موضوع: اظهارات عبدالرضا حجازی در مسجد ارک
تاریخ سند: 7 دی 1346
موضوع: اظهارات عبدالرضا حجازی در مسجد ارک
متن سند:
به: 316 شماره: 30861 /20 ه 3 از: 20 ه 3 نامبرده بالا در تاریخ 4 /10 /46 پس از اتمام نماز جماعت به منبر رفته و درباره تقوا صحبت [کرد] و گفت در این قرن بیستم نظر به این‌که زمامداران جهان تقوا ندارند دچار مشکلات بسیاری می‌شوند و پول مردم را برای تشریفات و غیره خرج می‌نمایند اما حضرت علی در زمان زمام‌داری خود یک قران پول مردم را بیهوده مصرف نمی‌کرد و به برادر خود عقیل از بیت‌المال مردم بیشتر از کس دیگر نمی‌داد آقا زمامداران این زمان به فکر فامیل و قوم خویش خودشان هستند یکی را مدیر کل و دیگری را در رأس اداره بزرگی قرار می‌دهند ولی فقرا و بیچاره‌ها برای کار معطل هستند1 زمام‌دار باید با تقوا باشد.این مجلس در ساعت 1430 اتمام پذیرفت.
سپه
توضیحات سند:
1ـ تسلط خاندان پهلوی بر جنبه‌های قدرت: قرار گرفتن شاه در رأس هرم قدرت در ایران، خاندان پهلوی را در موقعیتی برتر از دیگران قرار داده بود و افراد این خاندان از این موقعیت به بهترین وجه برای تسلط بر تمامی جنبه‌های سیاسی، اقتصادی، تجاری، مالی، اطلاعاتی و ....
سود جستند.
تسلط بر تمامی جنبه‌های قدرت، ثروت و همۀ ابزارهای لازم، این امکان را به آنان می‌داد که نفوذ سرطانی خود را در همۀ امور و فعالیت‌هایی که بویی از سود، پول و منفعت از آن به مشام می‌رسید، گسترش دهند.
آن دسته از فعالیت‌های تجاری و اقتصادی که سود زیاد و سریع داشت، مورد توجه خاص آنان قرار گرفته بود و تقریباً تمامی اعضای خاندان پهلوی، وابستگان و نزدیکان آنان نیز در این خوان گسترده دستی داشتند و هر جا که احتمال سودی و منفعتی می‌رفت، میتوان دست یک یا چندین تن از آنان را دید.
دربار و خاندان پهلوی برای امور شخصی اعضای خود به پول و خرج دلار نیاز داشتند.
از این رو باید پذیرفت که فعالیت‌های تجاری، اقتصادی و حتی خیریه و عام‌المنفعه که اعضای خاندان پهلوی انجام می‌دادند، به تمامی برای کسب سود مادی بوده است و نمی‌توان انتظار هدف و نیتی خارج از موضوع برای آن برشمرد.
اگر در ماهیت برخی فعالیت‌های به ظاهر خیریه که اعضای این خاندان انجام می‌دادند، دقت شود، میتوان دید که این اقدامات نیز خود مقدمه، بستر یا بهانه‌ای برای سودجویی یا جلب حمایت و نظر خارجیان بوده است.
چنین اقداماتی زیر فشار خارجی یا داخلی، وسیله‌ای برای عوام‌فریبی و انحراف اذهان و افکار عمومی از فساد موجود بود که می‌توانست بستری مناسب برای جلب کمک‌ها و دریافت وام‌های خارجی و جلب حمایت قدرت‌های جهانی، به ویژه آمریکا ایجاد کند و از انتقاد صاحب‌نظران و مطبوعات و احزاب داخلی و خارجی بکاهد.
(همان، صفحه 40)