موضوع: سیدمحمد شاهچراغی فرزند سیدحسن امام جماعت
تاریخ سند: 27 آبان 1357
موضوع: سیدمحمد شاهچراغی فرزند سیدحسن امام جماعت
متن سند:
شماره: 266ـ16ـ57 تاریخ:27 /8 /1357از: شهربانی استان سمنان (دایره اطلاعاتی)
به: ریاست سازمان اطلاعات و امنیت استان سمنان
موضوع: سیدمحمد شاهچراغی فرزند سیدحسن امام جماعت
در تاریخ 21 /8 /1357 پس از اطفاء حریق در بازار سمنان (تکیه پهنه)1در حالی‌که مأمورین انتظامی و کارآموزان مشغول تخلیه مغازه یکی از کسبه که حریق در آن رخ داده بودند نامبرده بالا به اتفاق علی‌اکبر ادب و محمد باقر عبدوس و کمال‌الدین رازینی واعظ در محل حاضر و شاهچراغی خطاب به جمعیت اظهار داشته است جائی که مسجد را آتش بزنند بازار را نمی‌سوزانند همان کسانی که مسجد را آتش زده‌اند2 بازار را هم سوزانده‌اند تحقیق کنید ببینید پلیس بازار و خیابان شاه که بوده است؟ سپس چگونگی اطفاء حریق را از شخصی به نام طاهری فرش فروش بازار پهنه جویا شد وی نیز اظهار داشته ابتدا مأمورین شهرداری و بعد مأمورین شهربانی دخالت نموده‌اند که به وی اظهار شده چه بهتر آنکه شما موضوع را از صاحبان مغازه‌ها سئوال کنید و هم اکنون نیز به چشم خود می‌بینید که افراد شهربانی مشغول جمع‌آوری و بسته‌بندی باقیمانده اجناس مغازه ورامینی هستند پاسخ داد برای شما ثابت شد که مسجد کرمان3 را مأمورین شهربانی آتش زده‌اند؟ آیا روزنامه‌ها را خوانده‌اید یا نه و سعی داشت مردم را نسبت به پلیس تحریک و بدبین نماید.
ارزیابی خبر: این خبر تأیید شده است.
آقای حقیقت در پرونده شاهچراغی ضبط تا به موقع بهره برداری شود ـ 30 /8 /57
انفرادی
توضیحات سند:
1. تکیه پهنه سمنان، از تکایای قدیم سمنان در مجاورت بازار سرپوشیده، امامزاده یحیی ابن موسی ابن جعفر علیه‌السلام، مسجد جامع و امام خمینی (ره) و موزه (حمام) حضرت قرار دارد. بنابر قولی بانی آن حاج ملا حکیم الهی سمنانی عنوان می‌شود. قدمت این تکیه به دوره قاجار می‌رسد.2. نقش ماموران شاه در آتش‌سوزی‌ها: در مورد دست داشتن مأموران امنیتی و انتظامی رژیم شاه در آتش سوزی‌ها و خرابکاری‌ها، سال‌ها بعد اعترافاتی از طرف رجال وابسته به سلطنت پهلوی منتشر شد. ماهنامه «روزگار نو» که از نشریات خارج از کشور است در شماره 112 خود به نقل از کتاب شاهد نوشته منصور رفیع زاده ( این کتاب در ایران با نام خاطرات منصور رفیع زاده ترجمه و منتشر شد) آورده است: «در سال 1977 م تیمسار مقدم که رئیس ضد اطلاعات ارتش بود (وی در خرداد ماه سال 57 رئیس ساواک شد و پس از انقلاب اعدام گردید) هنگام بازدید از ایالات متحده آمریکا در خانه من واقع در نیوجرسی اقامت کرد. در این زمان اختلاف او با تیمسار نصیری به اوج رسیده بود. تیمسار نصیری از دست تیمسار مقدم خشمگین بود. تیمسار مقدم هم چشم دیدن تیمسار نصیری را نداشت و همان روز اول هنوز در اتاق نشیمن منزل من نشسته بودیم که مقدم بی پروا شروع به بدگویی از نصیری کرد و گفت: «به محض این که فرصت به دستم بیفتد نصیری را جلوی جوخه اعدام می‌فرستم. پرسیدم: چرا تیمسار؟ او چه کرده که باعث شده شما این طور حرف بزنید؟ جوابم را خیلی تند و سریع داد: برای این که او چه حقی دارد که نظامی‌ها را به کار آتش زدن اماکن و غارت بانک‌ها می‌کشاند؟ ... حس ششم من با خبر شد که خیلی از دستبردها و خرابکاری‌های داخلی که در صفحات روزنامه منعکس می‌شود کار خودی هاست...» (روزگار نو/س10/ش112)
3. حادثه مسجد کرمان: در روز دوشنبه 24 /7 /57 عده‌اى از چماق‌به‌دستان با حمایت مامورین شاه، به جمع مردم عزادار کرمان که در مسجد جامع شهر براى بزرگداشت چهلم شهداى هفدهم شهریور گرد آمده بودند حمله کردند. آنان پس از آتش‌زدن اتومبیل‌ها، موتورها و دوچرخه‌هاى مردم در خارج مسجد، از در و بام، با سنگ و چوب و سلاح گرم وارد مسجد گردیده و با پخش گاز اشک‌آور به داخل شبستان و ایجاد خفقان، به مردم بى‌دفاع حمله نموده و با استفاده از کلیه وسایل، همگان را مورد ضرب و جرح شدید قرار داده و حتى به کودکان خردسال و شیرخوار ترحم نکرده، درها و شیشه‌ها را شکسته و مسجد را به آتش کشیدند. با به آتش کشیدن مسجد، قرآن‌ها نیز در آتش سوخت. و نسبت به ساحت مقدس قرآن کریم بى‌احترامى شد. در این واقعه جمع کثیرى مجروح یا کشته شدند.