موضوع: طرفداران محمد تقی فلسفی واعظ
تاریخ سند: 24 آبان 1351
موضوع: طرفداران محمد تقی فلسفی واعظ
متن سند:
از: ساواک تهران(20 ﻫ 12) تاریخ: 24 /8 /1351به: تیمسار ریاست ساواک مدیریت کل اداره سوم(312)
موضوع: طرفداران محمد تقی فلسفی واعظ
عطف به: 9558 /312 ـ 24 /8 /51
بدین‌وسیله صورت اسامی افراد روحانی و متعصبین مذهبی که در مورد رفع ممنوعیت از منبر نامبرده فوق اقداماتی تاکنون نموده‌اند و از دوستان نزدیک وی می‌باشند به شرح زیر اعلام می‌گردد.
الف ـ بازاری‌ها:
1ـ حاج عباسعلی اسلامی 2ـ حاج آقا رضا جعفری
3ـ علی حریری 4ـ حاج آقا رضا صرافان
5ـ حاج عباس تجریشی 6ـ حاج عباس نوشاد
7ـ حاج غلامحسین مس فروش 8ـ حاج عباس مس فروش
9ـ حسین مهدیان.
ب ـ متفرقه:
1ـ سید ابوالفضل مصباح تولیت سابق قم
پ ـ روحانیون:
1ـ عبدالرضا حجازی 2ـ عبدالرسول حجازی
3ـ شیخ حسن کافی 4ـ شیخ احمد کافی
5ـ سید احمد عبدالرحمانی معروف به رحمانی همدانی 6ـ سید مصطفی دیباجی
7ـ شیخ فضل اله مهدی‌زاده محلاتی 8ـ نجم‌الدین اعتماد زاده
9ـ شیخ جعفر جوادی شجونی 10ـ سید محمد رضا یاسینی
11ـ سید[شیخ] حسن سعید چهل ستونی 12ـ سید محمد صادق لواسانی
13ـ شیخ علی اکبر مهدوی تکه 14ـ سید محمد موسوی واعظ
15ـ ابوالقاسم خزعلی 16ـ محمدحسین علوی بروجردی
17ـ میرزا آقا شیرازی 18ـ سیدرضا شیرازی
19 ـ حسن لاهوتی اشکوری 20 ـ محمد امامی کاشانی
21ـ شیخ حسین یاسینی 22ـ علی دوانی
23ـ مصطفی مسجد جامعی 24 ـ مصطفی سید طباطبائی قمی
25ـ شیخ حسن شمس گیلانی 26 ـ سید عبدالکریم هاشمی نژاد
27ـ محمد آقای ... 28ـ سید محمود سدهی
29ـ شیخ حسین غفاری 30ـ شیخ جعفر خندق‌آبادی
31ـ سید جواد هشترودی 32ـ سید قاسم شجاعی
33ـ سید احمد حسینی همدانی 34ـ محمد علی سبط الشیخ
ضمناً برابر گزارش ساواک جنوب شرق قبلاً برای عده‌ای من‌جمله آیت اله سید ابراهیم میلانی1 ـ شیخ بهاءالدین نوری2 ـ سید عبدالرضا حجازی و حاج آقا بزرگ ابوحسین که یکی از معتمدین بازار است اظهار تمایل به رفع ممنوعیت منبر یاد شده را داشته‌اند که از طریق ساواک مذکور پاسخ آنان داده شد و از آن پس اقدامی از جانب آنها مشاهده نشده است ولی رفع ممنوعیت منبر نامبرده خواسته باطنی اکثریت قریب به اتفاق روحانیون و وعاظ تهران و حتی بسیاری از افراد متدین و اهالی جنوب شهر و بازاریان می‌باشد و تاکنون عده‌ای از دوستداران فلسفی با مقامات عالیه کشور در مورد رفع ممنوعیت وی تماس‌هائی حاصل ولی اقدام آنان منتج به نتیجه نشده است و همچنین آیت‌اله شریعتمداری ـ آیت‌اله سید محمد هادی میلانی ـ آیت‌اله سید احمد خوانساری3 شخصی به نام رشیدیان نیز در این مورد اقداماتی جهت رفع وضعیت مشارالیه نموده‌اند.
