این روزها جامعه اسلامی و به ویژه جامعه روحانیت شاهد فاجعه دردناک جدیدی بود
این روزها جامعه اسلامی و به ویژه جامعه روحانیت شاهد فاجعه دردناک جدیدی بود
متن سند:
به نام خداولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون (آل عمران ۱۶۹)
(شهدای راه آزادی و فضیلت را مرده مپندارید که به حیات جاودانی زنده‌اند)
این روزها جامعه اسلامی و به ویژه جامعه روحانیت شاهد فاجعه دردناک جدیدی بود (فاجعه شهادت حضرت آیت‌الله حاج شیخ حسین غفاری آذرشهری، که به دست جلادان رژیم در گوشه زندان انجام شد) هنوز جامعه روحانیت سوگ شهادت رجال پاک و مجاهدی نظیر حجج اسلام؛ سید یونس رودباری1، سید کاظم قرشی خمینی2، سبحانی دزفولی، و آیت‌الله سعیدی3، را فراموش نکرده بود که یکی دیگر از علمای مجاهد تهران، به جرم حمایت از قرآن و اعتراض به غارت‌های بی‌پایان این ملت، توسط شاه و عمالش و به جرم حمایت بی‌دریغ از انقلاب مسلحانه خلق ایران، ظرف چند ماه گذشته دستگیر و با کبر سن و نقاهت مزاج در زیر شدیدترین شکنجه‌های جلادان شاه قرار گرفت و سرانجام به درجه شهادت رسید و بدینوسیله بار دیگر ماهیت حکومت سیاه پهلوی بدنیا نشان داده شد و زنگ خطری که دائماً کیان اسلام و ملت شریف ایران را تهدید می‌کند، به صدا در آمد.
آیت‌الله غفاری(ره) زمانی شهید شد که بلندگوهای شاه و مزدوران کلم به سر دربار و اوقاف که اخیراً به ساحت مقدس مرجعیت هم رخنه کرده‌اند پیوسته شاه قاتل را اسلام پناه و خودشان را در زمره دعاگویان «ذات ملوکانه» قلمداد می‌کنند، شهادت آیت‌الله غفاری مشت محکمی بود که به دهان این روحانی نمایان خائن و خود فروخته کوبیده شد.
ناگفته پیداست که اگر غفاری‌ها تن به ننگ ذلت می‌دادند و همچون زالو به مکیدن خود مردم و تامین بهترین زندگی‌ها از دسترنج توده فقیر مذهبی مشغول می‌شدند هیچگاه گرفتار شکنجه‌های وحشیانه رژیم نمی‌گشتند و بلکه مستقیم و غیرمستقیم مورد تفقد و حمایت قرار می‌گرفتند.
شهادت آیت‌الله غفاری بیانگر رسالتی است که یک مسلمان آزاده بویژه اگر لباس رسمی‌دفاع از مذهب را پوشیده و از بودجه ملت فقیر ارتزاق کند، می‌بایستی ایفاء نماید. شهادت آیت‌الله غفاری بیان کننده میزان پشتیبانی روحانیت مترقی از انقلاب خلق ایران است و به خوبی نشان می‌دهد که روحانیت متعهد ایران از انقلاب مسلحانه خلق ایران (که یک ضرورت تاریخی بوده و جز آن برای نجات توده محروم راهی نیست) استقبال کرده و حتی برای پشتیبانی و دفاع از آن به قربانی دادن نیز آماده است. تبعیدهای پی در پی و زندانی شدن‌های ده‌ها روحانی مبارز و شکنجه‌های طاقت فرسای آنان و شهادت پاره‌‌ای از آنها، شاهدی گویا بر این ادعا است.
