موضوع: شعارهای مضره
تاریخ سند: 20 فروردین 1357
موضوع: شعارهای مضره
متن سند:
از: ن ﻫ تاریخ: 20 /1 /2537[]به: 2ﻫ1 شماره: 96/ن ﻫ
موضوع: شعارهای مضره
0120
در چند نقطه از دیوارهای کوچه نرگس واقع در پشت اداره برق نوشهر که مدرسه دخترانه شجاع‌الدین شفا1 در آن قرار گرفته شعاری با مضمون «زنده باد خمینی سرنگون باد کوروش دختران این مدرسه و مدارس دیگر تا آخر هفته آینده مهلت دارند تا با حجاب اسلامی بیرون آیند و الا روی آنها اسید پاشیده می‌شود» نوشته شده است.
نظریه شنبه: در روز قبل نیز شعار مشابهی در همین محل نوشته شده بود که پاک گردید.
نظریه یکشنبه: خبر صحت دارد ضمناً در هر دو مورد مراتب جهت مراقبت و پیش‌بینی‌های لازم به شهربانی نوشهر اعلام گردیده است و منبع توجیه گردیده نسبت به شناسائی عاملین فعالیت نماید همچنین نوشته‌ها با جوهر و قلم درشت نوشته شده است که نسبت به محو آنها از طریق شهربانی اقدام گردیده. قانع
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه تائید می‌شود. داود
نظریه ن: نظریه سه‌شنبه تائید می‌شود.
به عرض برسد در صورت تصویب به مرکز ارسال گردد. 26 /1 /37
توضیحات سند:
1. شجاء‌الدین شفا، فرزند علیرضا شفاءالدوله در سال 1297 ه ش در قم به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در قم و متوسطه را در تهران (مدرسه علمیه) به پایان رسانید. وى تحصیلات عالى را در دانشگاه تهران، سوربن فرانسه و سن ژوزف بیروت گذراند و به اخذ لیسانس ادبیات از دانشگاه سوربن، دکتراى افتخارى در رشته‌ی ادبیات از دانشگاه رم و دکتراى افتخارى در رشته‌ی علوم انسانى از دانشگاه مسکو نایل شد. شفا با کار ساده‌اى در اداره کل تبلیغات و رادیو (مترجمى) خدمات دولتى خود را آغاز کرد و به دلیل داشتن روحیه‌ی بلندپروازى و ارتباطات به اصطلاح علمى و سخنورى و حرافى، به سرعت مراتب ترقى را طى کرد. مشارالیه سمت‌هایى از جمله: ریاست اداره کل تبلیغات و انتشارات، مشاور مطبوعاتى و فرهنگى دولت، مشاور عالى وزارت کار، رایزن فرهنگى و مطبوعاتى دربار شاهنشاهى، مدیرعامل کتابخانه‌ی پهلوى و ... را عهده‌دار بود. ساواک در سند بیوگرافى او آورده است: «فردى عیاش و خوشگذران، بى‌قیدوبند و زن‌باره است به طورى که به وسیله زن مى‌شود همه نوع اسرار از او درآورد. زن اولش «بنان خانم قانع» خواهر سرتیپ جهانگیر ارفع عضو تبلیغات بود که شفا پس از ... مجبور شد او را بگیرد.» در گزارش دیگرى ساواک چنین آورده است: «وابسته مطبوعاتى ایران در پاریس (پرویز عدل) در نامه‌اى (احتمالاً در سال 1340) به وزیر دربار مطالبى در خصوص سوءاستفاده شفا اظهار داشته از جمله به چند فقره شکایت، کلاهبردارى و صدور چک بى‌محل، ارتباط وى با سفیر کبیر مصر و سوءاستفاده‌هایى در خارج از کشور اشاره کرده و خواستار رسیدگى به وضع وى شده است.» در گزارش دیگرى از ساواک آمده است: «در سال 1338 چون میزبانى و راهنمایى مخبرین در مراسم ازدواج شاه و فرح به عهده او بود، وى مبلغ بیست هزار لیره از مخبر روزنامه معروف «پارى ماچ» رشوه مى‌گیرد تا به او اجازه تهیه عکسهاى مناسبى از مراسم فوق‌الذکر را بدهد.» یکى از وابستگان دربار در سال1340 اظهار نمود که قرار بوده شفا به علت سوءاستفاده مالى و ولخرجی‌هایش در تهیه مقدمات جشن‌هاى 2500 ساله و سوء رفتار و اخلاق در مسافرت‌هاى خارج از کشور، از سمت خود عزل شود. وى به خاطر عنایت شاه و وفادارى و چاپلوسى و تملق‌گویى‌هایش به اخذ نشان تاج‌گذارى مفتخر شد. شفا بعد از پیروزى انقلاب اسلامى در اروپا علیه جمهورى اسلامى دست به اقدامات سوء تبلیغى زد. از جمله کارهاى وى مى‌توان به کتابى تحت عنوان «جنایت و مکافات» که در خارج از کشور چاپ شده اشاره کرد. اصولاً شفا فردى ضددین (ضد اسلام) بود و شدیداً مقهور اندیشه‌ی غرب و به ویژه اباحه‌گرى (لیبرالیسم) بود. خبر مرگ وی در سال 1389 در خارج از کشور منتشر شد.(اسناد ساواک - پرونده انفرادى)