تاریخ سند: 8 اردیبهشت 1350
موضوع : : شیخ حسین لنکرانی
متن سند:
از: 20 ه3
به: 312 شماره: 15660 /20 ه3
نامبرده بالا در ساعت 1000 روز 3 /2 /50 اظهار نمود آقای خمینی گفته
است جمله بسم اللّه الرحمن الرحیم را از اول کتاب شهید جاوید1 بردارید و بقیه
آنرا نابود کنید یکی از دوستان لنکرانی از وی سؤال نمود این پیغام را خمینی به
چه کسی داده است ولی
لنکرانی از گفتن موضوع
طفره رفت و افزود نظر
ایشان همین است شیخ
ناشناسی که خود را
مدرسین حوزه علمیه قم
معرفی نمود اظهار داشت
همه این کارها را ربانی کرده
است.
لنکرانی جواب داد
ربانی می خواهد منتظری و
مشکینی2 را عقب بزند و
خودش همه کارها را قبضه
کند.
سپس لنکرانی یک
پاکت پستی آورد که در دو
صفحه پلی کپی شده
اشکالاتی برای کتاب شهید
جاوید گرفته بودند اما نویسنده معلوم نبود.
و نامه دیگری نشان داد که صالحی
نویسنده کتاب مذکور به آیت الله نجفی در قم نوشته و خواهش کرده است که از
اظهار نظر مخالف درباره کتاب شهید جاوید خودداری نماید عین نامه را نجفی
برای لنکرانی فرستاده است لنکرانی همچنین گفت برای جلوگیری از انتشار
کتاب به قم رفتم اما حسینعلی منتظری گفت عیب ندارد بگذار مردم ما را سنی
بدانند مگر سنی مسلمان نیست.
نظریه شنبه: انتشار کتاب شهید جاوید در قم نیز سر و صدای بی سابقه ای بلند
کرده و بین دسته های مختلف درگیریهائی پیدا شده و به طرفداران
خمینی حملات زیادی شده است.
نظریه یکشنبه: اقدام مستقیم در مورد مفاد گزارش خبر فوق باعث شناسائی منبع
خواهد شد.
آسای
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
آقای دانشور بهره برداری شود 9 /2
در پرونده شیخ حسین لنکرانی بایگانی شود.
اوانی 11 /2
توضیحات سند:
1ـ دیدگاه امام (ره) نسبت به
کتاب شهید جاوید
از نامه حضرت امام به حاج
سیداحمد خمینی: 1352
ـ شما در اختلاف بین طلاب و
اهل منبر راجع به کتاب (شهید
جاوید) و هر چیز دیگر وارد
نشوید، ان شاءاللّه تعالی خداوند
اصلاح می فرماید
صحیفه امام، ج 3، ص 18
در سخنرانی 9 /8 /1357
حضرت امام در پاریس پیرامون
«ضرورت حفظ وحدت و
اجتناب از اختلاف ها و هدر
دادن زمان در ماه محرم و
رمضان ...
سخنرانی مبسوطی
دارند.
صحیفه امام، ج 4، ص 236
سخنرانی امام در 31 /2 /58
پیرامون مسئولیت سنگین،
شگردهای ساواک برای ایجاد
اختلاف به موضوع کتاب شهید
جاوید اشاره دارند
صحیفه امام، ج 7، ص 40
سخنرانی امام در 17 /4 /58
پیرامون «تکالیف روحانیون و
اهل محراب و منبر، ص 533
2ـ آیت الله حاج میرزا علی حاج
مشکینی «فیضی»، از اعلی علما
و زهاد عصر هستند.
در سال
1300، در مشکین شهر متولد
شدند و دروس را در زادگاه
خود و قم با پایان بردند و به
تدریس و تبلیغ مشغول
گردیدند.
آیت الله مشکینی، از
آغاز نهضت امام جزو یاران
خاص بودند.
در دوران
ستمشاهی بارها دستگیر، زندان
و تبعید گشتند.
در آغاز پیروزی
انقلاب، عضو مجلس خبرگان
قانون اساسی بودند.
پس از
تشکیل مجلس خبرگان رهبری،
به ریاست آن مجلس انتخاب
شدند.
امامت جمعه قم را از
دوران امام خمینی، عهده دار
بودند.
کار تدریس، تحقیق و
تألیف را، از آغاز دهه 1340
شروع و امروز یکی از
برجسته ترین استادان و مدرسان
حوزه علمیه قم می باشند.
آثار قابل ملاحظه ای انتشار
دادند که از جمله آنهاست :
خمس، زمین، امر به معروف و
نهی از منکر، تقلید، ازدواج،
نصایح، مصباح المنیر،...
منبع:
کتاب
شیخ حسین لنکرانی به روایت اسناد ساواک صفحه 335