حوزه علمیه قم به عنوان اعتراض به اعمال وحشیانه رژیم نسبت به دانشجویان مبارز دانشگاه‌ها و حمله‌های بی شرمانه به مراکز تجمع آنها و دستگیری‌های دانشمندان و روشنفکران مسئول از قبیل استاد محترم دانشگاه جناب آقای علی شریعتی و ضرب و شتم‌های قرون وسطایی در شکنجه گاه‌های رژیم و کشتار بی‌رحمانه انقلابیون پیشگام خلق و سختگیری‌های بی سابقه در سطح زندان‌های سیاسی و حتی جلوگیری از انجام فرایض مذهبی و بازرسی‌های منطقه‌‌ای و یورش‌های شبانه مأموران دژخیم صفت رژیم به منازل مردم بی پناه و تعطیل کردن مساجد و مراکز روشنگری و بیداری مردم از قبیل مسجد هدایت، مسجد جاوید، حسینیه ارشاد و غیره و کشتن ناجوانمردانه حضرت آیت‌الله غفاری در زیر شکنجه و تبعید و زندانی کردن بیش از ۳۰ نفر از اساتید برجسته و فضلای حوزه علمیه قم و تهران از قبیل آیات و حجج اسلام آقایان: منتظری4، ربانی شیرازی5، مشکینی6، انواری7، حجتی کرمانی، علوی طالقانی، مفتح8، آذری، جنتی9، خزعلی، تهرانی، گرامی، یزدی، فاضل، صالحی، احمدی خمینی، صانعی، انصاری شیرازی، ربانی املشی۱۰، طباطبائی، عبائی، مؤمن قمی، منتظری قمی، راشد یزدی، امید، غیوری، جعفری، جنتی کرجی، عالمی سمنانی، صالحی مازندرانی، معادیخواه11، مولانا، شریعتی سبزواری، عندلیب، عرفاء، سالاری، ناصح زاده، طارمی، و ده‌ها تن دیگر و بخاطر اعتراض به استثمار و غارت این ملت توسط آمریکا واسرائیل به مدت ۲ روز حوزه‌های درس را تعطیل نموده و در ظرف این ۲ روز مجالس ختمی از طرف جامعه روحانیت به عنوان تجلیل از روح شهید بزرگ «غفاری عزیز» برگزار و در آن مجالس، روحانیون و سایر طبقات با فریادهای اعتراض آمیز خود و با تظاهرات پرشکوه و درگیری‌های پی در پی با مأموران جلاد رژیم خشم خود را نسبت به دستگاه فاشیستی هیئت حاکمه ایران ابراز داشتند و باز در همین زد و خوردهای اخیر طلاب و جوانان قم با پلیس، تعداد زیادی از آنان زخمی و دستگیر و بزندان قم و کمیته تهران فرستاده شدند.
ما این اعمال وحشیانه قرون وسطایی را که روز بروز بر شدتش افزوده می‌گردد (و این خود نشانه ضعف و وحشت بیش از حد دستگاه از پیشرفت انقلاب خلق می‌باشد) محکوم کرده و از اساتید دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه و طلاب و دانشجویان محترم می‌خواهیم که به مبارزات پیگیر خود ادامه دهند و بدعوت مرجع بزرگ عالم اسلام، پیشوای مبارز و رزمنده خود حضرت آیت‌الله العظمی خمینی، مد ظله پاسخ مثبت گویند و بدانند که پیروزی از آن مردان خدا و شکست قطعی از نیروهای شیطانی و استعمارگر است.
هر چه محکمتر باد پیوند مبارزه نیروهای مذهبی با توده مردم و ستمدیده خلق ایران.
مستحکم‌تر باد اتحاد نیروهای انقلابی و دانشجویی پرشکوه باد اسلام انقلابی و ضد آریامهری
جامعه روحانیت مترقی ایران
توضیحات سند:
١. سید یونس رودباری: روحانی شهید سید یونس رودباری در سال ۱۳۱۱ شمسی در یکی از روستاهای رودبار به دنیا آمد. دروس مقدماتی را محل تولد گذراند و برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم شد و مدت ده سال در این شهر مشغول تحصیل بود. شهید رودباری در حادثه حمله مأمورین سفاک ساواک به مدرسه فیضیه در سال ۱۳۴۲ مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و مدت کوتاهی پس از این حادثه به علت شدت جراحات وارده به شهادت رسید.ر.ک: شهدای روحانیت شیعه. جلد اول. علی ربانی خلخالی
۲. سید کاظم قریشی خمینی: در شهر خمین به دنیا آمدو پس از تحصیلات ابتدایی در آن شهر راهی قم شد و با آغاز نهضت امام خمینی در مسیر این نهضت به فعالیت پرداخت و پس از تبعید امام خمینی (ره) برای تبلیغ به شهرستان خمین رفت و با سخنرانی‌های خود در جهت آگاهی هر چه بیشتر مردم کوشید و همین امر موجب دستگیری وی توسط ساواک شد و پس از آزادی مورد استقبال شایان توجه مردم خمین قرار گرفت تا اینکه دوباره او را دستگیر و به تهران انتقال دادند و پس از تحمل شکنجه‌های فراوان دچار ناراحتی جسمی‌گردید که منجر به عمل جراحی ایشان شد و در سال ۱۳۸۵ ﻫ ق زیر عمل جراحی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
