موضوع: جلسه انجمن اسلامى دانشجویان دانشکده پلى تکنیک
تاریخ سند: 16 آذر 1347
موضوع: جلسه انجمن اسلامى دانشجویان دانشکده پلى تکنیک
متن سند:
تاریخ:16 /9 /47شماره: 33389 /20 ه3
موضوع: جلسه انجمن اسلامى دانشجویان دانشکده پلى تکنیک
در ساعت 1450 روز 15 /9 جلسه فوق‌الذکر در منزل حسین نبوى واقع در تخت طاوس پلاک 102 تشکیل گردید. در این جلسه ابتدا آیاتى چند از قرآن مجید تلاوت گردید و سپس یکى از دانشجویان ترجمه‌اى از نهج البلاغه قرائت کرد قسمتى که این دانشجو انتخاب کرده بود نامه حضرت على (ع) به مالک اشتر در مورد زمامدارى مصر بود ناطق در مورد بارعام چنین گفت: اشتر سعى کن هر ماه یکبار دادخواهان و مظلومان را بارعام دهى و بدون در نظر گرفتن طبقه و بدون آنکه بین آنها امتیازى قائل شوى به کار آنها رسیدگى کن. مبادا میان سربازان و پاسبانان مسلح حاضر شوى که تحت تأثیر جلال تو قرار گیرند. به علت اینکه محمدتقی جعفرى سخنران جلسه مریض بود و نتوانسته بود در جلسه حاضر شود لذا دانشجو موسویانى با استفاده از تز دکتر رضا پاک نژاد1 در مورد بهداشت در اسلام و همچنین در مورد علم نجوم مطالبى بیان داشت. جلسه در ساعت 1545 خاتمه یافت. عده شرکت‌کننده در حدود 34 نفر و اشخاص شناخته شده عبارت بودند از انوار سال چهارم نساجى. هاشمى سال چهارم نساجى. سادات سال چهارم نساجى. سیبویه معینى سال سوم نساجى. دیانت سال سوم مکانیک. ایرانى سال سوم شیمى. ثنائى سال دوم ساختمان. صادقى سال دوم ساختمان. ملک محمدى سال دوم. موسویانى. رونوشت برابر اصل است.
توضیحات سند:
1. دکتر سید رضا پاک‌نژاد (1360 ـ 1303)متولد یزد، در سال 1331 به دانشکده پزشکى دانشگاه تهران راه یافت و در بهمن 1336 دکتراى خود را با عنوان (تمام برنامه‌هاى دانشکده پزشکى در اسلام) با درجه ممتاز گذراند.
وى چندین جلد کتاب در بررسى علوم و معارف اسلامى و پزشکى تألیف کرده که مهمترین آنها «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» است که در قالب بیش از چهل جلد به قطع جیبى منتشر شده است. کتاب مزبور بسط و شرح پایان نامه دکتراى وى مى‌باشد. وى همزمان در مجلات و روزنامه‌ها مقالات زیادى به رشته تحریر درآورده است. او در سمت‌هاى آموزگارى، دبیرى، حسابدارى و سرانجام طبابت و ریاست بیمارستان هراتى یزد و بیمه یزد منشأ خدماتى در قبل از انقلاب بوده است. بعد از پیروزى انقلاب اسلامى به عنوان نماینده مردم یزد به مجلس شوراى اسلامى راه یافت. او در طول دوران مبارزه همواره در کنار آیت‌اللّه صدوقى بود و از یاران انقلاب به شمار مى‌رفت تا اینکه در هفتم تیر سال 60 به همراه برادرش و 72 تن از مسئولان نظام جمهورى اسلامى در فاجعه انفجار دفتر مرکزى حزب جمهورى اسلامى به شهادت رسید.
[پیشتازان شهادت در انقلاب سوم، ص 79]