موضوع : نصب دستگاه های سینما نیاوران در نوشهر1
تاریخ سند: 1 آبان 1356
موضوع : نصب دستگاه های سینما نیاوران در نوشهر1
متن سند:
شماره: 2277 تاریخ:1 /8/[1356]موضوع : نصب دستگاه های سینما نیاوران در نوشهر1
جناب آقای ابوالفتح آتابای
معاونت محترم وزارت دربار شاهنشاهی
صورتحساب شماره : 2277
1ـ نصب یک دستگاه پروژکتور 35 میلیمتری فلپس 35000 ریال
2ـ نصب یک دستگاه پروژکتور 16 میلیمتری پروسون 25000 ریال
3ـ نصب یک دستگاه آمپلی فایر فیلیپس 200 وات دوبل 12000 ریال
4ـ نصب یک دستگاه رکتیفایراکزنون جهت دو عدد پروژکتور 10000 ریال
5ـ تعویض شاخه های کاور در پروژکتور 35 میلیمتری 4000 ریال
6ـ مخارج حمل و مختلفه طبق صورتحساب شماره یک تاریخ 15 / 4 / 36
از رادیو تلویزیون پام وسکام 21350 ریال
7ـ وسایل مختلف طبق فاکتور تکنو سینما کار 114280 ریال
8ـ وسایل مختلف طبق فهرست شماره دو مورخ 18 / 4 / 36
از رادیو تلویزیون پام وسکام 13290 ریال
9ـ حق الزحمه شرکت مهریز 35230 ریال
جمع کل : 270150 ریال
توضیحات سند:
1. این سینما‌های اختصاصی برای استفاده‌ی خانواده‌ی سلطنتی نصب شده بودند. در مورد علاقه‌ی شاه به فیلم، فرح در خاطراتش می‌نویسد که وی به فیلم‌های چارلی‌چاپلین علاقه‌ی زیادی داشته است. فریدون هویدا در مورد نمایش فیلم در مهمانی‌های مخصوص دربار و روحیه‌ی شاه می‌نویسد: «... بعد از صرف شام عده‌ای به ورق‌بازی می‌پرداختند و بقیه مشغول تماشای فیلم می‌شدند، ولی من که سابق براین منتقد آثار سینمایی بودم همواره از سلیقه شاه در مشاهده فیلم‌های خشن و پرحادثه و یا آثار «لویی دونفونس» حیرت می‌کردم.یک شب که در ضیافت منزل والاحضرت فاطمه، فیلم «زد» (پرداختی قصه‌گونه از کودتای سرهنگ‌ها در یونان) اثر «کستا ـ گاوراس» را نمایش می‌دادند، هنوز نیم ساعت از آغاز فیلم نگذشته بود که شاه از دیدنش عصبانی شده و دستور داد نمایش فیلم قطع شود. به همین جهت وارد کننده فیلم «زد» بعداً نیز از نشان دادن آن خودداری کرد، تا مبادا عوارضش گریبان او را بگیرد .....» سقوط شاه، پیشین، صص 139 ـ 138
احمدعلی مسعود انصاری نیز در بیانی مشابه می‌نویسد: «بعضی شب‌ها هم بعد از شام فیلم نمایش می‌دادند و در کاخ اختصاصی سالنی بود که مخصوص نمایش فیلم بود و فیلم‌ها هم اغلب خارجی بودند تنها استثناء این بود که گاهی فیلم‌های وحدت را نشان می‌دادند. علتش هم این بود که شاه از فیلم‌های وحدت خوشش می‌آمد و به دستور خود او بود که فیلم‌های وحدت را برای نمایش انتخاب می‌کردند.» پس از سقوط، پیشین، صص 87 ـ 86