حضرت امام (ره) و فرزند ایشان چنین تعابیری را ذکر نموده است و ذهنیت و برداشت مغز ضانه خود را به شهید مصطفی خمینی نسبت داده است.
5ـ ذهن ناتوان و اندیشه سطحی منبع ساواک نفوذ روزافزون حضرت امام خمینی (ره) در حوزه علمیه نجف را که ناشی از جایگاه والای علمی و مبارزاتی و شخصی برجسته الهی و عرفان ناب ایشان بوده است، عمدتا به تلاش های یک فرد منتسب ساخته است.
البته یاران و دوستان مخلص و فداکار حضرت امام (ره) در معرفی ابعاد وجودی ایشان و خنثی سازی تبلیغات عوامل رژیم شاه و ارتجاع نجف نقش مؤثر و انکارناپذیری داشتند اما عظمت شخصیت ایشان قائم به ذات و مستظهر به الطاف الهی و عنایات خاصه حضرت ولی عصر (عج) بود که حوزه علمیه نجف را مجذوب خویش ساخته بود.
6ـ آیه اللّه سیدمحمود شاهرودی فرزند سیدعلی در سال 1301 ق در روستای آقا عبداللّه شاهرود دیده به جهان گشود.
پس از طی مدارجی از تحصیلات خود در شهر بسطام و شهر مقدس مشهد به نجف رفت و از محضر مرحوم آخوند خراسانی و محقق نائینی حاج آقا ضیاءالدین عراقی بهره گرفت، نسب او به زیدبن علی بن الحسین(ع) می رسد.
وی بعد از فوت مرحوم سید ابوالحسن اصفهانی تا هنگام فوت، مرجعیت بخشی از اهل تقلید ایران و عراق را به خود اختصاص داده بود.
تا اینکه در 28 ماه شعبان سال 1394 (ه ق) (شهریور ماه 1353) در سن 93 سالگی دارفانی را وداع گفت و در جوار حرم مطهر حضرت علی (ع) به خاک سپرده شد.
آیه اللّه شاهرودی علاوه بر تربیت شاگردان فراوان دارای تألیفات ارزشمندی نیز می باشد از آن جمله است: 1ـ تقریرات بحث های آقا ضیاءالدین عراقی 2ـ حاشیه برکتاب وسیله النجاۀ 3ـ ذخیره المؤمنین 4ـ رساله هایی در موضوعات گوناگون فقهی، اصولی، ادبی و رجالی