اطلاعیه مسئولین موقت کنفدراسیون جهانی درباره: شایعه پراکنی‌های اخیر کمیته مرکزی حزب توده
اطلاعیه مسئولین موقت کنفدراسیون جهانی درباره: شایعه پراکنی‌های اخیر کمیته مرکزی حزب توده
متن سند:
فرانکفورت تاریخ:۱/۴/۵۴[ ۲۲/۵/۱۹۷۵]اطلاعیه مسئولین موقت کنفدراسیون جهانی
درباره: شایعه پراکنی‌های اخیر کمیته مرکزی حزب توده
رفقا
دار و دسته خائن کمیته مرکزی بار دیگر با انتشار مقاله‌ای در شماره ۱ فروردین ماه ۱۳۵۴ مجله دنیا زیر عنوان «اتحاد همه نیروهای ملی و دموکراتیک تشدید مبارزه شرط بنیادی برای برانداختن رژیم ضد ملی دموکراتیک کنونی است» با ایراد اتهامات واهی و لجن پراکنی‌های خاص خود به عناصر فعال و سازمان‌های اپوزسیون مترقی ایران تلاش در جهت ایجاد محیط مسموم و ناسالم نموده است.
کنفدراسیون جهانی قبل از هر چیز این تلاش مذبوحانه دارودسته سازشکار و ضد انقلابی کمیته مرکزی را یکصدا محکوم می‌سازد و اعلام می‌دارد که موضع کنفدراسیون جهانی در برابر این دارو دسته خرابکار و اربابش یعنی دولت ضد انقلابی شوروی نه تنها سر سوزنی تخفیف نیافته است بلکه یکی از اهداف مبارزه درونی کنفدراسیون در تحلیل نهایی باید به دقیقتر نمودن و مشخص‌تر کردن این موضع و افشای بیش از پیش سیمای خائنانه این دار و دسته بیانجامد.
کنفدراسیون جهانی و اپوزیسیون مترقی ایران سالیان درازی است که به ماهیت واقعی این دار و دسته و سیاستهای میهن بر باد ده آن پی برده است و جنبش انقلابی میهن ما این دارو دسته را به هیچوجه جزو اپوزیسیون مترقی ایران محسوب نمی‌دارد. زیرا مبارزه کنفدراسیون جهانی و اپوزیسیون مترقی ایران و کلیه سازمان‌های آن در درون و برون کشور - برعلیه رژیم خونخوار محمد رضاشاهی و امپریالیسم جهانی براساس درک صحیح از منافع خلق ایران و مصالح انقلاب ایران و جهان است و در حالی که مخالفت موسمی دار و دسته کمیته مرکزی با رژیم شاه‌امپریالیسم‌آمریکا بر پایه منافع و مصالح سیاست خارجی و جهانی دولت ضد انقلابی شوروی صورت می‌گیرد مخالفت آنها با رژیم شاه به خاطر کسب امتیاز بیشتر به سود دولت شوروی است. «مبارزه» آنها با‌امپریالیسم نیز به قصد راه باز کردن برای تسلط بیش از پیش شوروی بر میهن می‌باشد و درست بدین جهت است که دار و دسته کمیته مرکزی مدتها است که از طرف خلق ایران به عنوان یک گروه دنباله رو سیاست ضد انقلابی دولت شوروی شناخته شده و در میان صفوف اپوزیسیون مترقی ایران جایی ندارد. این اولین بار نیست که کمیته مرکزی لبه تیز تیغ حمله کینه توزانه خود را متوجه عناصر و سازمان‌های مترقی نموده است دانشجویان اعضای کنفدراسیون جهانی به تاریخ دشمنی و لجن پراکنی این دار و دسته داغ ننگ خورده نسبت به سازمان خود یعنی کنفدراسیون جهانی و اعضای فعال آن بحد کافی آشنایی دارند.
پس از آن که سیاست سازشکارانه و خائنانه این دارو دسته از طرف کنفدراسیون جهانی طرد گردید. آنها با انتشار ورق پاره «پیکار» و هم آرائی با ارتجاع محمدرضا شاهی به یک کارزار ننگین بر علیه کنفدراسیون جهانی و رهبری آن دست بازیدند [یابند] و از هیچگونه اتهام و لجن پراکنی نسبت به سازمان رزمنده ما فعالین آن فروگذار نکردند این تلاش عبث نه این که دوام نیاورد و به شکست انجامید بلکه تا حدی موجب بروز اختلافات در میان اعضای ساده و گمراه این دارودسته گردید و بالاخره منجر به تعطیل مجله «پیکار»۱ شد.
حال این سوال مطرح می‌شود که چرا کمیته مرکزی در شرایط کنونی دوباره دست به یک چنین تلاش مذبوحانه‌ای زده است؟
پاسخ به این سؤال روشن است. دار و دسته خائن کمیته مرکزی با آگاهی از اختلافات درونی کنفدراسیون جهانی و بحران موجود درون سازمان به خیال خود می‌خواهد از آب گل آلود ماهی بگیرد زهی خیال باطل:
مبارزه کنونی در میان صفوف کنفدراسیون جهانی یا مبارزه اصولی درونی است که هدفش بر اثر ساختن سیاستهای پیکارجویانه سازمانی و جلب بیش از پیش نیروهای رزمنده است نه افراد و عناصر وابسته به دار و دسته کمیته مرکزی. این نکته شایان ذکر است که دارودسته سازشکار کمیته مرکزی از چندی پیش با انتشار ورق پاره دیگری به نام آرمان۲ ارگان خارجی سازمان دمکراتهای ایران، خیال خامی را در سر می‌پرورد کیست که نداند این ورق پاره عکس برگردان همان ورق پاره پیکار است.
