صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : باقر بیات

تاریخ سند: 30 بهمن 1347


موضوع : باقر بیات


متن سند:

به : 322 از : 20 ه 7 شماره : 45413 /20 ه 7 غلامرضا عاصمی1 مدیر فنی تربیت بدنی ناحیه یک اظهار می داشت که در بین مردم شایع شده است باقر بیات نماینده سابق مجلس شورای ملی که از او سلب مصونیت پارلمانی شد در بازپرسی اظهار کرده است از مبلغ مورد اختلاس از شرکت واحد اتوبوسرانی بیش از دو میلیون تومان آن را قبل از دستگیری و توقیف به عنوان رشوه به آقای هویدا نخست وزیر پرداخته است.
توضیح رهبر عملیات : 1ـ موضوع سوءاستفاده در شرکت واحد و سلب مصونیت از باقر بیات قبلاً گزارش گردیده است.
2ـ درباره شایعه فوق تاکنون از سایر منابع گزارشی واصل نشده است.
3ـ هرگونه اقدام مستقیم در این مورد سبب شناخته شدن منبع خواهد شد.
مجیدیه رونوشت برابر اصل است اصل در 221518 جلد 3 در پرونده 62423 آقای هویدا بایگانی شود 11 /12 /47

توضیحات سند:

1ـ غلامرضا عاصمی فرزند میرزا نصراللّه در سال 1299 ه ش در مشهد متولد شد.
تا 16 سالگی در مشهد بود و در سال 1318 برای انجام مسابقات قهرمانی کشور با بازیکنان فوتبال مشهد، به طهران آمد که پس از انجام مسابقات در دانشسرای تربیت بدنی ثبت نام کرد.
در سال 1320 فارغ التحصیل شد و به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
مشارالیه که از بدو استخدام به عنوان مربی ورزش در مدرسه های مختلف تهران، کار کرده بود، و در سال 1327 به حزب توده پیوست و عضو کمیته ورزش آن شد.
عاصمی که به همراه معلمی ورزش، هنرپیشه تئاتر سعدی نیز بود، در سال 1332 به علت ارتباط با حزب توده، دستگیر و دو روز بازداشت بود که پس از اعلام انزجار از حزب توده و چاپ آن در روزنامه اطلاعات، آزاد شد.
او که به مدت دو سال منتظر خدمت شده بود، در سال 34 به وزارت کار معرفی شد و مدتی نیز در اداره کل ثبت اسناد و املاک به کار پرداخت و در سال 37 به فرهنگ عودت داده شد و از سال 1339 مدیر تربیت بدنی آموزش و پرورش ناحیه 1 تهران شد.
مشارالیه که عضو هیئت مدیره کانون مربیان ورزش ایران شده بود، در سال 1348 ریاست تربیت بدنی منطقه استان مرکز آموزش و پرورش را به عهده گرفت.
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی

منبع:

کتاب امیر عباس هویدا به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 455

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.