تاریخ سند: 8 آبان 1344
آقاى جمشید قریب1 معاون سیاسى وزارت امور خارجه تلفنى به اطلاع تیمسار سرلشکر ماهوتیان2 رساندهاند.
متن سند:
تاریخ 8 /8 /44 0808
آقاى جمشید قریب1 معاون سیاسى وزارت امور خارجه تلفنى به اطلاع تیمسار سرلشکر ماهوتیان2 رساندهاند.
امروز در موقع شرفیابى اعلیحضرت شاهنشاه آریامهر مقرر فرمودند.
«اکنون موقع آن رسیده است که قسمتهائى از تز نیکخواه3 که مربوط به جنگهاى پارتیزانى و خرابکارى است و در تز خود پیشبینى کرده است با قید این جمله که نامبرده در دادگاه اظهار داشته چنانچه از این تز دفاع کنم محکومیت خود را صحه گذاشتهام براى نمایندگیها مخابره شود تا بوسیله مقتضى منتشر نمایند»
ضمناً آقاى قریب از ساواک تقاضا کردهاند در اجراى اوامر ملوکانه آنچه که مصلحت است و بایستى مخابره شود در اختیار بگذارند تا فردا جهت انتشار به نمایندگیها مخابره شود.
مراتب استحضاراً به عرض میرسد.
عیناً جهت اقدام به اداره 311 ارسال میکردهاند شماره 9 /8
آقاى ثابتى فوراً اقدام نمایند.
توضیحات سند:
1 ـ جمشید قریب، فرزند عباسقلى در سال 1290 در تهران متولد شد و پس از طى تحصیلات مقدماتى، لیسانس خود را در رشته حقوق گرفت. وى از عناصر طرفدار و مورد اعتماد رژیم پهلوى و مدتى هم سفیر ایران در آمریکا بود. نامبرده پس از پیروزى انقلاب اسلامى طى حکم مورخه 28 /11 /1358 از خدمت دولتى منفصل شده است. از پرونده قریب در ساواک، شماره 144484 ـ سوم ردیف 78.
2 ـ سرلشکر عبدالعلى ماهوتیان فرزند نقى، در سال 1295 در کرمانشاه به دنیا آمد. در سال 1316 دانشکده افسرى را به پایان رسانید و در سالهاى 1332 ـ 1331 دوره ستاد دانشگاه جنگ را گذراند. در سالهاى پس از کودتاى 28 مرداد 1332، ریاست دایره اطلاعات و ریاست شعبه حفاظت رکن 2 ستاد ارتش را به عهده داشت. ماهوتیان از بدو تأسیس ساواک در این سازمان مأمور شد و در 1 /7 /1338 به درجه سرپرستى رسید. در این دوران، او ریاست «ستاد ویژه» ساواک را عهدهدار بود و سپس به معاونت ساواک رسید و پُست رسمى وى «معاونت اطلاعات ویژه با مأموریت مخصوص» تعیین شد. درباره این «ستاد ویژه» و «مأموریت مخصوص»، فردوست توضیح مشروح داده است. ماهوتیان در 1 /7 /1342 به درجه سر لشکرى رسید و در 10 /5 /46 بازنشسته شد. وى با زبانهاى انگلیسى و فرانسه و کُردى و احتمالاً عربى آشنایى داشت.
از کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوى، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاى سیاسى، جلد دوم، ص 494
3 ـ در مورد تز نیکخواه در صفحات بعد به آن اشاره خواهد شد.
منبع:
کتاب
ترور شاه / حادثه کاخ مرمر به روایت اسناد ساواک صفحه 51