تاریخ سند: 18 اردیبهشت 1345
ریاست ساواک قم
متن سند:
از: اداره کل سوم(316) تاریخ: 18 /2 /1345
به: ریاست ساواک قم شماره: 3648 /316
طبق اطلاع واصله اسامی یازده نفر از مدرسین و طلاب قم به شرح زیر وسیله آن ساواک به شهربانی شهرستان قم ارائه گردیده که با توجه به سوابق آنان بایستی به تدریج تبعید و از منطقه قم خارج شوند.
1. محمدعلی گرامی 2. ابوالقاسم خزعلی 3. محمد جعفری گیلانی 4. شیخ علیاکبر هاشمی رفسنجانی 5. مهدی کروبی 6. سید احمد کلانتر1 7. شیخ یحیی انصاری شیرازی 8. شیخ محمد محمدی رودسری2 9. شیخ حسین نوری 10. شیخ ملکی گیلانی 11. احمد خزعلی
لذا در تاریخ 3 /2 /45 در این مورد کمیسیون حفظ امنیت اجتماعی در فرمانداری محل تشکیل و سوابق نامبردگان در کمیسیون مطرح و رأی به اقامت اجباری سید احمد کلانتر و شیخ محمد جعفری گیلانی به مدت چهار ماه در شهر فردوس و مهدی کروبی و سید رضا یاسینی3 و شیخ محمدعلی گرامی به مدت چهار ماه در شهر گنبدکاوس داده شده است و قرار شده که اعمال و رفتار سایرین تحت مراقبت دقیق قرار گیرد تا در صورت مشاهده عمل خلافی نسبت به آنان تصمیمات مقتضی اعمال گردد.
خواهشمند است دستور فرمائید با توجه به اینکه از طریق آن ساواک تاکنون گزارشی به این اداره کل نرسیده، نتیجه را سریعاً اعلام دارند.
از طرف مدیرکل اداره سوم مقدم ـ شاهین
اصل در پرونده محمدعلی گرامی 4414
توضیحات سند:
1. حجت الاسلام سید احمد کلانتری، فرزند سلطان در سال 1314 ﻫ ش در تهران متولد شد. تحصیلات حوزوی را در حوزههای علمیه قم و حوزه نجف اشرف انجام داد. وی در تاریخ 20 /6 /1344 به اتهام نشر اکاذیب و شایعات بیاساس دستگیر و با قید کفیل آزاد گردید. چهار ماه بعد به دلیل عدم توجه به دستور مأمورین، مجدد دستگیر و به سه ماه حبس محکوم و در سال 1345 به اتهام فعالیتهای مضره برای مدت چهار ماه به فردوس تبعید گردید. او در تاریخ 18 /9 /1348 به اتهام ایراد مطالب تحریکآمیز درباره آزادی زنان در ساوه دستگیر و به چهار ماه و پانزده روز حبس محکوم شد. در خرداد سال 1349 به اتهام تحریک مردم در مدرسه فیضیه قم، برای سه سال به زابل تبعید گردید که به علت فعالیت در آنجا، به سراوان منتقل شد و در آنجا نیز به اتهام اهانت به شاه دستگیر و به دو سال حبس تأدیبی محکوم شد و در تاریخ 10 /7 /1351 به زندان رفت. وی در روز 29 /6 /1353 آزاد شد. در خرداد 1354 به اتهام شرکت در تظاهرات مدرسه فیضیه دستگیر، ولی تبرئه گردید. او در سال 1357 که به همراه تعداد دیگری از مبارزین روحانی در انارک نائین تبعید بود، جهت حضور فعال در صحنه انقلاب اسلامی، محل تبعید را ترک کرد و به قم وارد شد. وی در تاریخ 14 /9 /1357 در تظاهرات قم بر اثر برخورد گلوله از ناحیه پا مصدوم شد.
2. آیتالله محمد محمدی دعویسرایی معروف به گیلانی، فرزند محمدجعفر در روستای دعوییسرا از توابع رودسر در 1307 ﻫ ش به دنیا آمد. پس از طی دروس مقدماتی برای ادامه تحصیل به قم رفت و از محضر آیتالله بروجردی، حضرت امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی بهرههای فراوانی برد و به درجه اجتهاد نایل گردید. وی در مبارزات علیه رژیم پهلوی نقش بسیار موثر و بسزایی داشت و در هدایت و روشنگری مردم استانهای گیلان و مازندران مؤثر بود. اوایل پیروزی انقلاب اسلامی از طرف حضرت امام به عنوان رئیس دادگاههای انقلاب اسلامی مرکز منصوب گردید و تا تیر 1362 در این سمت بود. از همین زمان به عضویت فقهای شورای نگهبان درآمد. عضویت در مجلس خبرگان رهبری، مجمع تشخیص مصلحت نظام و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و نیز ریاست دیوان عالی کشور از دیگر مقامهای آیتالله گیلانی در سالهای اخیر است. وی همچنین مدتی نماینده مقام معظم رهبری در شورای مرکزی نمایندگان ولی فقیه در دانشگاهها بود. آیتالله گیلانی یکی از مدرسین مبرز حوزه بود که در این راستا شاگردان بسیاری تربیت نمود. ایشان کتابهای بسیار تألیف نمودهاند. سرانجام این فقیه مجاهد در سال 1393 پس از یک دوره بیماری دعوت حق را لبیک گفته و به سرای ابدی شتافت.
3. حجتالاسلام سید محمدرضا یاسینی، فرزند سید علی در سال 1310 ﻫ ش در کنگاور کرمانشاه متولد شد. اولین سند در پرونده ساواک وی حاکی از دستگیری ایشان به هنگام سفر به کرمانشاه میباشد. ساواک در گزارش مورخ 10 /9 /41 مینویسد:
«نامبرده در تاریخ 10 /9 /41 هنگامی که عازم کرمانشاه بوده است به علت مظنونیت در حمل اعلامیه روحانیون وسیله مأمورین ژاندارمری همدان دستگیر و به این ساواک تحویل گردیده است. مجدداً در سال 44 به اتهام ایراد سخنان تحریکآمیز بازداشت و مدتی زندانی میشود.» در گزارش دیگری در مورخ 19 /9 /1346 چنین مینویسد:
«نامبرده بالا یکی از وعاظ ناراحت و افراطی میباشد که در اغلب مجالس و منابر از اقدامات دولت انتقاد و از آیتالله خمینی پشتیبانی و تمجید مینماید. مشارالیه تاکنون چندین بار به اتهام حمل و پخش اعلامیه و سخنرانیهای تحریکآمیز دستگیر گردیده است. با توجه به سوابق وی نام او جزو لیست روحانیون ممنوعالمنبر به منظور جلوگیری از وعظ این شخص در ماه مبارک رمضان به شهربانی کل کشور و ساواکها ارسال گردیده است.» اسناد ساواک . پرونده انفرادی
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک صفحه 109