درباره : سیداحمد خمینی فرزند آیت اللّه خمینی
تاریخ سند: 21 بهمن 1348
درباره : سیداحمد خمینی فرزند آیت اللّه خمینی
متن سند:
از : 316 محترما معروض می دارد: گزارش رسیده حاکی بود یکی از متهمین کمونیست که اخیرا بازداشت شده اعتراف نموده دوستان وی در عراق با تیمور بختیار ملاقات و راجع به آیت الله خمینی از وی سؤالاتی می نمایند بختیار اظهار داشته خمینی فعالیتی ندارد لیکن پسرش با او همکاری دارد.1 گرچه به احتمال قریب به یقین منظور بختیار2 از فرزند آیت الله خمینی سیدمصطفی خمینی که هم اکنون در عراق می باشد بوده معهذا به ساواک قم اعلام گردید اعمال و رفتار فرزند دیگر وی به نام احمد خمینی که در منزل پدرش در قم سکونت دارد دقیقا تحت مراقبت قرار گیرد و فعالیت های احتمالی وی روشن گردد.
اینک ساواک قم اعلام داشته مدتی است پست مراقبت از منزل آیت الله خمینی توسط شهربانی برداشته شده و اخیرا رفت و آمدهایی در منزل وی صورت می گیرد.
ضمنا آیت الله شریعتمداری درخواست عدم کنترل منزل خمینی را نموده و افزوده شخصا کنترل احمد خمینی را تقبل خواهد کرد.
نظریه : با عرض این که در شرایط موجود مراقبت آشکار از منزل آیت الله خمینی به مصلحت نمی باشد و از طرفی آیت الله شریعتمداری نیز ضمانت احمد خمینی را نموده در صورت تصویب فعلاً از کنترل علنی منزل وی خودداری گردد.
بدیهی است مراقبت غیرمحسوس و کسب اطلاع از فعالیت های احتمالی سیداحمد خمینی کماکان ادامه داشته و نتایج حاصله به موقع به استحضار خواهد رسید.
رئیس بخش 316 ـ ازغندی 21 /11 رئیس اداره یکم عملیات و بررسی ـ ثابتی 22 /11 /48 برابر نظریه اقدام شود.
22 /11 رونوشت به پرونده روح اللّه خمینی ضمیمه شد.
اوانی
توضیحات سند:
1ـ علیرغم تلاش گسترده تیمور بختیار برای ارتباط با امام خمینی و فرزند گرامی اش آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی، هیچگاه این ارتباط برقرار نگردید.تلاشهای فراوان رژیم بعثی حاکم بر عراق نیز در این رابطه نتیجه بخش نبود.
ر.ک : نهضت امام خمینی، مؤسسه چاپ و نشر عروج، دفتر دوم، صص 520 ـ 507 2ـ تیمور بختیار در سال 1293 ه ش در یکی از ایلات بختیاری چشم به جهان گشود، پدرش فتحعلی بختیار از خوانین بزرگ بختیاری و نیای بزرگ او جعفرقلی خان بختیاری بود.
بختیار تحصیلات خود را تا سیکل در اصفهان گذراند و سپس همراه با شاپور بختیار برای ادامه تحصیل به بیروت رفت.
پس از پایان تحصیلات مقدماتی یکسال دوره مهندسی دید و سپس برای تحصیل در مدرسه نظامی سن سیر به فرانسه رفت.
دو سال بعد این مدرسه را با درجه ستوان دومی ترک کرد و به ایران بازگشت و در هنگ حمله جمشیدآباد تهران مشغول به کار شد.
تیمور بختیار بعد از مدت کوتاهی برای ادامه خدمت به زاهدان منتقل شد و مقارن جنگ جهانی دوم وی به اصفهان منتقل و سپس در سال 1321 با درجه سروانی به تهران بازگشت صلاحیت و قابلیت های فردی بختیار به زودی از او یک فرمانده هنگ ساخت.
به طوری که در سال 1325 به فرماندهی هنگ سوار حمله رسید.
بختیار برای ادامه تحصیل به دانشگاه جنگ رفت و در سال 1329 با احراز شاگرد اولی و کسب نشان درجه اول دانش به سمت رئیس ستاد لشگر گارد شاهنشاهی تحت فرماندهی حسین منوچهری (بهرام آریانا) مشغول کار می شود.
در ادامه او به فرماندهی تیپ زرهی کرمانشاه منصوب شد.
در تاریخ 5 /10 /1332 به عنوان فرماندار نظامی تهران انتخاب شد و در این مقام (بنابر آنچه که فردوست گفته) از هیچ جنایتی فروگذاری نمی کرد.
او از تاریخ سوم مهرماه 1335 به عنوان معاون نخست وزیر و رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور منصوب شد.
او در سال 1338 به درجه سپهبدی رسید و سرانجام در تاریخ اول فروردین 1340 از کار برکنار و در اول مهرماه 1340 بازنشسته شد.
و در ششم بهمن ماه 1340 ایران را ترک کرد و نهایتا در سال 1349 به قتل رسید.