موضوع: مجلس ترحیم شیخ احمد کافی
تاریخ سند: 5 مرداد 1357
موضوع: مجلس ترحیم شیخ احمد کافی
متن سند:
از: 8 ﻫ 1 تاریخ:5 /5/[1357]به: 312 شماره: 9369 /8 ﻫ 1
موضوع: مجلس ترحیم شیخ احمد کافی
از ساعت 1600 الی 1930 روز 4 /5 /37 از طرف روحانیون کرمان مجلس ترحیمی جهت شیخ احمد ضیافتی کافی1 در مسجد جامع شهرستان کرمان برگزار که حدود 2500 نفر در آن شرکت داشتند در این جلسه شیخ محمدحسین موحدی بالای منبر رفته ابتدا درباره سجایای اخلاقی کافی صحبت نمود و بعد اشاره‌ای به همبستگی ملت با جامعه روحانیت نموده و اظهار داشت ملت بیدار و دیندار ارتباطش با روحانیت همیشگی است از عمامه به سر گرفته تا مرجع تقلیدی چون خمینی که مردم صلوات فرستادند مشارالیه پس از بیان حدیثی از زمان هارون‌الرشید برای جامعه روحانیت و مراجع و از بین رفتن ظلم و ظالم دعا کرده و در خاتمه منبر خود توجه توصیه نمود که مردم رعایت نظم را نموده و از مجلس خارج شوند در این موقع تعدادی افراد کم‌سن و سال که تعداد آنها به صدنفر نمی‌رسید شعارهائی به طرفداری از خمینی داده و یک نفر که در حالت عادی نبود و حالتی مانند افراد مست داشت به مقام شامح سلطنت اهانت نمود افراد حاضر در جلسه که شناخته شدند عبارت بودند از آیت‌اله علی‌اصغر صالحی کرمانی – شیخ محمد روحانی – ابوالقاسم صمدانی – سیدجواد نیشابوری- سیدیحیی موسوی ساکن قم – شیخ یحیی جعفری – شیخ عباس فقیه – سیدکاظم ثمره هاشمی – صالحی پیش‌نماز خانوک – عمادزاده گوکی پیش‌نماز مسجد ولی‌عصر – برادران عقابیان – محمد یزدان پناه – کارنما – غلامحسین مهرابی ضمناً افرادی که شعار می‌دادند پس از خروج از مسجد متفرق شده و اتفاقی روی نداده است.
نظریه یکشنبه: گزارش فوق صحت[دارد] اقداماتی در مورد شناسائی شخصی که به مقامات عالیه مملکت اهانت نموده در جریان است که در صورت حصول نتیجه مراتب اعلام خواهد شد. مؤلف
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است. افراد حاضر در جلسه به آرامی مسجد را ترک نموده ضمناً با پیش‌بینی‌های لازم مأمورین انتظامی آمادگی کامل داشتند. آسای
نظریه 8 ﻫ: نظریه چهارشنبه تایید می‌گردد.
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام شیخ احمد کافى، فرزند میرزا محمد در اول خرداد 1315 ﻫ ش در مشهد مقدس دیده به جهان گشود. پدر بزرگش حضرت آیت‌الله میرزا احمد کافى امامى از علماى معروف یزد بود که به قصد زیارت به مشهد مقدس عزیمت و در آنجا سکنى گزید. مرحوم کافى در شش سالگى وارد دبستان ایمانى مشهد شد و به فراگیرى دروس متداول مشغول شد. پس از آن هم زمان با تحصیل دروس جدید، در نزد پدر بزرگ خود به فراگیرى علوم اسلامى پرداخت. بخشى از مقدمات را نزد وى خواند و در سال 1327 وارد مدرسه علمیه نواب مشهد شد. از پانزده سالگى در حرم مطهر رضوى حضور مى‌یافت و با صداى گرم خود براى زائران دعاى کمیل مى‌خواند. در سال 1333 به همراه پدر بزرگ خود مرحوم حاج میرزا احمد کافى عازم نجف‌اشرف شد و در مدرسه آیت‌اللّه سیدمحمدکاظم یزدى معروف به مدرسه سید به تحصیل پرداخت و از محضر آیات عظام: سیدابوالقاسم خویى، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودى، شهید سید اسدالله مدنى و حسین راستى کاشانى بهره برد. در سال 1338 به توصیه شهید آیت‌اللّه مدنى به مشهد بازگشت و در اواخر سال 1342 در تهران ساکن شد. اولین سخنرانى سیاسى وى علیه لایحه انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى در منزل آیت‌الله قمى انجام گرفت که منجر به بازداشت وى شد. در دوم فروردین سال 1342 به علت سخنرانى علیه رژیم شاه تحت تعقیب قرار گرفت و در قیام 15 خرداد 42 جزء وعاظى بود که اعلامیه‌اى در حمایت از امام(ره) صادر و امضا کردند. در تاریخ 4 /11 /43 به مدت چهار ماه و در تاریخ 8 /4 /49 تا 18 /4 /49 نیز بازداشت شد. در سال 1354 به علت سخنرانى حاد علیه رژیم صهیونیستى دستگیر و توسط کمیسیون امنیت اجتماعى به سه سال تبعید به ایلام محکوم شد و در تاریخ 21 /9 /1354 به شهربانى ایلام تحویل داده شد، ولى در ایلام نیز با اقامه نماز جماعت و اقدام به تأسیس کتابخانه و مدرسه علمیه به تلاش خود استمرار داد و به علت این فعالیت‌ها و تلاش آیت‌الله سیداحمد خوانسارى و سرازیر شدن مردم به شهرستان ایلام براى دیدار او، ساواک مجبور شد از باقى مدت تبعید وى صرف‌نظر نماید و نامبرده در تاریخ 29 /8 /55 مجدداً به تهران بازگشت. ساواک مرتباً جلسات، مکاتبات و تلفن‌هاى وى را کنترل مى‌کرد و در مواقع حساس او را احضار و تذکرات لازم را به او مى‌داد. نامبرده علاوه بر وعظ و خطابه در فعالیت‌هاى فرهنگى و خدمت‌رسانى به مردم محروم فعالیت گسترده داشت. ساخت مهدیه تهران، تأسیس صندوق قرض‌الحسنه مهدیه، ارائه خدمات درمانى و تأسیس داروخانه مهدیه، تأسیس حوزه علمیه مهدیه، خریدارى مشروب‌فروشى مجاور مهدیه و تبدیل آن به کتابخانه، عیادت از بیماران، احداث درمانگاه در شهرهاى مشهد، گرگان، دهلران، آران کاشان، ساختن بیش از بیست مهدیه در شهرهاى مختلف، تأسیس حوزه علمیه ایلام، ساخت حمام در ایلام، ساوه و دهلران، و ... از جمله فعالیت‌هاى ارزشمند او بود. همزمان با تحریم جشن میلاد امام زمان (عج) در سال 57 از سوى امام خمینى (ره)، مرحوم کافى به‌رغم فشار ساواک، حاضر به برگزارى جشن نشد و به عنوان سفر راهى مشهد مقدس گردید که در بین راه، به صورت مشکوک طى یک تصادف در 30 تیر 1357 درگذشت.حجت الاسلام حاج شیخ احمد کافی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1383