تاریخ سند: 6 اردیبهشت 1345
متن سند:
از : شیراز به : مرکز شماره : 159 شماره های عطفی : 3468 /316ـ5 /2 /45 1ـ فتوکپی اساسنامه وسیله پست تقدیم خواهند شد.2ـ بنا به تحقیقات معموله غلامحسین حقانی تا آخر ماه صفر در شیراز خواهد بود.
3ـ غلامحسین حقانی از بدو ورود به شیراز همانگونه که طی شماره 143ـ 30 /1 /45 به عرض رسانده شده تحت مراقبت بوده و با آشنائی کاملی که بین مشارالیه و مأمور 148 موجود است چنانچه احتمالاً قصد فعالیتی داشته باشد به طور مسلم مأمور مذکور در جریان امر قرار خواهد گرفت.
4ـ با عطف توجه به این که فعلاً غلامحسین حقانی در شیراز می باشد و تاکنون فعالیت قابل توجهی از وی مشاهده نشده است در صورت تصویب اجازه فرمایند برای مدتی که وی در شیراز است تحت مراقبت و یک یا دو روز قبل از خروج از شیراز مشارالیه دستگیر شود چون در خلال این مدت توقف خود ممکن است اعمالی انجام دهد که موجب شناسائی نحوه ارتباط و فعالیت احتمالی روحانیون تندرو منطقه گردد.
5ـ مقرر فرمایند با عطف توجه به مفاد نامه شماره 1609 ـ 21 /1 /45 جواب مقتضی به پیشنهادات این ساواک داده شود ضمنا روز گذشته که اینجانب به عیادت آیت الله سید عبدالحسین دستغیب1 رفته مشارالیه نیز تقاضای ارفاق در مورد دستگیرشدگان و آزادی آنان را نمود ـ 159 ـ 6 /2 /45 پرویز کسانی که برای آشوبگران و منحرفین تقاضای ارفاق می کنند حامیان آشوبگران شناخته می شوند و از مقام روحانیونی امثال ایشان بعید است که حمایت نمایند.
توضیحات سند:
1ـ عبدالحسین دستغیب فرزند سید محمدتقی در شب عاشورای 1292 شمسی در شهر شیراز متولد گردید.خاندان دستغیب از خاندان های اصیل و شریف استان فارس و شیراز است که سابقه ای 800 ـ 700 ساله دارد و با 33 واسطه به حضرت امام سجّاد (علیه الصّلوۀ و السّلام) می رسد.
پس از خواندن دروس مقدماتی و سطح، امامت جماعت مسجد باقرخان را عهده دار گردید و در سال 1314 به منظور ادامه تحصیلات راهی نجف اشرف شد.
در آنجا از محضر اساتیدی چون آیات عظام شیخ کاظم شیرازی، سید ابوالحسن موسوی اصفهانی، سید میرزا آقا اصطهباناتی و میرزا علی آقا قاضی طباطبایی کسب فیض نمود و در سن 24 سالگی به درجه اجتهاد رسید.
به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) ارادت داشت و غالبا به ریاضتهای شرعی و مجاهدات می پرداخت.
از وی که در تمام عمر، دارای نفسی مطمئن بود، کرامات زیادی نقل شده است.
شهید بزرگوار آیت الله دستغیب، در میان مردم و با آنها زندگی می کرد و این امر را سعادتی انکارناپذیر می دانست.
وی بسیار ساده می زیست و تجمّلات در زندگیش راه نداشت.
مبارزات سیاسی شهید از هنگامی شروع شد که اساس دین را با روی کار آمدن رضاخان در خطر دید.
بنابراین در منابر و سخنرانیها مردم را از توطئه آگاه می نمود؛ بویژه در مورد کشف حجاب.
در اواخر سال 1341 که با طرح لایحه انجمن های ایالتی و ولایتی، زمزمه مخالفت از قم به رهبری امام امّت برخاست و نخستین اعلامیه رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی از قم به دست شهید دستغیب رسید، صریحا اعلام نمود : «کلاّ و دربست در اختیار اسلام هستم.
» وی با اظهار این جمله که «من اطاع الخمینی فقد اطاع اللّه »، پیروی از دستورات حضرت امام را اطاعت از خداوند سبحان می دانست.
شهید دستغیب که پیوسته بر دامنه مبارزاتش می افزود ، پس از دستگیری حضرت امام در 15 خرداد 1342،دستگیر و مستقیما روانه زندان عشرت آباد گردید.
در سال 1343 نیز یک بار دیگر مزدوران رژیم مانند سال 1342نیمه شب به منزل ایشان ریختند و باز مستقیما او را به تهران و زندان قزل قلعه منتقل کردند که پس از آزادی، مدّت 3 روز میهمان حضرت امام خمینی (سلام اللّه علیه) بود.
این شخصیت بزرگوار در حرکت دادن به مبارزات مردم مسلمان فارس علیه رژیم مزدور شاه نقش بسیار مهّم و مؤثری داشت.
افشاگریهای بی پروای او در مورد جشن هنر فسادانگیز شیراز، حرکتهای اسلامی مردم فارس را عمق بیشتری می بخشید و سخنرانیها و حضورش در تظاهرات و راهپیمایی ها و مبارزات امت مسلمان منطقه، پشتوانه محکمی برای مردم ستمدیده بود.
در واقعه دی ماه 1356، در برابر مقاله توهین آمیزی که نسبت به حضرت امام در روزنامه اطلاعات به چاپ رسیده بود، به شدّت به موضعگیری پرداخت و گفت : «...
.
خمینی مرجع تقلید چند میلیون شیعه می باشد و چون روزنامه اطلاعات به وی تهمت هایی زده طبق قانون، عاملین این امر بایستی تحت تعقیب قرار گرفته و از یک تا سه سال زندانی شوند.
» در همان سال ایشان مدّتی در منزل خود در محاصره ساواک به سر برد.
با شروع حکومت نظامی و پس از حادثه خونین 17 شهریور 1357، مأمورین شبانه به منزل ایشان رفته و او را در حال بیماری و تب بازداشت، ابتدا به کمیته شهربانی و پس از آن به زندان اعزام کردند.
شهید آیت الله دستغیب پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، به نمایندگی مردم فارس در مجلس خبرگان برگزیده و از سوی حضرت امام به امامت جماعت شیراز منصوب شد.
با شروع جنگ تحمیلی، او با بیانات بسیار رسا جوانها را تشویق به شرکت در جبهه ها می کرد و در بسیج نیروهای خالص به جبهه و تأمین امکانات و تدارکات برای رزمندگان تلاش مستمر و پیگیر داشت.
سرانجام عمر پربرکت این شهید سعید به پایان رسید و در روز جمعه 20 آذرماه سال 1360 به دست گروهک منافقین در راه نماز جمعه به شهادت رسید.
شهید دستغیب دارای تألیفات فراوانی است که بعضا چند بار تجدید چاپ شده است.
از جمله کتابهای قلب سلیم، گناهان کبیره در دو جلد، معاد، تفسیر سوره حمد، توحید، امامت، معراج و...
ر.ک : یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیت الله دستغیب، صفحات پنج تا بیست و دو.