جناب آقای امیر اصلان افشار ـ رئیس کل تشریفات شاهنشاهی
تاریخ سند: 8 تیر 1357
جناب آقای امیر اصلان افشار ـ رئیس کل تشریفات شاهنشاهی
متن سند:
شماره: 1168 /1ـ102 تاریخ:8 /4/[1357]جناب آقای امیر اصلان افشار ـ رئیس کل تشریفات شاهنشاهی
پیرو تلگرام 1164 مورخ 8 /4 /2537 یک بسته محتوی یک صد لوله کرم VIOFORM HYDROCORTISON به ضمیمه ایفاد می شود. تمنا دارم دستور فرمایند وصول آن را اعلام دارند. ضمناً همان طور که قبلاً به استحضار رسیده داروی مزبور در بازار نایاب است و باید برای تهیه آن مستقیماً به کارخانه سفارش داد و کارخانه نمی تواند زودتر از دو هفته آماده و تحویل دهد. موجب مزید امتنان خواهد شد که در مواقع لزوم سه هفته قبل این سفارت شاهنشاهی را مطلع فرمایند.1
سفیر اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهرـ
اسداله فهیمی با تجدید ارادت قربانت وصول اعلام شود
توضیحات سند:
1. مینو صمیمی در خاطراتش داستان چگونگی تهیه‌ی پماد کورتیزون برای شاه را آورده است که برای شناخت روحیه‌ی اعضای سفارت ایران در سوئیس و دربار پهلوی شنیدنی است: «غرق در افکار خودم بودم که یک مرتبه دیدم سفیر در مقابلم ایستاده و با صدایی که از فرط عجله می‌لرزد به من دستور می‌دهد: «زودباش هرکاری داری زمین بگذار و آماده شو که یک کار بسیار فوری پیش آمده است». و بلافاصله نیز ادامه داد: «هم‌اکنون خبر داده‌اند که اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر به دلیل عود بیماری اگزمای مزمن وجود مبارک دچار خارش دست شده‌اند و نیاز به یک پماد کورتیزن دارند، که گویا برای رفع ناراحتی ایشان بسیار موثر است و باید به سرعت تهیه شود....تمام آن روز بعدازظهر تا شب در شهرهای مختلف سوئیس از این داروخانه به آن داروخانه رفتم، و حتی در آن سوی مرز جستجوی داروخانه‌های داخل خاک آلمان را هم از قلم نینداختم، تا شاید پماد کذایی را پیدا کنم؛ ولی از آن همه تکاپو هیچ نتیجه‌ای به دست نیاوردم....
موقعی که سرانجام در ساعت 6 بعدازظهر با دست خالی به سفارتخانه بازگشتم، مواجه با سفیری که از شدت ناراحتی رنگ به چهره نداشت، به من فهماند که بیچاره در تمام مدت بعدازظهر از سوی وزیر دربار ـ که همراه شاه در سن‌موریتس به سر می‌برد ـ تحت فشار قرار داشته تا هرچه زودتر پماد را پیدا کند و بفرستد، سفیر پس از آگاهی از نتیجه‌ی منفی ماموریتم، برای آنکه جای هیچ چون و چرا باقی نماند به من دستور داد: « همین الان تلفنی با رئیس اداره گمرک سوئیس تماس بگیرید. شاید او بداند این پماد را کجا می‌شود تهیه کرد....»
حدود ساعت 9 شب بود که رئیس گمرک از دفتر کارش به سفارتخانه تلفن کرد و گفت « در سوئیس پمادی به نام کورتیزن ساخته نمی‌شود،ولی در آمریکا و انگلیس می‌توان پمادی به همین نام یافت» که سفیر نیز پس از شنیدن این خبر بلافاصله با سفارتخانه‌های ایران در واشنگتن و لندن تماس گرفت و از آنها خواست تا در اسرع وقت پماد مورد نیاز شاه را تهیه کنند و به او سوئیس بفرستند ....
بالاخره کابوس «پماد کورتیزن» موقعی به پایان رسید که یک هواپیمای اختصاصی از سویس به لندن رفت و با خود 20 لوله پماد کذایی را به زوریخ آورد. بعد هم این پمادها در فرودگاه زوریخ به یک اتومبیل انتقال یافت و با سرعت به «سن‌موریس» فرستاده شد تا برای درمان خارش دست شاه مورد استفاده قرار گیرد .»
پشت پرده تخت طاووس، پیشین، ص 86