تاریخ سند: 18 مرداد 1338
موضوع: سیاست خارجی کشور
متن سند:
شماره: 2 – 3 - 2115 تاریخ: 18 /5 /38
موضوع: سیاست خارجی کشور
خاوری وکیل دادگستری و از دوستان نزدیک سید ضیاء‌الدین طباطبائی اظهار داشته سیدضیاء از شاهنشاه تقاضا نموده است که در صورت عدم حصول توافق سیاسی بین ایران و شوروی مشارالیه به عنوان سفیر فوق‌العاده به مسکو اعزام شود تا با جلب رضایت سران کرملین به جنگ سرد بین دو کشور خاتمه دهند و برای این منظور نیز از شاهنشاه تقاضای اعطای اختیارات تام جهت مذاکره با سران شوروی را نموده ولی شاهنشاه پاسخ داده‌اند فعلاً از طرف دولت اقداماتی در جریان است و در صورت بی‌نتیجه ماندن اقدامات دیپلماسی اختیارات به مشارالیه داده خواهد شد. سیدضیاءالدین طباطبائی اظهار داشته حل اختلاف ایران و شوروی به وجود مرد مقتدر و سیاستمداری مانند مرحوم قوام‌السلطنه احتیاج دارد و در حال حاضر امثال آقای دکتر اقبال و آقای آرام1 قادر به حل این مشکل بزرگ سیاسی نیستند و روی همین اصل با اینکه مشارالیه روابط خوبی با روسها ندارد معهذا برای رفع آن خطر بزرگ حاضر به هرگونه فداکاری می‌باشد و مطمئن است در صورت اخذ اختیارات تام خواهد توانست به نحو مطلوبی این آتش را فرو نشاند.
1- در پرونده سیدضیاءالدین طباطبائی بایگانی شود.
۲- رونوشت در پرونده دیپلماسی شوروی بایگانی شود.
توضیحات سند:
1- غلامعباس آرام: در سال ۱۲۷۸ در یک خانواده بهایی در یزد متولد شد. غلامعباس تا سن ۱۶ سالگی در یزد به تحصیل پرداخت و سپس عازم شیراز شد و در پلیس جنوب که توسط انگلیسی‌ها تشکیل شده بود استخدام شد. آرام در حوالی سال ۱۲۰۰ به هندوستان رفت و پس از دو سال کارمند محلی کنسولگری ایران در هندوستان شد. آرام در سال ۱۳۱۴ به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و مدتی بعد دبیر سوم سفارت ایران در لندن شد. مشاغل وی عبارتند از: دبیر یکم سفارت ایران در سوئیس، دبیر یکم سفارت ایران در آمریکا، رایزن سفارت ایران در واشنگتن و کاردار. آرام در سال ۱۳۳۰ به تهران بازگشت و به ریاست اداره چهارم سیاسی برگزیده شد و سپس رایزن سفارت ایران در بغداد گردید. از بغداد به واشنگتن رفت. ابتدا کاردار و سپس وزیر مختار شد. در سال ۱۳۲۵ به تهران بازگشت و مدیر کل سیاسی شد و پس از یک سال سفیرکبیر ایران در ژاپن شد. در کابینه منوچهر اقبال به وزارت امور خارجه منصوب شد و تا ۱۳۲۹ در مسند وزارت قرار داشت و سپس سفیرکبیر ایران در عراق گردید و در سال ۱۳۴۱ در ترمیم کابینه دکتر علی امینی مجدداً به وزارت امور خارجه برگزیده شد و تا سال ۱۳۴۵ در دولتهای امیر اسداله علم، منصور و هویدا وزیر خارجه باقی ماند. در سال ۱۳۴۵ آرام سفیرکبیر ایران در لندن شد و تا سال ۱۳۴۹ آنجا بود و پس از بازگشت سفیرکبیر ایران در چین شد. پس از اتمام مأموریت در سال 1353 در دوره ششم مجلس سنا سناتور انتصابی شد که در دوره هفتم نیز همچنان سناتور باقی ماند. پس از انقلاب اسلامی دستگیر و مدتی زندان بود تا اینکه در سال 1363 درگذشت.
منبع:
کتاب
سیدضیاءالدین طباطبایی صفحه 115
