درباره: حمل جنازه شیخ احمد کافی
تاریخ سند: 31 تیر 1357
درباره: حمل جنازه شیخ احمد کافی
متن سند:
شماره: 6694/ﻫ 1 تاریخ: 31 /4 /2537[1357]از: سازمان اطلاعات و امنیت خراسان
به: ریاست شهربانی خراسان
درباره: حمل جنازه شیخ احمد کافی1
پیرو شماره 6677/ﻫ 1- 31 /4 /37
ساعت 1000 روز جاری عده‌ای حدود 2500 نفر از متعصبین مذهبی که در بین آنان عناصر فرصت طلب نیز وجود داشته، پشت جنازه حرکت و به طور پراکنده مبادرت به دادن شعارهای ضد ملی به نفع خمینی نموده، با آنکه پلیس از قبل دارای آمادگی کافی بوده و جمعیت را مهار و به منظور متفرق نمودن آنان اقدام، در این موقع یک عدد نارنجک منفجر و عوامل پلیس با استفاده از گاز اشک‌آور جمعیت را متفرق، چون ممکن است در هفته جاری به مناسبت 15 شعبان و سی‌ام تیر، عوامل و طرفداران جبهه به اصطلاح ملی و منحرفین بخواهند با استفاده از تحریک احساسات پلیس، نیروهای انتظامی را وادار به تیراندازی و سپس بهره‌برداری نمایند، خواهشمند است دستور فرمایند در این مورد اقدامات لازم معمول و از هرگونه رویدادی این سازمان را نیز آگاه نمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت خراسان . شیخان
گیرندگان.
نیابت تولیت عظمی و استاندار محترم خراسان جهت استحضار2
یک نسخه ماشین شود.
توضیحات سند:
1. حجت‌الاسلام شیخ احمد کافى، فرزند میرزا محمد در اول خرداد 1315 در مشهد مقدس دیده به جهان گشود. پدربزرگش حضرت آیت‌الله میرزا احمد کافى امامى از علماى معروف یزد بود که به قصد زیارت به مشهد مقدس عزیمت و در آنجا سکنى گزید. مرحوم کافى در شش سالگى وارد دبستان ایمانى مشهد شد و به فراگیرى دروس متداول مشغول شد. پس از آن، همزمان با تحصیل دروس جدید، در نزد پدر بزرگ خود به فراگیرى علوم اسلامى پرداخت. بخشى از مقدمات را نزد وى خواند و در سال 1327 وارد مدرسه علمیه نواب مشهد شد. از پانزده سالگى در حرم مطهر رضوى حضور مى‌یافت و با صداى گرم خود براى زائران دعاى کمیل مى‌خواند. در سال 1333 به همراه پدر بزرگ خود مرحوم حاج میرزا احمد کافى عازم نجف‌اشرف شد و در مدرسه آیت‌الله سیدمحمدکاظم یزدى معروف به مدرسه سید به تحصیل پرداخت و از محضر آیات عظام: سیدابوالقاسم خویى، سیدمحسن حکیم، سیدمحمود شاهرودى، شهید سید اسدالله مدنى و حسین راستى کاشانى بهره برد. در سال 1338 به توصیه شهید آیت‌الله مدنى به مشهد بازگشت و در اواخر سال 1342 در تهران ساکن شد. اولین سخنرانى سیاسى وى علیه لایحه انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى در تاریخ 14 /12 /41 در منزل آیت‌الله قمى انجام گرفت که منجر به بازداشت وى شد. در دوم فروردین سال 1342 به علت سخنرانى علیه رژیم شاه تحت تعقیب قرار گرفت و در قیام 15 خرداد 42 جزء وعاظى بود که اعلامیه‌اى در حمایت از امام(ره) صادر و امضا کردند. در تاریخ 4 /11 /43 به مدت چهار ماه و در تاریخ 8 /4 /49 تا 18 /4 /49 نیز بازداشت شد. در سال 1354 به علت سخنرانى حاد علیه رژیم صهیونیستى دستگیر و توسط کمیسیون امنیت اجتماعى به سه سال تبعید به ایلام محکوم شد و در تاریخ 21 /9 /1354 به شهربانى ایلام تحویل داده شد، ولى در ایلام نیز با اقامه نماز جماعت و اقدام به تأسیس کتابخانه و مدرسه علمیه به تلاش خود استمرار داد و به علت این فعالیت‌ها و تلاش آیت‌الله سیداحمد خوانسارى و سرازیر شدن مردم به شهرستان ایلام براى دیدار او، ساواک مجبور شد از باقى مدت تبعید وى صرف‌نظر نماید و نامبرده در تاریخ 29 /8 /55 مجدداً به تهران بازگشت. ساواک مرتباً جلسات، مکاتبات و تلفن‌هاى وى را کنترل مى‌کرد و در مواقع حساس او را احضار و تذکرات لازم را به او مى‌داد. نامبرده علاوه بر وعظ و خطابه در فعالیت‌هاى فرهنگى و خدمت‌رسانى به مردم محروم فعالیت گسترده داشت. ساخت مهدیه تهران، تأسیس صندوق قرض‌الحسنه مهدیه، ارائه خدمات درمانى و تأسیس داروخانه مهدیه، تأسیس حوزه علمیه مهدیه، خریدارى مشروب‌فروشى مجاور مهدیه و تبدیل آن به کتابخانه، عیادت از بیماران، احداث درمانگاه در شهرهاى مشهد، گرگان، دهلران، آران کاشان، ساختن بیش از بیست مهدیه در شهرهاى مختلف، تأسیس حوزه علمیه ایلام، ساخت حمام در ایلام، ساوه و دهلران، و ... از جمله فعالیت‌هاى ارزشمند او بود. همزمان با تحریم جشن میلاد امام زمان(عج) در سال 57 از سوى امام خمینى(ره) همزمان با تحریم جشن میلاد امام زمان(عج) از سوى امام خمینى(ره)، مرحوم کافى به‌رغم فشار ساواک، حاضر به برگزارى جشن نشد و به عنوان سفر راهى مشهد مقدس گردید که در بین راه، طى یک تصادف در 30 تیر 1357 درگذشت.حجت‌الاسلام حاج شیخ احمد کافی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1383.
2. عبدالعظیم ولیان پس از دریافت این خبر، طی شماره 2954/م- 31 /4 /2537 به شهربانی خراسان نوشته است: «دستور فرمائید مسئولان امر با مراقبت مستمر و اتخاذ تدابیر مقتضی هرگونه اقدام لازم را معمول دارند.» بخش ضمائم.