ر.ک: شهدای روحانیت شیعه، جلد اول، علی ربانی خلخالی
۳. سید محمدرضا سعیدی: آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی در سال ۱۳۰۸ﻫ ش در منطقه نوغان شهر به دنیا آمد. دروس ابتدایی را نزد پدر آموخت و در دوران نوجوانی به لباس روحانیت در آمد و برای ادامه تحصیل به مشهد رفت و منطق و اصول را نزد عالمان برجسته‌‌ای چون ادیب نیشابوری، شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی فراگرفت و سپس راهی قم شد و از محضر آیت‌الله العظمی بروجردی و امام خمینی (ره) کسب فیض نمود و جزو نامدار ترین شاگردان امام خمینی (ره) شد در حادثه ۱۵خرداد سال ۱۳۴۲ که منجر به دستگیری حضرت امام خمینی(ره) شد ایشان که برای تبلیغ دین در کویت به سر می‌برد دست به افشاگری زد و با ارسال نامه برای مراجع مقیم نجف آنان را از خطراتی که جان امام را در ایران تهدید می‌کرد آگاه کرد و به دنبال تبعید امام خمینی(ره) به نجف خود را به آنجا رسانید و در شناساندن چهره امام به علما و مدرسین حوزه نجف تلاش فراوانی کرد، او در مسیر مبارزه علیه رژیم شاه بارها توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت، دستگیر شد و ممنوع المنبر گردید. آیت‌الله سعیدی ورود سرمایه گذاران آمریکائی به ایران را خیانتی بسیار بزرگ به ملت ایران می‌دانست و با سخنان کوبنده، نامه‌ها و بیانیه‌های افشاگرانه رژیم شاه را سخت به وحشت انداخت. این بود که ساواک کمر به قتل او بست.
ر.ک: شهید آیت‌الله سید محمدرضا سعیدی، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
۴. آیت‌الله منتظری: آیت‌الله حسینعلی منتظری در سال ۱۳۰۱ﻫ ش در نجف آباد اصفهان متولد شد. تحصیلات حوزوی خود را در اصفهان و سپس در قم پی گرفت و به درجات عالی علوم دینی رسید و در دهه چهل به علت همراهی با نهضت امام خمینی (ره) تحت تعقیب عوامل امنیتی رژیم قرار گرفت و بارها به زندان افتاد، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از وفات آیت‌الله طالقانی (ره) امامت جمعه تهران از طرف امام خمینی (ره) به ایشان واگذار شد. در سال ۱۳۶۴ مجلس خبرگان آیت‌الله منتظری را به عنوان قائم مقام رهبری تعیین کرد لیکن به علت نفوذ عناصر منحرف در دفتر ایشان و اتخاذ مواضع علیه حرکت طبیعی انقلاب این حکم در سال ۱۳۶۸ پس گرفته شد.
۵. آیت‌الله ربانی شیرازی: آیت‌الله شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی در سال ۱۳۰۱ﻫ ش در شیراز متولد شد و در سال ۱۳۲۷ برای تکمیل مبانی علمی خود به قم رفت و محضر اساتیدی چون آیت‌الله سید محمد محقق داماد و آیت‌الله بروجردی را درک کرد و فقه و اصول را فرا گرفت. آیت‌الله ربانی شیرازی در طول مبارزات سیاسی خود علیه رژیم شاه بیش از ده بار زندانی شد و آخرین بار در ماه مبارک رمضان در سال ۱۳۵۷ پس از سخنرانی در شیراز دستگیر شد، ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی نماینده حضرت امام (ره) در استان فارس شد و نیز به عضویت شورای نگهبان در آمد وی در دهم فروردین ۱۳۶۰ در شیراز مورد اصابت گلوله ضد انقلاب قرار گرفت اما از این سوء قصد جان سالم به در برد و در هفدهم اسفندماه همان سال هنگام عزیمت به تهران برای شرکت در جلسه شورای نگهبان بر اثر واژگون شدن خودرو در گذشت و به دیار باقی شتافت.
ر.ک: روزشمار انقلاب اسلامی، ج۲، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، ص ۳۵۳
۶. آیت‌الله مشکینی: آیت‌الله میرزا علی آقا مشکینی در سال ۱۳۰۰ ﻫ ش در یکی از روستاهای مشکین شهر به دنیا آمد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی به قم رفت و در محضر علمای بزرگی چون آیت‌الله العظمی بروجردی (ره) و امام خمینی (ره) تلمذ نمود، آیت‌الله مشکینی از آغاز نهضت جزو یاران امام بود و در دوران ستم شاهی بارها دستگیر و تبعید شد پس از پیروزی انقلاب به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری برگزیده شدو سپس به ریاست این مجلس رسید وی در تنظیم لایحه اصلاحات ارضی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نقش داشت همچنین تألیفات زیادی در زمینه‌های فقهی و اخلاقی از ایشان به چاپ رسیده است.
