موضوع : شیخ مصطفی ملکی1
تاریخ سند: 1 اسفند 1356
موضوع : شیخ مصطفی ملکی1
متن سند:
به : 20 / ه 12 از : 20 / ه / ش شماره : 3090/ ه ش روز جمعه 28 /11 /36 شیخ مصطفی ملکی امام جماعت مسجد همت تجریش به مسجد اعظم واقع در رستم آباد شمیران روی منبر رفته و مردم را به بستن مغازه ها و دکاکین خود در روز 29 /11 /36 به مناسبت چهلمین روز واقعه قم دعوت کرده است و سیدحسین طباطبایی نیز روز 29 /11 /36 به در مغازه های رستم آباد رفته و از کسبه ها می خواهد که به مناسبت روز مزبور دکاکین خود را تعطیل نمایند که بعضی از آنها از جمله پرویز صالحی پارچه فروش که از نزدیکان مهدی شاه آبادی پیشنماز مسجد اعظم نیز می باشد و محسن محسنیان رنگ فروش واقع در خیابان کامران جنب نانوایی بربری به بستن مغازه های خود اقدام می نمایند.نظریه شنبه : خبر صحت دارد به نظر می رسد مهدی شاه آبادی احمد محسنیان و محمود محسنیان و مهدی میرمهدی و محمد نیساری از محرکین کسبه در بستن مغازه ها باشند.
نظریه یکشنبه : با توجه به صداقت شنبه متن خبر و نظریه شنبه مورد تایید می باشد.
نظریه سه شنبه : با عطف توجه به مراتب مندرج در گزارش خبر شماره پیروی و سایر سوابق موجود از شیخ مصطفی ملکی خبر فوق نیز صحیح به نظر می رسد.
نظریه 20 / ه / ش : نظریه سه شنبه مورد تایید است.
توضیحات سند:
1ـ حجت الاسلام مصطفی ملکی در سال 1295 ه.ش در محله تجریش تهران به دنیا آمد.
تا سال سوم دبیرستان به شکل متفرقه درس خواند و در همین سالها علاقه زیادی در نویسندگی و سرایش شعر از خود نشان داد.
حجت الاسلام ملکی پس از آشنایی با آیت الله شیخ علی اکبر نهاوندی به سوی تحصیل علوم دینی کشیده شد و در حوزه علمیه چیذر به شاگردی آیت الله نهاوندی پرداخت.
در سالهای پایان دهه بیست و اوایل دهه سی حجت الاسلام ملکی با نگارش مقالاتی با نهضت ملی آن زمان همراهی کرد.
پس از کودتای1332، رژیم درصدد دستگیری ایشان برآمد و همین موجب شد که به قم هجرت کند و تحصیلات خود را در این شهر ادامه دهد.
در سال 1347 به تهران بازگشت و در مسجد همت تجریش مستقر شد و با جلسات تفسیر قرآن خود، این کانون را محل توجه اهالی قرار داد.
از آن روز مسجد همت به یکی از مراکز مبارزه تبدیل گردید.
ایشان بارها به وسیله ساواک دستگیر شد.
پس از پیروزی انقلاب، سرپرستی کمیته انقلاب اسلامی منطقه یک را به عهده گرفت و به عضویت شورای مرکزی روحانیت مبارز درآمد.
حجت الاسلام ملکی در سال 1362 به علت بیماری قلبی درگذشت و به سرای باقی شتافت.
شرح احوال رجال، ج یک، ص 540