تاریخ سند: 22 فروردین 1357
موضوع: حسن صداقت
متن سند:
از: 16/ ﻫ تاریخ: 22 /1 /2537[] 0122
به: 324 شماره: 7120/ ﻫ 1
موضوع: حسن صداقت
پیرو: 7060/ ﻫ 1- 15 /1 /37
حسن صداقت ضمن صحبت با یکی از دوستان خود به وی اظهار داشت امشب به رادیو لندن گوش دادهای- منزل سه نفر از رهبران را آتش زدهاند1 و دکتر پایدار هم که میخواست به بوشهر بیاید دزدیدهاند. نامبرده اضافه نمود شبانه به منزل مهندس بازرگان و دکتر سنجابی2 ریختند و منزلشان را منفجر کردهاند و اتومبیل شخصی به نام مقدم را هم آتش زدهاند. کریم سنجابی به خبرنگاران گفته است که این کار دولت است و دولت دست به این عمل زده است. دوست صداقت سوال کرد و گفت پس آنها عمل مقابله به مثل کردهاند. دکتر پایدار را کی آزاد کرد هان؟ صداقت پاسخ داد شب او را دزدیده و فردایش آزادش کردهاند.
نظریه یکشنبه- به طوری که حسن صداقت شخصاً اظهار داشته مطالب فوق را از رادیو لندن استماع نموده است. دریایی
نظریه چهارشنبه- نظریه یکشنبه تایید میشود. شاهنده
نظریه 16/ ﻫ- تایید میشود.
بایگانی شود. 24 /2
ناطق- بایگانی شود. 10 /2
129337
آقای مرعشی
توضیحات سند:
1. در شب 20 /1 /1357 منازل مسکونی سه تن از سران جبههی ملی به نامهای: مهندس مهدی بازرگان، دکتر کریم سنجابی و مهندس مقدم مراغهای هنگامی که کسی در منزل نبود منفجر شد. برای اطلاع از جزئیات ماجرا ر.ک: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، پیشین، جلد 4، ص 327
2. کریم سنجابى، فرزند قاسم سنجابى (سردار ناصر، رئیس ایل سنجابى) در سال 1283ﻫ ش در سنجابی از محلات کرمانشاه متولد شد. تحصیلات ابتدایى را در قصر شیرین و دوره اول متوسطه را در کرمانشاه و دوره دوم متوسطه را در تهران و دوره لیسانس را در مدرسه عالى حقوق سردار ناصر گذراند. در سال 1307 جزو اولین گروه محصلین اعزامى به فرانسه بود و در آنجا مجدداً دوره لیسانس حقوق را در دانشگاه نانسى و دوره دکتراى حقوق را در دانشگاه پاریس و رساله خود را راجع به کشاورزى و روستاییان و مالکیت ارضى در ایران به زبان فرانسه در سال 1313 گذراند و در همان سال به ایران بازگشت. سنجابى مشاغلى را در اداره کل اوقاف، وزارت فرهنگ و وزارت دارایی به عهده داشت و در همین حال ابتدا دانشیار و سپس استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و در سال 1322 به سمت رئیس دانشکده حقوق برگزیده شد. سنجابی در سال 1325 جزو هیأتى بود که اولین برنامه هفت ساله صنعتى ایران را تدوین کرد. در سال 1330 در کابینه مصدق وزیر فرهنگ بود، امّا براى شرکت در انتخابات دوره هفدهم از این سمت استعفا داد. وى در سفرهاى مصدق به شوراى امنیت سازمان ملل و دیوان داورى لاهه با وى بود و در لاهه به عنوان قاضى اختصاصى ایران در دادگاه شرکت کرد. در آغاز انقلاب به پاریس رفت و در نوفل لوشاتو به دیدار حضرت امام (ره) رفت و با اعلام موافقت با مواضع امام، با حرکت انقلاب اسلامی همگام شد و در کابینه بازرگان مدتى کوتاه سمت وزارت امورخارجه را برعهده داشت. پس از پیروزى انقلاب اسلامی جبهه ملی در یک موضعگیرى سیاسى اعلام کرد که حکومت اسلامى به بن بست رسیده است. حضرت امام (ره) با مرتد دانستن افرادى که چنین بیانى داشتند، باعث برچیده شدن این گروه از کشور شد و سنجابى از ایران گریخت. وى نهایتاً در اول تیرماه سال 1374 در سن 90 سالگى درگذشت. بخش تاریخ شفاهى دانشگاه هاروارد آمریکا خاطرات او تحت عنوان «امید و ناامیدیها» را پس از مرگش منتشر کرد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان بوشهر، کتاب 2 صفحه 12