تاریخ سند: 18 خرداد 1349
موضوع: تهیه تلگراف تسلیت به خمینی
متن سند:
از: 21
به: 316 شماره : 1176 /21
تلگراف تسلیتی از طرف مدرسین حوزه علمیه قم تهیه و غرضشان توزیع آن در شهرستانها بود که روز 17 /3 /49 از آن عکسبرداری و در قم و شهرستانها توزیع کردهاند.
تمام هزینه عکسبرداری و غیره به عهده عبدالرحیم ربانی شیرازی1 بوده است و طرح نقشه با همکاری او و حسینعلی منتظری بودهاست و امضاءهای ذیل آن
عبدالرحیم ربانی، حسین نوری، علی مشکینی، یحیی انصاری، حسینعلی منتظری، محمدفاضل قفقازی، ناصر مکارم، حسین شبزندهدار و قریب پنجاه نفر مدرسین است.
ماشین عکسبرداری را یا خودشان خریدهاند یا یکی از مؤسسات که عکسبرداری دارند قبول کرده.
امروز محمد جعفری گیلانی در حالی که تعدادی از همین اعلامیه مدرسین و گیلانیها را در دست داشت به حبیبی الهی 2 خمینی داد و همچنین عامل توزیع کننده سالاری یزدی و جعفری گیلانی 3 و مصطفی شربیانی 4 میباشند و بیش از یکصد و پنجاه نسخه هم نبوده است.
نظریه منبع: نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات: مفاد گزارش صحیح است و اخیراً اخباری در مورد جمعآوری امضاء ذیل تلگرافات به خمینی به این ساواک واصل گردیده که حاکی از فعالیت طرفداران خمینی به نفع وی میباشد و تاکنون دو فقره تلگراف به پست تحویل گردیده که از مخابره آن جلوگیری به عمل آمده است و به طوری که شایع است طلاب طرفدار خمینی هر شهرستان جداگانه چنین تلگرافی را امضاء میکنند که با توجه به موقعیت منطقه اصلح است نسبت به دستگیری عوامل اصلی تهیه اینگونه تلگرافات اقدام گردد.
شراره
نظریه امنیت داخلی: مفاد گزارش صحیح ضرورت دستگیری محرکین را پیشنهاد مینماید.
شرربار
توضیحات سند:
1.
آیتالله عبدالرحیم ربانی شیرازی، فرزند بمانعلی در 1301 ﻫ ش در شیراز متولد شد.
پس از طی مقدمات علوم و معارف دینی در 1327 به قم عزیمت کرد و در درس آیات عظام بروجردی و مجاهدی شرکت کرد تا به درجه اجتهاد رسید.
آیتالله ربانی شیرازی از سال 1320 فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد و به عضویت حزب برادران جنوب به رهبری سید نورالدین شیرازی درآمد.
در آن سالها مبارزه ای سخت را علیه فرق منحرف صوفیه، بابیه و بهائیه شروع کرد که در اثر آن تنها در سروستان 80 نفر به دین اسلام گرویدند و تا 1325 ش عضو این حزب بود.
پس از مرگ آیتالله بروجردی وی اولین کسی بود که مرجعیت و زعامیت سیاسی و دینی امام خمینی (ره) را مطرح کرد.
در فاصله 1342 تا 1357 بارها دستگیر و به زندان افتاد و سالهای طولانی را در زندانهای رژیم سپری کرد و یا در شهر فیروزآباد، کاشمر، سردشت و جیرفت تبعید بود.
بیشتر اعلامیه هایی که در فاصله 42 تا 57 به اسم حوزه علمیه قم منتشر گشت به وسیله ایشان نوشته شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نماینده حضرت امام (ره) در استان فارس و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان قانون اساسی بود.
همچنین از طرف امام به عنوان عضو فقهای شورای نگهبان منصوب شد.
در 16 فروردین 1360 توسط گروه فرقان مورد سوءقصد قرار گرفت و خوشبختانه جان سالم بدر برد.
اما در 17 اسفند همان سال هنگامی که برای شرکت در جلسه شورای نگهبان از شیراز عازم تهران بود دچار سانحه مشکوک رانندگی گردید و به لقاءالله پیوست.
وی صاحب آثار و تألیفاتی نیز بود.
از جمله 16 جلد تعلیقات بر وسائل الشیعه و نیز تعلیقات بر بحارالانوار و غیره...
.
ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیتالله حاج شیخ عبدالکریم ربانی شیرازی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1379
2.
حجتالاسلام شیخ محمد حبیب الهی، فرزند رجبعلی در سال 1278 ﻫ ش در شهرستان نجف آباد به دنیا آمد.
مدت قریب به 15 سال در حوزه های علمیه شهر اصفهان و نجف اشرف به تحصیل علوم دینی پرداخت و پس از آن نیز ضمن خدمت در سنگر منبر و جماعت، در مدرسه فیضیه قم نیز به ادامه تحصیل مشغول بود.
در گزارشی از ساواک به تاریخ 1 /10 /49 او چنین معرفی شده است : «مشارالیه یکی از طرفداران روح اللّه خمینی است که با روحانیون مخالف در تماس نزدیک بوده و از ایادی برادران خمینی و تحت تأثیر آنان می باشد.
نامبرده ضمن عدم شرکت در مراسم نیایش 15 بهمن و مراسم ملّی، به نفع خمینی تبلیغ نموده و در منبر او را دعا کرده است.
»
حجتالاسلام حبیب الهی که در شهر خمین به عنوان امام جماعت، فعالیت داشت و در سال 1356 ممنوع المنبر گردید، در مراسم چهلمین شب شهادت آیتالله سیدمصطفی خمینی سخنرانی کرد و در سال 1357 به علت فعالیت زیاد به نفع انقلاب اسلامی، بازداشت و مدتی در زندان به سر برد.
3.
حجتالاسلام محمد جعفری گیلانی در ۱۳۱۸ﻫ ش به دنیا آمد.
پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در ۱۳۳۳ برای تحصیل علوم دینی به قم مهاجرت کرد.
در ۱340 دوره سطح را به پایان رساند و در درس خارج فقه و اصول حضرت امام(ره) حاضر شد و در مبارزه با رژیم پهلوی به استادش تاسی جست .
اولین بار در 1342 دستگیر و پس از تحمل شکنجههای فراوان آزاد گردید و در سالهای 1345، 1346، 1349 و 1350 به اتهام براندازی حکومت دستگیر، شکنجه و زندانی شد.
مدتی نیز در بلوچستان تبعید بود.
وی در آستانه پیروزی انقلاب بعد از یک دوره ۲ ساله از زندان آزاد شد و انتخابات میان دورهای اولین دوره مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه لنگرود انتخاب شد.
4.
اصل: شرفیانی
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی محمد فاضل لنکرانی به روایت اسناد ساواک صفحه 79