صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: فعالیت‌های علی مظفری در مورد بهائیان1

تاریخ سند: 14 اسفند 1356


موضوع: فعالیت‌های علی مظفری در مورد بهائیان1


متن سند:

از: 17/ﻫ تاریخ: 14 /12 /2536[1356]
به: 312 شماره: 6085/ﻫ1
موضوع: فعالیت‌های علی مظفری در مورد بهائیان1
عطف 6032/ﻫ1 ـ 7 /12 /36
13561214
اخیراً یک طغری پاکت از تبریز برای علی مظفری در بندرعباس ارسال گردیده است.
نظریه شنبه: پاکت مزبور مشکوک به نظر می‌رسد.
نظریه سه‌شنبه: در بررسی که به عمل آمده فرستنده پاکت مورد بحث شخصی به نام علی شریف‌پور از تبریز می‌باشد که فعالیت‌های ضدبهائی دارد و با علی مظفری در این مورد ارتباط دارد و در نامه قید نموده که شاهرخ دیبائی که در بندرعباس در کارخانه ذوب‌آهن گازی کار می‌کند بهائی است و لازم است اطرافیان او را نسبت به بهائیت واکسینه کنید. یک نسخه فتوکپی نامه مورد نظر و پاکت مربوطه جهت استحضار به پیوست ایفاد می‌گردد و اصل نامه به منظور حفاظت عملیات توزیع گردید. ضمناً با توجه به گزارشاتی که در سه ماهه اخیر در مورد علی مظفری تدریجاً ایفاد گردیده فعالیت‌های گسترده مشارالیه محرز و مسلم گردیده و نیز مشخص شده که وی با اکثر شهرستان‌ها از نظر فعالیت های مذهبی افراطی و ضدبهائی در ارتباط می‌باشد و ریشه هر گونه اقدامات اخلالگرانه را در بندرعباس و میناب که جنبه مذهبی داشته باشد و نیز پخش اعلامیه‌ها و شعارهای مضره در این زمینه را از ناحیه یاد شده بایستی دانست و مغازه و منزل وی مرکز تجمع افراد و دست اندرکاران این برنامه‌ها و نیز مرکز فعالیت‌های ضدمیهنی است. پیکان
نظریه چهارشنبه: ارتباط انجمن‌ها با یکدیگر جالب توجه است و نظریه سه‌شنبه مورد تایید است. ثابت

توضیحات سند:

1. بهائیت: تشکیلات بهائیه یا بهائیان پیروان میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله هستند. تعلیمات و آموزه‌های بهاءالله که بیشتر توسط پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء منتشر شد مخلوطی از تصوف اسلامی و برخی از نتایج حکمت و معرفت اروپا در قرن 19 است. بهائیان انبیا را مظاهر الهیه می‌خوانند و معتقدند که بعد از حضرت محمد (ص) باب و بعد از او میرزا حسینعلی بهاءالله به عنوان مظهر الهی به عالم آمده‌اند. اما می‌گویند که بعد از بهاءالله لااقل تا هزار سال دیگر مظهر الهی در عالم نخواهد آمد. مراکز مهم اجتماعات رسمی آنها حضیرۀالقدس نام دارد (دایرۀ‌‌المعارف فارسی مصاحب، ج 1، ص 475) طبق اسناد و بسیاری از مورخان و محققان تاریخ معاصر ظهور فرقه‌های بابیه و بهائیه را از نتایج فرقه‌سازی استعمار اروپاییان قاصد انگلیس در کشورهای مسلمان می‌دانند. همگامی این تشکیلات با سیاست‌های استعماری بیگانگان تائیدی بر این مدعا است. جریان ضاله بهائی در دوران حکومت پهلوی به عنوان ابزار علیه اسلام و دین به اوج نفوذ و اقتدار خود در ایران رسید. ارتشبد حسین فردوست، رئیس دفتر ویژه اطلاعات محمدرضا شاه معتقد است رضاخان با بهائیان روابط حسنه داشت تا حدی که اسدالله صنیعی را که یک بهائی متعصب بود به سمت آجودان مخصوص محمدرضا، ولیعهد منصوب کرد. (ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 1، ص 374) فردوست می‌نویسد محمدرضا شاه نیز از تشکیلات بهائیان و نفوذ افراد بهائی به مقامات مهم و حساس مملکت آگاهی داشت و با حسن ظن به مساله می‌نگریست. هنگامی‌که امیرعباس هویدا به نخست‌وزیری رسید نفوذ بهائیان به اوج خود رسید. اسدالله صنیعی در کابینه او به وزارت جنگ و وزارت خواروبار رسید. فردوست عقیده دارد عبدالکریم ایادی که پدرش از خواص عباس افندی بود، نقش مهمی در نخست‌وزیری هویدا دارد. بهائیان همچنین در این دوره به مراکز مهم اقتصادی کشور نفوذ کردند و ثروت‌های کلانی را از طریق زدوبند با مقام‌های سیاسی تصاحب کردند.

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک / استان هرمزگان - کتاب 2 صفحه 227

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.