موضوع: شیخ محمد صفر نورالهی واعظ و مدرس مدرسه امامیه شهرکرد
موضوع: شیخ محمد صفر نورالهی واعظ و مدرس مدرسه امامیه شهرکرد
متن سند:
[گزارش خبر]به: ۳۱۲ شماره: ۱۷۳۴/۱۹ه
از: ۱۹/ه تاریخ: ۳۰/۱۰/۵۳
موضوع: شیخ محمد صفر نورالهی واعظ و مدرس مدرسه امامیه شهرکرد
مورخه ۲۲/۱۰/۵۳ در مدرسه امامیه شهرکرد حاج محمد صفر نورالهی که اخیراً از سفر مکه مراجعت نموده در مورد سفر خود بحث و اظهار داشت در این سفر آقازاده آقای خمینی۱ (حاج آقا مصطفی) را دیدم و با او صحبت کردم در این اثنا یک نفر ایرانی که به خارج آمده بود مبلغ زیادی پول به ایشان داد تا به پدرش آقای خمینی بدهد.
نظریه شنبه: نامبرده از طرفداران خمینی است.
نظریه یکشنبه: با توجه به اینکه نامبرده از وعاظ شهرکرد و طرفدار خمینی است لذا آموزش لازم به شنبه از نظر کنترل و مراقبت اعمال و رفتار و همچنین شرکت در جلسات و هیئت‌ها داده شد که سعی نماید ضمن جلب اعتماد و اطمینان وی از ارتباط و تماس نامبرده یا متعصبین مذهبی آگاهی حاصل نحوه فعالیت او را گزارش نماید.
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
توضیحات سند:
۱- آیت‌الله شهید مصطفی خمینی، فرزند گرانقدر امام خمینی (ره) در ۱۲ رجب ۱۳۴۹ ه ق (آذرماه ۱۳۰۹ ه ش) در شهر قم دیده به جهان گشود. او در محیطی آکنده از معنویت رشد کرد و در سن ۱۵ سالگی در حوزه علمیه قم به تحصیل علوم دینی پرداخت، دوره سطح را در محضر استادانی چون حائری، صدوقی، سلطانی و شیخ محمد جواد اصفهانی گذراند و در سن ۲۱ سالگی مشغول تحصیل دروس خارج شد و از محضر آیت‌الله العظمی بروجردی، پدر بزرگوارش امام خمینی و آیت‌الله حاج سید محمد داماد استفاده علمی زیاد. نمود. در حدود ۲۷ سالگی به درجه اجتهاد رسید و در علم رجال و تاریخ اطلاعات فراوانی داشت و بهره‌های فراوانی در زمینه فلسفه و حکمت و عرفان نظری و علمی و تفسیر از استادان خود برده بود. وی فلسفه را نزد فیلسوفان نامداری چون علامه طباطبایی و آیت‌الله سید ابوالحسن قزوینی آموخت. ایشان در سال ۱۳۳۵ شمسی با دختر آیت‌الله حائری ازدواج کرد. همزمان با تبعید امام خمینی در ۱۳ آبان ۱۳۴۳ از ایران به ترکیه، وی نیز دستگیر شد، ابتدا در شهربانی قم و سپس در زندان قزل قلعه زندانی شد. عوامل رژیم قصد داشتند او را با میل خود از ایران برانند تا یاد و خاطره امام به فراموشی سپرده شود.لذا وی را پس از ۵۷ روز از زندان آزاد کردند و موافقت وی را جهت خروج از ایران جلب نمودند، لکن نامبرده پس از مشورت با استادان و فضلای حوزه علمیه از مسافرت به ترکیه منصرف شد تا اینکه توسط سرهنگ بدیع - رییس ساواک قم - دستگیر و به تهران اعزام و از آنجا به ترکیه تبعید شد. تبعیدگاه ایشان همراه حضرت امام در تاریخ ۹ جمادی الثانی ۱۳۸۵ قمری از ترکیه به عراق انتقال یافت. ایشان مدت ۱۳ سال در حوزه علمیه نجف به تدریس و تألیف و تربیت طلاب مشغول بود و تألیفات زیادی از این استاد بزرگ به جای مانده که تعدای از آنها ناتمام مانده است. «القواعد الحکمه» و «القواعد الرجالیه» و «القواعد الأصولیه» و کتاب اجاره و کتاب البیع در ۳ جلد و کتاب در فقه در دو جلد و یک دوره «اصول مختصر و مفصل» که دوره مفصل آن به پایان نرسید از جمله تألیفات ارزشمند وی است. این فقیه شریف مسایل کتاب «صلوه» که ساواک در یورش خود به خانه قائد بزرگ امام خمینی در قم آن را به یغما برد و «مستندی بر تحریرالوسیله» امام خمینی و «شرح زندگانی ائمه معصومین (ع)» تفسیر قرآن به سبک جدید را نیز پیش از شهادت در دست نگارش داشت. ۱۵۰۰ صفحه از کتاب اخیر تا آیه ۳۳ سوره بقره و شرح زندگانی ائمه معصومین (ع) تا زندگانی امام حسین (ع) توسط ایشان به رشته تحریر درآمده بود. این فرزند رشید و برومند اسلام در نجف به سن ۴۷ سالگی به شکل مرموزی به شهادت رسید. روزشمار انقلاب اسلامی، ج ۱، ص ۱۲۱-۱۲۲