[تلفنگرام]
تاریخ سند: 17 مهر 1357
[تلفنگرام]
متن سند:
بدنبال تظاهرات ضد ملی قبل از ظهر خرم آباد در بعدازظهر نیز تا این ساعت تظاهرات وسیعی توأم با راهبندان و آتش افروزی بوسیله لاستیک فرسوده و چوب و حمله به پلیس با شلیک ادامه دارد تظاهرکنندگان حدود /2000 نفر بوده که در چند دسته در خیابانها فعالیت داشتند.تظاهرکنندگان یک اتومبیل واژگون و اتومبیل دیگری به آتش کشیدند.
مراقبت بوسیله افراد نظامی و پلیس همچنان ادامه دارد و نتایج حاصله مستمرا باستحضار خواهد رسید.
1 لیقوانی گوینده : مهدیون گیرنده : هاشمی در بولتن درج گردد.
18 /7 بفرموده مقام مدیریت کل مراتب بدفتر ویژه نخست وزیری اعلام گردید.
در بولتن 18 /7 /57 درج گردیده است.
توضیحات سند:
1ـ «صبح و بعدازظهر امروز (17 /7 /57) تظاهرات پراکنده ای در خیابان های فرهنگ، سعدی، شاه بختی، پهلوی، پشت بازار توسط جوانان که اکثرا دانش آموز بودند انجام گرفت که با دخالت مأموران انتظامی و انفجار گاز اشک آور متفرق شدند.اما عده ای از تظاهرکنندگان در خیابان های خرم آباد به راه پیمایی پرداختند.
در ضمن راه پیمایی شعارهایی در دوستی با ارتش می دادند.
بعدازظهر نیز...
مأموران با گاز اشک آور آنان را پراکنده کردند.
تظاهرکنندگان برای از بین بردن اثر گاز اشک آور لاستیک های فرسوده و زباله ها را در این خیابان ها آتش زدند و مانع عبور و مرور شدند...
نیروهای ارتش در نقاط مختلف شهر مستقر بودند...
اما تظاهرکنندگان یک اتومبیل سواری سفید رنگ را در میدان سعدی به آتش کشیدند.
ضمنا تعطیل مدارس خرم آباد وارد پنجمین روز خود شد و اکثر مغازه های شهر جز فروشندگان مواد غذایی تعطیل بود.
» (رستاخیز، ش 1035، صص 1 و 4 و 13 و 15) * روزنامه اطلاعات در شماره امروز خود (17 /7 /57 تلگراف آیت الله نجفی مرعشی را به حجت الاسلام حسین جزایری که حامل ابراز تأسف از حوادث اخیر شهر خرم آباد بود چاپ کرد.
(ش 15731، ص 4) همچنین آیت الله محمد صدوقی امروز (17 /7 /57) در اطلاعیه ای به بازماندگان شهدای خرم آباد تسلیت گفت و نوشت که «به ملت شجاع ایران نوید پیروزی می دهم و به هیأت حاکمه ایران اعلام می کنم که ملت بیدار شده ایران برای تحصیل استقلال و آزادی از هیچ کوششی دریغ نمی ورزد و دیگر کشته دادن و حبس و تبعید سد راه او نخواهد گردید.
چرا که هر قطره خونی که از شهید مبارز به روی خاک ایران می ریزد صدها مبارز دیگر می پروراند.
» (اسناد انقلاب اسلامی، ج 2، صص 386، 387)