موضوع : ایرانیان مقیم فرانسه
تاریخ سند: 4 اسفند 1341
موضوع : ایرانیان مقیم فرانسه
متن سند:
از : فرانسه شماره : 631 /315 اخیرا شماره 2 مجله دنیا و همچنین مجله «در ایران چه می گذرد» توسط آقای شکور زنونی، افسر سابق شهربانی در پاریس پخش و توزیع شده است، نامبرده از افسران مصدقی بوده که پس از 28 مرداد به وزارت کار منتقل و پس از مدتی استعفا کرده و فعلاً چند سالی است که در فرانسه (پاریس) اقامت داشته و به نفع توده ایها فعالیت می کند و چون دانشجویان او را از قدیم به عنوان جبهه ملی می شناسند لذا بهتر از توده ایهای شناخته شده در بین دانشجویان رخنه کرده است به طوری که مشارالیه اظهار داشته است می خواهند بهر ترتیبی که شده ائتلافی بین توده ایها و جبهه ملیها فراهم کنند و حتی نظرشان این است که با دار و دسته ناسیونالیست ها که (اخیرا تحت عنوان «کمیته موقت مطالعات سیاسی و اقتصادی» بدست آقای فرخ داد اشپور و مهندس حسین ملک ترتیب داده شده و به منظور جلوگیری از ائتلاف توده ایها و جبهه ملیها است) ائتلاف و همکاری نمایند.ولی از طرفی طبق گفته آقای داداشپور ناسیونالیست ها قصد دارند با ترتیب دادن این جلسات تحت عنوان (کرسی آزاد و مطالعات سیاسی و اقتصادی) از توده ایها و جبهه ملی های تندرو چپ و خودشان دسته ای انقلابی درست کنند که هدف آن سرنگون کردن حکومت فعلی و ایجاد حکومتی فعلی و ایجاد حکومتی مثل تیتو و فیدل کاسترو1 است و تئوری و مسلک کمونیست را قبول دارند منتها در کادر خود ایران و بدون اطاعت کورکورانه از مسکو.
ولی به هر حال روی تئوریهای مارکسیسم و نوشته های حزب توده ایران تکیه می کند و حتی رهبران حزب را خائن نمی دانند فقط ایراد آنها در اطاعت کورکورانه از مسکو است.
ضمنا آقای دادشپور اظهار داشته که چندی قبل با یکی از سران حزب توده در فرانسه ملاقات کرده و مسائل و ایرادات خود را با او در میان گذاشته است.
اتحادیه دانشجویان و هیئت اجرائیه آن که تقریبا از جبهه ملیهای دست راست و معتدل هستند در حال حاضر نه توده ایهای و نه ناسیونالیست ها هیچکدام را قبول ندارند بلکه تابع دستور و نظریه جبهه ملی ایران هستند.
در پرونده دانشجویان ایرانی مقیم فرانسه بایگانی نمایند.
16 /12 /41
توضیحات سند:
1ـ دکتر فیدل کاسترورز (Fidal Castro Ruz) در سال 1926 در کوبا بدنیا آمد.پدر او یک مزرعه دار نیمه مرفه اسپانیائی الاصل بود.
تحصیلات ابتدائی و متوسطه خود را در مدرسه مذهبی کاتولیک ها به پایان رساند و در سال 1945 وارد دانشکده حقوق شد.
در دانشگاه کاسترو، جذب جریانات انقلابی شد و در شورش های دانشجوئی سالها 1947 ـ 1948 شرکت داشت.
در 24 سالگی (سال 1950) به اخذ درجه دکترای حقوق موفق شد و به عضویت «حزب ارتدکس»، که یک حزب اصلاح طلب بود، در آمد.
در سال 1952 در یک کودتای آمریکائی، باتیستا، دیکتاتور کوبا، به قدرت رسید.
کاسترو در 26 ژوئیه 1953، در رأس یک گروه 160 نفری از دوستان انقلابیش با یک حمله «انتحاری» به پایگاه نظامی مونکادا دست زد.
بسیاری از همرزمان کاسترو کشته شدند.
ولی او زنده ماند و محاکمه شد و با حمایت «حزب ارتدکس» به 15 سال زندان و برادرش رائول به 13 سال محکوم گردیدند.
در 1954 با عفو عمومی باتیستا آزاد شد و به مکزیک رفت.
در 2 دسامبر 1956 کاسترو و به اتفاق 83 نفر از یارانش با کشتی، گرانماء در خاک کوبا پیاده شد.
گروه مسلح او کمی بعد با نیروهای باتیستا درگیر شد و اکثر آنان کشته شدند.
کاسترو و 11 نفر از افرادی که زنده ماندند به جبال سیراماسترا پناه بردند و در آنجا به تشکیل یک «کانون شورشی» دست زدند.
مصاحبه هربرت ماتیوس، خبرنگار مجله آمریکائی نیویورک تایمز با کاسترو سبب شهرت شد گروه شورشی سیراماسترا در میان جوانان انقلابی کوبا وسیعا شناخته شد.
استقبال مردم کوبا از کاسترو، به عنوان راهی برای نجات از دیکتاتوری دست نشانده آمریکا، بالاخره این شورشی ناآرام را به پیروزی رساند و در 2 ژانویه 1952 کاسترو و یارانش پیروزمندانه وارد سانتیاگو شده و حکومت را بدست گرفتند.
با پیروزی انقلاب کوبا، موج «کاستروئیسم» نسل جوان آمریکای لاتین را به جنبش در آورد و سرآغاز جنگ های چریکی در برخی از کشورها شد.
در جریان جنبش کاسترو، موسوم به «جنبش 21 ژوئیه»، حزب کمونیست کوبا (تأسیس 1925 م.) سهمی نداشت و در چارچوب قالب های سنتی مارکسیسم به مبارزات سیاسی ـ پارلمانی تمایل داشت.
چندی پس از پیروزی انقلاب، کاسترو مدعی شد که حزب کمونیست کوبا قصد براندازی توطئه آمیز رژیم او را داشته و به دستگیری وسیع آنان مبادرت ورزید.
با گرایش کاسترو به مارکسیسم، او به تشکیل یک حزب کمونیست جدید دست زد و در اولین کنگره آن (1975 م.) خود دبیر کل آن شد.
1- Fidel Castro Speaks, Penguin, (Books, 1972, P, 114