تاریخ سند: 11 مرداد 1341
موضوع: مجلس عزاداری در تکیه قلهک
متن سند:
شماره: 6614/س ت تاریخ:11 /5 /1341
موضوع: مجلس عزاداری در تکیه قلهک
روز سه‌شنبه 9 /5 /41 در تکیه قلهک که مجلس سوگواری برپا بود، به شرکت‌کنندگان در این مجلس عزا ناهار نیز داده شد که طبق اطلاعی که به دست آمده هزینه آن را که بالغ بر شصت هزار ریال بوده متمکنین به جبهه ملی (واسطه آن اصغر سلیمانی نامی از اهل قلهک می‌باشد) پرداخته‌اند.
قبل از ناهار آقای اللهیارصالح با اتومبیل شماره 20332 به اتفاق آقای سلطانی (معمم) و یک سید معمم دیگر که درگذشته وکیل مجلس از قزوین بوده، در مجلس سوگواری حضور به هم رسانیدند. چند نفر دیگر از افراد معمولی جبهه ملی حضور داشتند که از سران معروف نبودند. آقای اللهیار صالح تا ساعت 1145 در تکیه حضور داشت و در این مدت هیچگونه مطلب غیرعادی به میان نیامد. آنچه استنباط می‌شد چون هزینه برگزاری این مجلس مربوط به جبهه ملی بوده، به منظور جلب نظر و توجه مردم مشارالیه در این مجلس شرکت نموده است.
واعظ مهم این جلسه آقای شیخ ثقه‌المحدثین واعظ قمی بود که در زمینه گفتار خود مردم را به خواستن حق خود در اجتماع دعوت می‌نمود و اضافه کرد برای ترقی و تعالی مملکت خود به دنبال نیکان و خوبان معرفی شده بروید و در این موقع اشاره‌ای به آقای صالح نمود. ضمناً بیان داشت چهارده قرن است سینه می‌زنیم و یا حسین یا حسین می‌گوئیم ولی به هیچوجه دنبال جلوگیری از فساد. دروغ‌گوئی. فحشاء که در بین جامعه نفوذ کامل پیدا نموده، نمی‌رویم.
می‌دانید برای چه؟ برای اینکه رهبر قوم نداریم و نمی‌گذارند و نمی‌خواهند کسی ما را به مفهوم واقعی ارشاد کند. سپس از مرحوم آقای بروجردی1 یاد نمود و اضافه کرد حوزه‌علمیه قم که از آثار مقدس آن مرحوم می‌باشد رو به اضمحلال است، چون نمی‌خواهند چنین مرجع بزرگی در این محل پابرجا باشد.
مجلس تا مقارن ظهر ادامه داشت و سپس به صرف ناهار پرداختند.
توضیحات سند:
1. آیت‌الله العظمى حاج آقا سیدحسین بروجردى(ره) در سال 1254ش در بروجرد متولد شد. تحصیلات خود را در مکتب شروع کرد و سپس به مدرسه نوربخش بروجرد منتقل شد و از آنجا به حوزه علمیه بروجرد رفت و صرف و نحو، بدیع، عروض، منطق و فقه و اصول را فرا گرفت و براى ادامه تحصیل به حوزه علمیه صدر اصفهان رفت و از محضر میرزا جهانگیر خان قشقایى، سید محمدباقر درچه‌اى، میرزا کلباسى و محمدتقى مدرس کسب فیض کرد. ایشان در سال 1281 ش براساس درخواست والد خود، پس از نه سال تحصیل در اصفهان به بروجرد بازگشت ولی در یک سال بعد جهت ادامه تحصیل به نجف اشرف عزیمت نمود. آیت‌الله بروجردی در سن 36 سالگى در حوزه نجف مشهور شد و چنان موقعیتى پیدا نمود که در معابر و مدارس، مورد توجه عام و خاص قرار داشت و حوزه درسى او بسیار باشکوه برگزار مى‌شد. ایشان از سال 1282 تا سال 1289 در نجف اشرف بود و باز به تقاضاى والد خود در سال 1289 ش به بروجرد مراجعت کرد. در سال 1290 پدر ایشان، رحلت فرمودند که این واقعه موجب شد تا ایشان دیگر به نجف مراجعت ننماید. 12 سال در بروجرد مشغول تربیت طلاب شد و در سال 1304 ش بعد از مرگ فرزند خود، جهت مسافرت عازم مشهد شد. در راه بازگشت به قم آمد و به گرمى از طرف آیت‌الله حائرى و علمای حوزه علمیه قم مورد تکریم قرار گرفت و بنا به دعوت فضلای قم، مباحثاتی را در آنجا آغاز کرد؛ ولى با پیگیرى مردم بروجرد پس از یکسال و نیم توقف، در سال 1306 ش به بروجرد بازگشت. سپس به مکه مشرف شد و پس از مراجعت، به تهران آمد و از آنجا عازم دومین سفر خود به مشهد شد که به مدت هفت ماه طول کشید و پس از آن به بروجرد بازگشت و تا سال 1319 در آنجا ماندگار شد. در سال 1320 ش پس از رحلت آیت‌الله حائرى، به درخواست علماء به قم آمدند و خلاء وجودى آیت‌الله حائرى را پر نمودند و همه به دور او جمع شدند. با درگذشت مرحوم آیت‌الله قمى، آیت‌الله بروجردى مرجع تقلید جهان تشیع شدند. ایشان نسبت به گسترش حوزه علمیه قم توجه وافرى داشت و آن‌را بیش از گذشته گسترش داد و مکتب فقهى خاص و مکتب علم رجال را پایه‌گذارى نمود. مرحوم آیت‌اللّه بروجردى از روحانیونى بود که با سلطنت رضاشاه مخالفت مى‌کرد و در دوره سلطنت محمدرضا شاه با بسیارى از اقدامات رژیم نظیر لایحه اصلاحات ارضى مخالف بود و تلاش مى‌کرد تا به وسیله نامه و پیام‌هاى ارسالى، از خلافکاری‌هاى رژیم شاه نسبت به حریم اسلام جلوگیرى نماید. آیت‌الله بروجردی(ره) سرانجام پس از یک عمر خدمت به اسلام و مسلمین در دهم فروردین 1340 ش ( 12 شوال 1380 .ق) رحلت فرمودند.
منبع:
کتاب
اللهیار صالح به روایت اسناد ساواک-جلد اول صفحه 411