ر.ک: آیت‌الله مدنی به روایت اسناد ساواک، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات
۷. آیت‌الله انواری: آیت‌الله محی‌الدین انواری در سال ۱۳۰۵ﻫ ش در همدان به دنیا آمد، پس از تحصیلات دوره ابتدائی آموزش علوم دینی را پی گرفت و در سال ۱۳۴۱ همراه با شهید آیت‌الله مطهری و شهید آیت‌الله دکتر بهشتی هسته روحانی هیأت‌های موتلفه اسلامی را تشکیل داد و پس از اعدام انقلابی حسنعلی منصور دستگیر و به ۱۵سال زندان محکوم گردید، آیت‌الله انواری پس از پیروزی انقلاب اسلامی نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی شد و نیز از طرف حضرت امام (ره) به عنوان نماینده ایشان در شهربانی منصوب گردید.
ر.ک: روزشمار انقلاب اسلامی، ج ۱، ص ۲۷۵
۸. آیت‌الله مفتح: آیت‌الله دکتر محمد مفتح در سال ۱۳۰۷ ﻫ ش در همدان به دنیا آمد. وی ادبیات را نزد پدر روحانی خود فرا گرفت و پس از درک محضر آخوند ملاعلی معصومی همدانی راهی قم شد و در حوزه علمیه قم به مقام اجتهاد رسید و سپس به تحصیلات دانشگاهی روی آورد و در رشته فلسفه دکترا گرفت فعالیت‌های سیاسی دکتر مفتح با افشاگری‌های او علیه رژیم شاه آغاز گردید و به همین دلیل به زاهدان تبعید شد وی در سال ۱۳۴۸ به تهران آمد و در دانشکده الهیات دانشگاه تهران کرسی استادی گرفت، دکتر مفتح تلاشی بی‌نظیر برای همسو کردن حوزه و دانشگاه صورت داد تا حدی که این همگرایی با نام او شناخته شده است. دکتر مفتح در برگزاری راهپیمایی شکوهمند عید فطر سال ۱۳۵۷ نقش عمده‌‌ای داشت و در شورای انقلاب نیز عضویت داشت. آیت‌الله مفتح پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌در سال ۱۳۵۸ به وسیله گروهک فرقان به: شهادت رسید.
ر.ک: روزشمار انقلاب ز اسلامی، ج ۲، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی
۹. آیت‌الله جنتی: آیت‌الله احمد جنتی متولد سال ۱۳۰۵ ﻫ ش در اصفهان به دنیا آمد و از محضر آیات عظام، بروجردی، سید محمد تقی خوانساری، امام خمینی و آیت‌الله گلپایگانی و نیز حاج آقا رضا بهاء الدینی و شهید صدوقی بهره برد وی از اداره کنندگان مدرسه حقانی و دارای سوابق مبارزاتی با رژیم شاه و چند مورد بازداشت و تبعید می‌باشد پس از پیروزی انقلاب در سازمان تبلیغات اسلامی و امامت موقت جمعه تهران و شورای نگهبان ایفای نقش نمود.
۱۰. آیت‌الله ربانی املشی: آیت‌الله محمد مهدی ربانی املشی در سال ۱۳۱۳ﻫ ش متولد شد و از پانزده سالگی به تحصیل علوم حوزوی روی آورد و مدارج علمی خود را نزد اساتیدی چون آیت‌الله العظمی بروجردی و علامه سید محمد حسین طباطبائی گذراند وی در سال‌های مبارزه با رژیم ستم شاهی بارها دستگیر و زندانی و یا تبعید شد و پس از انقلاب به عضویت شورای عالی قضایی و نیز به عضویت ستاد انقلاب فرهنگی منصوب شد و مدتی نیز عهده دار دادستانی کل کشور بود. ایشان در سال ۱۳۶۴ دار فانی را وداع گفت.
۱۱. عبدالمجید معادیخواه: حجت‌الاسلام عبدالمجید معادیخواه در سال ۱۳۲۱ شمسی در قم متولد شد پس از تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه آموزش علوم اسلامی را پی گرفت مبارزات سیاسی وی از سال ۱۳۴۱ و آغاز قیام امام خمینی (ره) شروع شد و تا سال ۱۳۵۷ هفت بار دستگیر شد پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌در دادگاه‌های انقلاب اسلامی و شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی مسئولیت داشت وی در نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم تهران راهی مجلس شد و مدتی نیز وزیر ارشاد اسلامی بود و پس از تأسیس بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی مدیر عامل این بنیاد شد.
ر.ک: روزشمار انقلاب اسلامی، دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، ج ۲، ص ۳۰۱