رئیس ساواک تهران . نواب
توضیحات سند:
1. سید ابراهیم میلانی، پسر حاج سید آقا میلانى در سال 1284 ﻫ ش در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات خود را نزد اساتید بزرگى چون آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى و آیت‌الله حاج میرزا محمد على شاه آبادى گذراند. مدتى در تبریز اقامت کرد، سپس به نجف اشرف رفت و در دروس مراجع نجف حاضر شد. وی سپس به زادگاه خود بازگشت و در مسجد حاج ابراهیم ایپکچى به تدریس و تعلیم پرداخت، در جریان نهضت ملى شدن نفت در صحنه سیاسى حاضر و در دوره هفدهم وارد مجلس شوراى ملى شد. وی مدتی در مشهد و تهران نیز سکونت گزید و به دلیل عدم دقت در مسائل سیاسى اجتماعى نتوانست منشأ خیر باشد.2. آیت‌الله شیخ بهاالدین نوری، فرزند شیخ عبدالنبى نورى در سال 1265 ﻫ ش در سامرا متولد شد. او دو ساله بود که پدرش با اجازه میرزا حسن شیرازى به تهران آمد و حوزه درس خود را در آنجا دایر کرد. خود او (شیخ بهاءالدین نورى) در سن 20 سالگى در حالی‌که مقدمات علوم را فرا گرفته بود، راهى عتبات شد و در محضر حضرات آیات عظام آخوند خراسانى، شریعت اصفهانى و سید محمدکاظم یزدى تحصیل علم کرد و چندین سال بعد زمانى که حوزه درس پدر در تهران رو به ضعف مى‌نهاد به تهران بازگشت و حوزه درس پدر را رونق بخشید.
3. آیت الله سیداحمد خوانسارى، فرزند حاج سید یوسف در 1 مهر 1270 ﻫ ش در شهر خوانسار متولد شد. مقدارى از ریاضیات و علوم مقدماتى و سطح را در زادگاهش فرا گرفت و سپس براى ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در آن شهر خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام حاج میرمحمد صادق مدرس اصفهانى و آخوند ملاعبدالکریم گزى و میرزا محمدعلى تویسرکانى، فراگرفت و بعد از طى مراحل، براى تکمیل معلومات خود به نجف عزیمت نمود و در آنجا دو سال در درس مرحوم آخوند خراسانى و چندین سال هم در درس مرحوم حاج سیدمحمدکاظم یزدى و آیت‌اللّه نائینى و استادان دیگر شرکت جست تا به مدارج عالیه رسید و در سال 1305 به ایران مراجعت کرد و با اقامت در اراک از محضر آیت‌اللّه عبدالکریم حائرى استفاده‌هاى علمى فراوانى برد.
بعد از انتقال حوزه علمیه از اراک به قم، ایشان نیز بعد از مدتى به قم آمد و نماز جماعت فیضیه به ایشان واگذار شد. در مدتى که در قم بود از مدرسین و فضلاى برتر حوزه علمیه به شمار مى‌رفت و در درس خارج فقه وى شاگردان مبرزى چون امام موسى صدر شرکت مى‌کردند. وى از مدرسین فلسفه و ریاضیات نیز شمرده مى‌شد. در سال 1329 به درخواست مردم تهران و امر آیت‌الله العظمی بروجردى در تهران ساکن شد و بیش از سه دهه یکى از مراجع متنفذ تهران و منشأ خدمات مؤثرى گردید. در ابتداى نهضت مردم ایران در جریان انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى حضور یافت ولى به تدریج از عرصه سیاسى کناره گرفت. هر چند که مستقیم و غیرمستقیم در جهت حمایت از مبارزان تلاش مى‌نمود. آیت‌اللّه سید احمد خوانسارى در سال 1362 دارفانى را وداع گفت و با تشییع جنازه‌اى باشکوه در تهران و قم در مسجد بالاسر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد. امام خمینى در ارتحال ایشان پیام تسلیتى ارسال کردند و طى آن از خدمات او به اسلام تجلیل نمودند.
آثار علمى ایشان:
شرح مختصر المنافع در چند جلد، حاشیه بر عروه‌الوثقى، توضیح المسایل، مناسک حج