صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع: سیدمجدالدین مصباحی شیرازی

تاریخ سند: 20 مهر 1348


موضوع: سیدمجدالدین مصباحی شیرازی


متن سند:

از: 9/ ﻫ تاریخ:20 /7 /1348
به: 316 شماره: 6442 /9ﻫ
موضوع: سیدمجدالدین مصباحی شیرازی
پیرو 6409/ ﻫ1 ـ 17 /7 /48

سیدمجدالدین مصباحی شیرازی که اخیراً به‌منظور زیارت به مشهد وارد می‌گردد، روز 8 /7 /48 وسیله قطار مشهد را به قصد تهران و سپس محل اقامت دائمی ترک می‌نماید. ولی سیدعبدالحسین نبوی تصمیم گرفت تا آخر ماه رجب در مشهد اقامت نماید.
در مدت اقامت در مشهد چندین بار با میلانی ملاقات و در زمینه ممنوعیت خود از منبر مذاکره و تقاضای اقدام از میلانی را می‌نماید.
در مشهد به آیت‎الله میلانی و سیدعبدالحسین نبوی ساکن قم (اخیراً به‌منظور زیارت وارد گردیده است) اظهار می‌نماید: «در شیراز که از من دعوت شد در مجلسی که گویا شرفیابی به حضور شاه بود، شرکت نمایم شرکت نکردم و نیز در یک سخنرانی روی منبر گفتم چرا تعطیلات مذهبی را از برنامه تعطیلات رسمی حذف کرده‌اند و تعطیلات ملی که مال خود آنها است تعطیل رسمی اعلام شده. از منبر رفتنم جلوگیری به‌عمل آمد و ممنوع‌المنبر شدم.»
ملاحظات:
توضیح منبع خبر: پس از اینکه سیدمجدالدین مصباحی شیرازی به عللی که در فوق اشاره نموده ممنوع‌المنبر می‌شود، نامه مشروحی از شیراز به جناب آقای پیرنیا استاندار خراسان نوشته و اضافه می‌نماید: «جناب آقای پیرنیا! اطلاع دارید که من همیشه خادم بودم و مروج مذهب. ولی رؤسای محلی بدون توجه به حقایق مرا از سخن گفتن ممنوع و مطلب را به تهران هم مربوط کرده‌اند و خوب ا‌ست شما اقدام کنید رفع مانع بشود.» آقای پیرنیا استاندار خراسان اظهار می‌نماید در این مورد اقدام خواهم نمود و اقدام هم می‌نمایند ولی گویا این اقدام بلااثر بوده و مصباحی کما فی السابق ممنوع‌المنبر است. مصباحی شیرازی چون ملاحظه می‌کند که از اقدام آقای پیرنیا نتیجه‌ای حاصل نشده، از شیراز به قم آمده و به آیت‎الله شریعتمداری متوسل می‌شود و در تهران هم به منزل آیت‎الله خوانساری1 رفته و از ایشان هم تقاضا می‌کند که در این مورد اقدام نمایند. آیت‎الله شریعتمداری و خوانساری می‌گویند اقدام خواهیم نمود.
مصباحی شیرازی از تهران به مشهد آمده و در ملاقاتی که با میلانی می‌نماید از میلانی استدعا کرده که وی هم در این زمینه اقدام کند که رفع ممنوعیت از او بشود. ولی میلانی پاسخ می‌دهد: «من با دستگاه ارتباطی ندارم و به حرف من گوش نمی‌دهند و کسی را هم ندارم که اقدام کند.»
نظریه منبع خبر: بر اثر ممنوعیت مصباحی شیرازی2 از منبر رفتن شدیداً ناراحت شده و این موضوع او را مرعوب نموده است، زیرا خسارت مالی در این کار دارد و از این زیان متأثر است و تمام سعی او این است که رفع مانع از منبر او بشود و در این اواخر روح مخالفت شدید و اقدامات مضره از او به‌عمل نیامده، در مجالس و محافل و هر کجا که صحبت می‌شود از گرفتاری خودش سخن گفته و تظاهر می‌نماید که من حرفی برخلاف مصالح کشور نزده و نخواهم زد و تابه‌حال خدمت کرده و نیز بعد از این هم خدمت می‌کنم.
توضیح رهبر عملیات: در مدتی که سیدمجدالدین مصباحی شیرازی در مشهد اقامت داشت، عمل خلافی از او مشاهده نگردیده. فقط چند بار با میلانی مذاکره و در چندین محل از گرفتاری خویش بیاناتی ابراز می‌نماید. ضمناً سیدنبوی که در تلگراف شماره پیروی فوق به عرض رسیده است مشهد را ترک ننموده. از مراجعت به محل اقامت دائم خود (قم) منصرف و در نظر دارد تا آخر ماه رجب در مشهد اقامت نماید.

19 /7 /48

توضیحات سند:

1. اصل: خونساری
2. حجت‌الاسلام مجدالدین مصباحی از روحانیون مبارز شیراز بود. تمام تلاش‌های وی برای آزاد شدن منبرش برخلاف اظهارنظر منبع ساواک به منظور تبلیغ و نشر معارف اسلامی و روشنگری در مسیر مبارزه با رژیم شاه بوده است.

منبع:

کتاب انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 06 صفحه 193


صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.