صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

به دنبال تعطیل بازار و دکاکین قم، مراجع از برگزاری نماز جماعت

به دنبال تعطیل بازار و دکاکین قم، مراجع از برگزاری نماز جماعت


متن سند:

از: قم تاریخ: ۱۳/۷/۵۷
به: ۳۱۲
پیرو: ۱۸۲۷/۲۶/ه‍۱۳/۷/۵۷

به دنبال تعطیل بازار و دکاکین قم، مراجع از برگزاری نماز جماعت خودداری نمودند. ضمناً یکی از نزدیکان آیت‌الله شریعتمداری ضمن تماس با شهاب الدین اشراقی از وضع خمینی جویا و اشراقی از قول صدوقی نیز اظهار می‌دارد: فعلاً در بصره به سر می‌برد و البته خود خمینی به عنوان اعتراض نجف را ترک نموده. در مورد مخابره تلگرافاتی۱ چنین نتیجه‌گیری شده که چون محل دقیق خمینی روشن نیست بهتر است تلگرافاتی به رئیس جمهور عراق و آیت‌الله خویی مخابره و اضافه گردیده: بد نیست به حافظ اسد هم که شیعه است تلگرافاتی مخابره شود. ضمناً اضافه شده که خمینی به قصد کویت. نجف را ترک ولی دولت کویت از پذیرفتن وی خودداری نموده است.۲
استحضاراً معروض.-باصری نیا
در بولتن درج شود
امضای ثابتی ۱۳/۷/۵۷
گوینده: زند وکیلی
گیرنده: ... ساعت ۱۴
در بولتن درج گردید برای بهره برداری به استحضار رئیس دایره عملیات می‌رسد ۱۵/۷/۵۷

توضیحات سند:

۱- در تاریخ ۱۳/۷/۵۷‌ آیت‌الله صدوقی به نمایندگی از جامعه روحانیت یزد دو تلگراف به سفارتخانه‌های عراق و کویت مخابره می‌کند و در آنها خروج حضرت‌ امام خمینی از عراق را که بر اثر فشار دولت بعثی بود مغایر با اصول ابتدایی میهمان نوازی - آن هم با ارزش عربی اکرام ضیف است دانسته و افشاگر ادعاهای دروغین دولت عراق می‌داند و ممانعت دولت کویت از ورود حضرت امام را اجرای نقشه‌های شوم ‌امپریالیزم می‌نامد (ر. ک: مجموعه اطلاعیه‌های سومین شهید محراب ص ۱۰۹ و ۱۱۰)
۲- مرحوم حجت‌الاسلام حاج سید احمد خمینی می‌گوید: جلسه‌ای در منزل ما تشکیل شد و تصمیم گرفته شد که با کویت تماس بگیریم، چرا که امام کویت را به عنوان کشوری که می‌خواستند بعد از عراق به آنجا بروند، انتخاب کرده بودند. قرار شد به منزل حضرت آیت‌الله مهری تلفن کنیم که از روحانیون مبارز کویت بودند. حضرت آیت‌الله مهری هم آقازاده شان را با یکی دیگر از افراد با دعوتنامه‌ای برای امام روانه نجف کردند. شبی که قرار بود فردایش حرکت کنیم منزلمان دیدنی بود همگی حالت غیرعادی داشتند تمام حواس من متوجه‌ امام بود.‌ ایشان چون شب‌های قبل سرساعت خوابیدند و چون همیشه 5 /1 ساعت مانده به صبح برای نماز شب برخاستند. اهل بیت را جمع کردند و گفتند: هیچ ناراحت نباشید که هیچ نمی‌شود. آخر نمی‌شود ساکت بود جواب خدا و مردم را چه می‌دهیم؟ عمده تکلیف است، نمی‌شود از زیر بار تکلیف شانه خالی کرد این که هیچ، اگر می‌گفتند یک روز ساکت باش و اینجا زندگی کن و من می‌دانستم که یک روز سکوت مضر است، محال بود قبول کنم، ایشان ضمن شرح سفر به مرز کویت و معطلی فراوان و اطلاع دولت کویت از تصمیم امام اعلام می‌کند که «ورود ممنوع.» ویلیام سولیوان سفیر آمریکا در ایران در کتاب مأموریت در ایران می‌نویسد: «.... شریف‌ امامی چنین استدلال می‌کرد که چون آیت‌الله خمینی از طریق زایران ایرانی که به نجف می‌روند با مخالفین داخلی تماس برقرار می‌کند و از طریق همین زایران، نوار سخنرانی‌های خود را به ایران می‌فرستد، در صورت اخراج از عراق قادر به ادامه تماس با مخالفین نخواهد بود. هنگامی که این نقشه عملی شد و آیت‌الله خمینی به پاریس عزیمت کرد شریف امامی به من و سفیر انگلیس گفت که خمینی به محض ورود به پاریس از خاطره‌ها محو و فراموش خواهد شد. (تقویم ص ۶۰)  

منبع:

کتاب شهید آیت‌الله حاج شیخ محمد صدوقی صفحه 399

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.