متن سند:
2ـ تحت عنوان «نه» و «اعتراض»، این حق قانونی مردم است و نباید جوابش زندان باشد «به قلم عباس پهلوان مطالبی درباره لزوم آزادی زندانیان سیاسی درج نموده است.خلاصه مقاله : «آزادی زندانیان سیاسی» چیزی نیست که در شرایط موجود ایران لزوم توجه به آن تأکید می شود بلکه به عنوان یک خواست جهانی در تمام جوامع از اولویت و اهمیت خاصی برخوردار است.
اعتراض و «نه» که نخستین حقوق بشری یک انسان و موجب بقا و آزادی جوامع است در بسیاری از جوامع نه اینکه منجر به ترور فکری و اختناق شده است بلکه حکومت ها را بر آن داشته که این تفتیش و خفقان را با به زنجیر کشیدن صاحبان عقاید و افکار مخالف خویش به خودکامگی مطلق بکشانند و برخلاف قوانین بین المللی (و حتی قوانینی که خود براساس آن حکومت می کنند) عده زیادی را بدون محاکمه و بازپرسی قانونی، روانه سیاه چال های زندان و سلول های دهشتناک به اصطلاح «امنیتی» نمایند و این تجاوز خود را حتی به مدارجی بالاتر از قلع و قمع افکار، با شکنجه های حیوانی نیز تکمیل نمایند و قساوت و ظلم را در مداری از فجایع و کشتار ادامه دهند...
.
تشکیل «کمیسیون آزادی زندانیان سیاسی» به توصیه وزیر دادگستری با وعده «رسیدگی به وضع اینگونه زندانیان» نشان می دهد که حکومت طی سالهای اخیر فقط به تشدید خفقان و سانسور و ترور فکری بسنده نکرده و بسیاری از فرزندان، برادران و خواهران ما را بدون توجه به حقوقی که قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر برای آنها تعیین کرده به زندانها، که گاه معلوم نیست کجاست، گسیل داشته و تحت آزار و شکنجه نیز قرار داده و به شهادت رسانده اند.
علاوه بر این انبوه، عده زیادی هم در محاکم نظامی محکوم شده اند که با ز برخلاف قوانین موجود، از اعاده پرونده آنها به محاکم دادگستری جلوگیری شده و این حق را نیز ناعادلانه از متهمان و محکومان سیاسی سلب کرده اند.
همه می دانند که دولت فاسد «هویدا» در طی سالها حکومت، دستی تا مرفق آلوده به این گناه عظیم و چه بسیار خون بی گناهان دارد...
ظاهرا حکومت «آشتی ملی» با تشکیل «کمیسیون آزادی زندانیان سیاسی» سعی دارد تا نشان دهد در این مرحله از تاریخ ایران دیگر آن بساط خودکامه و متجاوز و آن روال ننگین نه تنها ادامه دادنی نیست، بلکه محکوم است.
به همین جهت «آزادی زندانیان سیاسی» و تجدید محاکمه عده زیادی که در آن اوضاع و با آن مقررات شداد و غلاظ محکوم شده و در زندانها (و در بدترین شرایط) بسر می برند یک خواست ملی و از ارجحیت خاصی برخوردار است که متأسفانه دولت «آشتی ملی» در این راه نه تنها مسامحه کرده بلکه تعداد زیادی نیز به بهانه های گوناگون به «زندانیان سیاسی گذشته» افزوده شده اند.
دولت آشتی ملی که طی اعلامیه ای از تمامی ایرانیان خارج از کشور که در موضع حکومت فعالیت داشته اند، دعوت می کند تا بدون «هراس و وحشت از زندان و تعقیب «به مملکت بازگردند، چگونه بررسی نمی کند و توجه ندارد که هم اکنون در زندانها عده زیادی از هموطنان دانشجوی ما محبوسند، که به محض ورود به فرودگاه مهرآباد دستگیر شده اند و خانواده آنها حتی سالهاست که نمی دانند عزیزانشان مرده اند یا زنده، حق ملاقات ندارند و به هیچوجه به پدر و مادر و برادر و خواهر آنها اطلاع داده نشده که جرم آنها چیست؟ ما بخواست مردم ایران که امیال و آرزوهای آزادیخواهانه و حق طلبانه خود را در ماههای اخیر نشان داده اند از دولت «آشتی ملی» می خواهیم که در این مهم از یک تصمیم گیری قاطع و فوری فروگذار نکند، در حالی که شاهدیم چه بسیار تصمیم های مهم را با یک بخشنامه و یک اطلاعیه عملی کرده و چه بسیار قوانین ناسالم و مضر «هویدا» و دارودسته فاسدش و دولت نالایق بعدی را کان لم یکن اعلام نموده است و می بایستی در این مورد هم قاطعیت خود را نشان دهد.
1 سابقه نویسنده : عباس پهلوان مازندرانی، سردبیر مجله فردوسی، تا قبل از قیام ملی 28 امرداد 1332 عضو حزب زحمتکشان و سازمان نگهبانان آزادی بوده است.
مشارالیه پیش از انتشار دوره جدید مجله مذکور نیز سردبیری آن را از سال 1343 برعهده داشته و مطالبی علیه مصالح کشور منتشر ساخته است.
نظریه : مقاله مزبور در جهت تأیید اقدامات مخالفان رژیم قانونی ایران تهیه گردیده و تحریک آمیز می باشد.