تاریخ سند: 6 آبان 1357
پیرو مذاکرات تلفنی با جناب آقای استاندار که متعاقباً بعد از تظاهرات عصر دیروز در شهر تربتحیدریه به دنبال منبر رفتن فرد معممی به نام مسلمی صورت گرفت
متن سند:
شماره: 510/م تاریخ:6 /8 /1357
مشهد. استانداری معظم خراسان
پیرو مذاکرات تلفنی با جناب آقای استاندار که متعاقباً بعد از تظاهرات عصر دیروز در شهر تربتحیدریه به دنبال منبر رفتن فرد معممی به نام مسلمی صورت گرفت، با توجه به صورتجلسه مورخ 5 /8 /57 شورای تأمین تربتحیدریه و با اقدام نیروی انتظامی به متفرق کردن آنان وسیله آب پاش و شلیک 85 تیرهوائی، تظاهرکنندگان در قسمتهای مختلف شهر یک اتاق از فرمانداری، یک سینما و هتل باغ ملی را آتش زدند که با وسائل آتشنشانی خاموش گردید.
در جریان وقایع، هیچگونه ضرب و جرحی و زخمی و مصدوم از اهالی در بین نبوده و فقط دانشآموزی به علت تصادف با ماشین آتشنشانی از ناحیه دست مجروح میگردد. یک نفر از مأمورین به علت پرتاب نارنجک دستی که وسیله تظاهرکنندگان پرتاب شده بود از ناحیه کتف مجروح که بستری است. سرگرد آرینفرد و یک نفر مأمور به علت پرتاب سنگ وسیله نامبردگان به ترتیب از ناحیه صورت و پهلو مجروح شدند.
پیرو مذاکرات تلفنی روز قبل با جناب آقای معینی معاونت محترم استانداری، انتقال چهار نفر از تیر خوردگان گناباد به بیمارستان مرکز این شهرستان باعث تحریک تظاهرکنندگان شده؛ پیشنهاد انتقال فوری نامبردگان را به مرکز درمانی مناسب و مجهزی را مینماید تا از تشدید بیشتر تظاهرات هم جلوگیری به عمل آید. نظر به اینکه تظاهرات روز قبل در تربتحیدریه بیسابقه بوده و امکان برخوردهای دیگری میرود، از طرفی برابر اظهار مسئولین... انتظامی محل، در صورت بروز تظاهرات پردامنهتری که انجام آن قابل پیشبینی است، نیروی لازم برای متفرق کردن تظاهرکنندگان و حفظ آرامش و نظم را در اختیار ندارد لذا ضمن اعلام مراتب فوق پیشنهاد حکومت نظامی در تربتحیدریه میگردد که موضوع در شورای تأمین استان مورد بررسی قرار گیرد.1
صدقیانی. فرماندار تربتحیدریه
توضیحات سند:
1. استانداری خراسان این گزارش را طی شماره: 5401/م- 8 /8 /57 برای شهربانی و ژاندارمری و ساواک خراسان ارسال نموده که رئیس ساواک مشهد در ذیل آن نوشته است: «مفاد صورت جلسه به مرکز گزارش شده است. برقراری حکومت نظامی مستلزم کسب دستور از دولت می باشد. 9 /8» بخش ضمائم
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 16 صفحه 132