شیخ غلامحسین جعفری بازگشت به شماره 53349/316 ـ 16/9/45
تاریخ سند: 22 آذر 1345
شیخ غلامحسین جعفری بازگشت به شماره 53349/316 ـ 16/9/45
متن سند:
شماره : 21136 /20 / ه 3 همان طوری که استحضار دارند نامبرده بالا یکی از روحانیون افراطی و مخالف سرسخت دولت بوده و در منابر خود از هیچ گونه اظهارات تحریک آمیز و اغواکننده خودداری نمی کند بنابراین احضار و اخذ تعهد از مشارالیه کوچکترین تأثیری در روحیه و افکارش نخواهد داشت علیهذا با توجه به گزارش خبری شماره 21094 /20 ه 3 ـ 20 /9 /45 به نظر این ساواک احضار شخص مزبور در وضعیت فعلی صلاح نبوده و در صورت تصویب اجازه فرمایید ضمن ممانعت از منبر رفتن وی در ماه رمضان به منظور اطلاع از نحوه فعالیت های او و همکاری های احتمالی مشارالیه با دستجات افراطی اعمال و رفتار کماکان تحت مراقبت قرار گیرد.رئیس ساواک تهران ـ نواب شیخ غلامحسین جعفری هتاک ترین آخوندی است که در جنوب شرق تهران ساکن است ـ با این که زندانی بوده است به هیچ وجه زیر بار تسلیم تعهد نمی رود با این که امام جماعت است و نباید روی منبر برود ولی نشسته توی مسجد مردم را تحریک می کند ـ با عناصر افراطی ـ هیئت مؤتلفه اسلامی و سایر دستجات ارتباط دارد اگر درباره این شخص و سیدمحمدرضا سعیدی1 تصمیم شدید (تبعید حداقل) گرفته شود مفید است تهیه کننده ...
از طرف رئیس بخش 3 تهامی
توضیحات سند:
1ـ آیت الله شهید سید محمدرضا سعیدی در دوم فروردین 1308 در خانواده ای روحانی در شهر مشهد دیده به جهان گشود.پدرش حجت الاسلام سیداحمد سعیدی بود.
محمدرضا در دوران کودکی مادرش را از دست داد.
تحصیلات وی نزد ادیبان شهر مشهد آغاز شد و سپس در محضر شیخ مجتبی قزوینی، شیخ کاظم دامغانی و حاج شیخ هاشم قزوینی به تحصیل فقه و اصول پرداخت.
برای ادامه تحصیل به قم رفت و در محضر آیات عظام بروجردی و حضرت امام (ره) دوره خارج فقه و اصول را آغاز کرد.
فعالیت های سیاسی ـ اجتماعی آیت الله سعیدی در دوران مرجعیت آیت الله بروجردی شروع شد و به سبب افشاگری جنایات رژیم در آبادان دستگیر و زندانی شد که با وساطت آیت الله بروجردی آزاد گردید و به فرمان ایشان جهت تبلیغ به کویت رفت.
اوج فعالیت های سیاسی و انقلابی شهید سعیدی همزمان با نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی است.
وی در ماجرای قیام 15 خرداد 1342 در کنار حضرت امام فعال بود و اندکی بعد از تبعید امام، ممنوع الخروج گردید.
پس از آن امامت جماعت مسجد موسی بن جعفر تهران در خیابان غیاثی را عهده دار شد و در سخنانش همواره از حضرت امام تجلیل می کرد.
در سال 1345 ش به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر و 66 روز بازداشت بود.
سال بعد به طور مخفیانه به عراق رفت.
در سال 1347 ش به فرمان امام مأمور جمع آوری کمک برای فلسطینیان شد.
در اردیبهشت 1349 در اعتراض به مشارکت سرمایه داران آمریکایی در اقتصاد ایران سخنرانی کرد.
لذا در خرداد ماه 1349 دستگیر و در زندان قزل قلعه زندانی شد و در بیستم همان ماه زیر شکنجه مأموران ساواک در زندان به شهادت رسید.