رفقا: مقاله اخیر مجله دنیا۳ را نیز در رابطه با مجموعه تلاش‌های خرابکارانه و رخنه گرانه این دار و دسته باید دید و آن را یک صدا محکوم ساخت.
در جنبش انقلابی میهن ما همه نیروهای راستین متدهای پلیسی این دار و دسته خرابکار را می‌شناسند. در چند سال گذشته این دار و دسته سازشکار کار رذالت و بلاهت را تا بدانجا رساند که جنبش دلاورانه رزمندگان چریک را محصول تحریکات سازمان امنیت شاه قلمداد نمود و تبلیغات وسیعی را علیه آن و مبارزین انقلابی سازمان داد و‌امروز نیز با افسانه سازی کمک‌های مالی یک سرهنگ‌آمریکایی در سال ۱۹۶۰ و لجن پراکنی و اتهام زنی به یکی از افراد فعال کنفدراسیون جهانی و سازمان‌های خلقی می‌خواهد شکست ننگین خود را در عرصه ایران و خارج از کشور که دیگر به صورت یک واقعیت تاریخی در‌آمده است، توجیه نماید. این دار و دسته داغ ننگ خورده و دنباله رو در مقاله فروردین ماه مجله دنیا می‌نویسد.
بعلاوه سرهنگ‌آمریکایی پرسشنامه پلی کپی شده‌ای بین عده‌ای از دانشجویان پخش کرد تا با اطمینان از سوابق آنها که توده‌ای نبوده‌اند بشرط آن که از نظریات حزب توده پشتیبانی نکنند کمک هزینه تحصیلی از طرف مقامات‌آمریکایی به آنها داده شود این جریان سرآغاز تدارک انشعاب از حزب توده ایران و ایجاد «سازمان انقلابی حزب توده ایران» گردید که رهبران سرشناس آن نیکخواه لاشائی، پارسانژاد و فولادی در مرحله بعدی به صورت کارگزاران رسمی ساواک در‌آمدند.» اولا از این آقایان باید پرسید چگونه عده‌ای که توده‌ای نبوده‌اند توانستند موجب انشعاب در حزب توده ایران شوند؟ ثانیا این چگونه حزب طبقه کارگری است که با ۲۰۰۰ مارک می‌توان آن را از هم پاشید؟ ثالثا اگر بدین دلیل نیکخواه‌ها و لاشائی‌ها به ضد انقلاب و ارتجاع پیوستند، پس چطور شما با وجود میلیونها روبل و «سرهنگ قنبر اوفها» و خیلی چیزهای دیگر نتوانستید آزمونها، رضاها، گوهریان و یزدیها را که همگی اتفاقا دستیاران نویسنده مقاله مجله دنیا هستند در کنار خود نگهدارید و‌امروز آنها به صورت دلقکهای رژیم شاه از آن طرف همانند شما جنبش انقلابی میهن ما را مورد حمله قرار می‌دهند؟ آیا این همصدایی یک‌امر تصادفی است؟ یا جزو تقسیم کار بین المللی شما محسوب می‌شود؟
پس می‌بینیم که پای به اصطلاح منطق و استدلال خائنین به خلق در این ماجرا سخت لنگ است. دار و دسته خائن کمیته مرکزی از آنجا که خود به دریافت روبل و دنباله روی کورکورانه از بیگانه و سرهنگ قنبراوفها عادت کرده است تصور می‌کند که دیگران هم باید حتما به مرحله دنائت و پستی آنها نزول کرده باشند باید گفت، کافر همه را به کیش خود پندارد.
کنفدراسیون جهانی همراه با اپوزیسیون مترقی ایران و همدوش خلق قهرمان ایران براساس شناخت واقعیات جامعه و درک منافع انقلاب ایران و جهان تا سرنگونی رژیم خونخوار پهلوی و قطع نفوذ امپریالیسم به مبارزه آشتی ناپذیر خود ادامه می‌دهد و در این روند تاریخی هرگز لحظه‌ای از افشای نقش خرابکارانه دشمنان انقلاب و حامیان جهانی آنها غافل نخواهند ماند.
ننگ و نفرت بر دار و دسته سازشکار و ضد انقلابی کمیته مرکزی و حامیان جهانی‌اش
مستحکم باد وحدت رزمنده کنفدراسیون جهانی مسئولین موقت کنفدراسیون جهانی
توضیحات سند:
١- روزنامه پیکار سال ۱۳۵۴ از مهر ماه ۱۳۵۰ و همزمان با اوجگیری جنبش دانشجویان ایرانی در اروپای غربی منتشر شد. حزب توده در تلاش برای جذب دانشجویان به انتشار مجله‌ای بنام پیکار به عنوان نشریه حزب توده ایران برای دانشجویان» دست زد که در اروپای غربی و در تیراژ پائین انتشار می‌یافت اداره این نشریه به عهده منوچهر بهزادی بود نشریه پیکار سه سال انتشار یافت.۲- آرمان نشریه حزب توده برای جوانان و دانشجویان در سال ۱۳۵۰ منتشر گردید. و پس از انقلاب اسلامی ارگان سازمان جوانان و دانشجویان دمکرات. کژراهه، احسان طبری
۳- مجله دنیا، ارگان حزب توده ایران، چاپ اروپای شرقی