موضوع: شیخ میرزا رحیم سامت
تاریخ سند: 27 آذر 1357
موضوع: شیخ میرزا رحیم سامت
متن سند:
از: 23ﻫ تاریخ:27 /9 /1357به: 25ﻫ شماره: 2478 /23ﻫ
موضوع: شیخ میرزا رحیم سامت
روز 2 /9 /57 شخصی با نامبرده بالا تماس گرفته و متنی را به شرح برگ پیوست (درخصوص مخالفت با مطالبی که تیمسار ارتشبد ازهاری نخست وزیر که در مصاحبه رادیو تلویزیونی خود مطرح نموده‌است) برای وی قرائت و توصیه نموده همه روحانیون ذیل آن را امضا و دو نسخه اصلی را به آدرس قم منزل آقای پسندیده1 ارسال دارند تا به عنوان مدرک نگهداری شود
نظریه شنبه: نظری ندارد
نظریه یکشنبه: خبر صحت دارد و دو برگ رونوشت مطلب مذکور به پیوست تقدیم می‌گردد. ضمناً مراقبت کماکان ادامه خواهد داشت
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه تایید می‌شود
نظریه 23ـ نظریه سه‌شنبه تایید می‌شود عربی 27 /9 /57 ـ صادر شود 27 /9 /57
توضیحات سند:
1.آیت‌الله سیدمرتضى پسندیده، فرزند سید مصطفى خمینى و برادر بزرگ امام خمینى(ره) در 17 شوال 1313 ق برابر با 1274 ش در شهرستان خمین متولد گردید. پس از طى مقدمات، در سال 1327 عازم اصفهان شد و نزد بزرگانى چون حاج آقا رحیم ارباب، شیخ على یزدى، سید على نجف آبادى و آیت‌الله خاتون آبادى تلمذ نمود و پس از پایان دوره سطح و خارج فقه و اصول، به خمین مراجعت کرد و ضمن اقامه نماز جماعت، به تدریس فقه، اصول، منطق، کلام و ادبیات پرداخت که از جمله شاگردان وى حضرت امام خمینى(ره) بود. در دوران سلطنت رضاشاه به دلیل مخالفت با قانون لباس متحدالشکل مورد غضب حکومت و مأموران رژیم قرار گرفت. به هنگام اشغال ایران توسط نیروهاى متفقین در جنگ جهانى دوم، به اتهام جلوگیرى از تأمین نان و ارزاق براى نیروهاى اشغالگر، محکوم به تبعید شد. در جریان مبارزات ملى شدن نفت از این نهضت پشتیبانى کرد و با سران و رهبران نهضت ارتباط داشت. در روز قیام 15 خرداد 1342 با سخنرانى پرشورى در میدان مرکزى شهر خمین، حمایت خود را از حضرت امام و اهداف نهضت اسلامى ابراز داشت و در اعتراض به بازداشت حضرت امام، به همراه جمعى از روحانیون، به تهران سفر نمود. پس از تبعید حضرت امام، فعالیت هاى او همواره تحت کنترل مأموران ساواک قرار داشت. پس از مدتى به قم مهاجرت کرد و به عنوان وکیل تام الاختیار حضرت امام در اخذ سهم امام و پرداخت شهریه طلاب و حمایت از روحانیون مبارز مجاهدت کرد، تا سرانجام به خمین تبعید گردید، اما پس از چندى به قم بازگشت و سپس به جرم شرکت در مجالس سوگوارى در منزل امام بازداشت و مجدداً به خمین تبعید شد. با اوج گیرى انقلاب اسلامى در خرداد 1357 به سه سال تبعید در انارک یزد محکوم گردید و در پى بى‌اعتنایى به این حکم و بازگشت به قم، حکم تبعید وى به داران فریدن صادر شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى به رغم موقعیت ویژه‌اى که از جهت علمى و سابقه مبارزه داشت، همچون گذشته وکالت حضرت امام(ره) در امور شرعى را بر هر عنوان و سمتى ترجیح داد و سر انجام در آبان 1375 به دیار باقى شتافت.ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت الله سید مرتضی پسندیده، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی