موضوع: درباره آقای طبسی
تاریخ سند: 26 تیر 1342
موضوع: درباره آقای طبسی
متن سند:
تاریخ:26 /4 /1342موضوع: درباره آقای طبسی
از ساعت 8 بعدازظهر روز 26 /4 /42 مجلس روضه‌ای در منزل آقای علی‌اکبر نوغانی واقع در بالا خیابان، کوچه مقابل باغ نادر جنب دبیرستان مهستی، کاشی 55، منعقد بود و در ساعت 9:15 آقای طبسی منبر رفته و درباره‌ی مسائل زیر سخن گفت.
1. درباره علماء طبیعی و دانشمندان روان‌شناس که چه فرقی باهم دارند.
2. درباره منع مشروبات الکلی و پپسی کولا که استفاده آن به نفع صندوق بهاییان می‌رود.1
3. درباره ایمان داشتن به علما و روحانیون صحبت کرد و گفت روحانیون هیچ‌وقت ذلیل و خوار2 نخواهند شد زیرا آن‌ها ایمان به خدا دارند.
4. درباره خواهر هارون و جریان ازدواجش با جعفر برمکی سخن گفت و سپس اظهار داشت ای آزادزنان ایران! خوب توجه کنید حالا دیگر شما آزاد هستید و می‌توانید هر کاری را که بخواهید بکنید.
5. درباره رجال مادی مملکت سخن گفت و اظهار داشت این آقایان رجال که به مقام‌های عالی می‌رسند نباید این‌قدر به روحانیون بدبین باشند و بعد درباره 3 وصیت حضرت رسول (ص) که به حضرت امیر[(ع)] فرموده بودند، وصیت اول و دوم که عبارت بود از عاق3 والدین و فرار مردم از علما و روحانیون سخن گفت و اضافه نمود که وصیت سوم را اجازه ندارم، اگر بگویم خواهند گفت داخل سیاست شده و سوءتفاهم می‌شود. سپس چند فرد شعر از ابوعلی سینا4 درباره دستگاه‌های دیکتاتور و زورگو و ستمگر خواند و اظهار داشت در مملکتی که بساط شراب‌خواری و قماربازی باشد آن مملکت زود از بین می‌رود و سرانش نیز از هم پاشیده می‌شود. در پایان جهت سلامتی علما و روحانیون و منکوب کردن دشمنان آن‌ها و همچنین برای استقلال و امنیت کشور دعا نمود و مجلس در ساعت 10:45 شب خاتمه یافت و جمعیت شرکت‌کننده در حدود 1500 نفر بودند.
توضیحات سند:
1. ازآنجاکه سرمایه و سود نوشابه پپسی کولا متعلق به بهاییان بود، مصرف این نوشابه از سوی مراجع معظم تقلید تحریم گردید.2. اصل: خار
3. اصل: آق
4. ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا، مشهور به ابوعلیِ سینا، ابن‌سینا و شیخ‌الرئیس، زادۀ اول شهریور ۳۵۹ش. (370ق) در روستای افشنه در اطراف شهر بخارا است. پدرش که از صاحب‌منصبان در حکومت سامانی بود، وی را به مدرسه بخارا فرستاد تا در آنجا به تحصیل علوم بپردازد. پدر و برادر ابن‌سینا مجذوب تبلیغات اسماعیلیه شده بودند، اما ابن‌سینا از آن دو تبعیت نکرد. ابن‌سینا تا ده‌سالگی قرآن و علوم ادبیات را آموخت و پس از آن به آموزش منطق و هندسه در نزد ابوعبدالله ناتلی اقدام کرد. وی سپس به علم طب راغب شد و کتاب‌های تصنیف شده در آن فن را خواند و در کمترین مدت آن را فراگرفت به نحوی‌که فاضلان این فن پیش شیخ، طب می‌خواندند. پس از رفتن ناتلی از بخارا، ابن‌سینا به یادگیری علوم دینی، علوم طبیعی و فلسفه پرداخت و تا 17 سالگی در این علوم نیز سرآمد عصر خود شد. ذهن خلاق پور سینا چنان بود که به بررسی تمام آموخته‌ها می‌پرداخت و در این علوم از اساتید خود پیش می‌افتاد. آثار فراوانی از ابن‌سینا به‌جا مانده و یا به او نسبت داده شده که فهرست جامعی از آن‌ها در فهرست نسخه‌های مصنفات ابن‌سینا آورده شده است. این فهرست شامل ۱۳۱ نوشته اصیل از ابن‌سینا و ۱۱۱ اثر منسوب به او است. شمار زیادی از این آثار در حوزه‌های پزشکی، منطق و فلسفه است که از جمله آن‌ها کتاب شفا، یک دانشنامه علمی و فلسفی جامع، و القانون فی‌الطب، یکی از معروف‌ترین آثار تاریخ پزشکی، است. ابن‌سینا در ادبیات فارسی نیز دستی قوی داشته است. بیش از ۲۰ اثر فارسی به او منسوب است که از میان آن‌ها، بی‌گمان «دانشنامه علائی» و «رگ‌شناسی» (رساله نبض) از نوشته‌های مهم او است. آثار فارسی ابن‌سینا، مانند سایر نثرهای علمی زمان وی، با رعایت ایجاز و اختصار کامل نوشته شده است. جرج سارتن در کتاب تاریخ علم، وی را یکی از بزرگ‌ترین اندیشمندان و دانشمندان پزشکی در تاریخ علم می‌داند. همچنین وی ابن‌سینا را مشهورترین دانشمند دیار ایران می‌داند که یکی از معروف‌ترین‌ها در همۀ زمان‌ها، مکان‌ها و نژادها است. ابن‌سینا علاوه بر آثار خود، شاگردانِ دانشمند و کارآمدی به‌مانند ابوعبید جوزجانی، ابوالحسن بهمنیار، ابومنصور طاهر اصفهانی و ابوعبدالله محمد بن احمد المعصومی را تربیت نمود که هرکدام دانشمند بزرگی در زمان خود بودند. شیخ‌الرئیس ابوعلی سینا مدتی را در دربار نوح بن منصور سامانی گذراند و پس از مرگ او، مسافرت‌های خود را آغاز نمود و در شرایط متفاوتی به تألیف و تعلیم و تربیت شاگردان اقدام کرد. سرانجام این دانشمند بزرگ در روز جمعه اول ماه مبارک رمضان سال 428ق. به جوار رحمت الهی پیوست و در همدان به خاک سپرده شد.