تاریخ سند: 2 مرداد 1356
متن سند:
به : 213 از : سوریه شماره : 374 سید مصطفی خمینی1 فرزند بزرگ آقای خمینی دو هفته قبل از عراق به دمشق آمده و از دمشق به بیروت رفته و در لبنان مهمان سیدموسی صدر بوده است یکی از افراد مورد اعتماد خمینی در این سفر همراه پسر وی بوده و نامبردگان مورد استقبال و پذیرایی گرم و صمیمانه سیدموسی صدر قرار گرفته اند چند روز قبل مصطفی خمینی و همراه وی از بیروت به دمشق مراجعت کرده و پس از یک اقامت کوتاه در دمشق به عراق عزیمت کرده اند.نظریه رهبر عملیات : با توجه به دسترسی منشأ خبر صحت دارد و طبق اظهار منشأ سیدمصطفی خمینی در هنگام تبعید پدرش از ایران به ترکیه همراه پدرش بوده است.
نظریه رییس نمایندگی : 1ـ با توجه به منشأ، خبر صحت دارد 2ـ سیدموسی صدر برای حفظ موقعیت خود با کلیه گروهها و جناح های مخالف سیاسی و مذهبی همکاری می نماید و این گونه روابط را با این گروهها حفظ می کند ولی همواره کوشش می نماید تماسهای خود را با افرادی مانند خمینی و طرفداران وی از نظر عوامل وابسته به دولت شاهنشاهی ایران مخفی نگاهدارد.
3 /5 /36 در پرونده افراد فوق بهره برداری شد سیدمنیر.
توضیحات سند:
1ـ آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی فرزند ارشد حضرت امام (ره) در سال 1309 ه ش در قم متولد شد.وی در پانزده سالگی به تحصیل علوم دینی پرداخته و در 27 سالگی به درجه اجتهاد رسید وی در دوران تحصیل از محضر آیات عظام بروجردی، محقق داماد و والد گرامیش بهره ها برد و در 13 آبان سال 1343 دستگیر و پس از پنجاه و هشت روز اسارت در زندان قزل قلعه، آزاد شده به قم بازگشت و مورد استقبال با شکوه مردم قرار گرفت ساعت 10 صبح همان روز مجددا دستگیر و به ترکیه تبعید شد و پس از چندی به همراه امام خمینی به عراق تبعید گردید.
در سال 1348 در عراق بازداشت و مستقیما به کاخ ریاست جمهوری عراق برده شد.
احمد حسن البکر رییس جمهور عراق به وی پیشنهاد همکاری با رژیم عراق را می دهد که وی این پیشنهاد را رد کرد و سرانجام در شب اول آبان سال 56 در چهل و هفت سالگی به طرز مشکوکی فوت نمود و مرگ وی سرآغاز شروع انقلاب اسلامی گردید و علی رغم تلاش رژیم شاه در اکثر نقاط ایران مجالس با شکوهی در تجلیل از وی و پدر گرامیشان برگزار شد.
لازم به توضیح می باشد شهید آیت الله سید مصطفی خمینی اکثر سالها در تابستان یکی دو ماه به سوریه و لبنان می رفت و در طی این مسافرت مسایلی که مربوط به حضرت امام (قدس سره) بود و ارتباطاتی که در عراق میسر نبود در سوریه و لبنان براحتی انجام می گرفت و شخصیتهای مختلف می توانستند به راحتی با ایشان ارتباط برقرار نمایند.
ر.ک : یادها و یادمانها، ص 163