تاریخ سند: 15 مهر 1357
موضوع: پخش اعلامیه مضره
متن سند:
شماره: 9 ـ 58 تاریخ:15 /7 /1357
از: شهربانی قزوین (اطلاعات)
به: فرمانداری نظامی‌قزوین (کمیته اطلاعات)
موضوع: پخش اعلامیه مضره
برابر گزارش یگان وابسته مورخه 8 /7 /57 مأمورین مربوطه ضمن گشت در شهر نسبت به جمع‌آوری تعدادی اعلامیه مضره تحت عنوان (حضرت آقای حافظ اسد1 رئیس جمهوری سوریه و ئوطئه امپریالیسم بین المللی) اقدام اینک دو نسخه از اعلامیه‌های مورد نظر جهت آگاهی به پیوست ارسال می‌گردد. در مورد دستگیری ناشرین اعلامیه‌های آموزش‌های لازم به قسمت مربوطه داده شد.
رئیس شهربانی قزوین سرهنگ طبیب‌زاده
گیرنده: ریاست سازمان اطلاعات و امنیت قزوین با ارسال دو برگ اعلامیه جهت آگاهی
روی سابقه مورد بررسی امنیت داخلی قرار گیرد
قبلاً به دست آمده بود فعلاً اقدامی‌نشود بایگانی شود 15 /7 /57
توضیحات سند:
1. حافظ اسد افسر و دولتمرد سورى در قریه «قرداحۀ» در نزدیکى لاذقیه در سال 1931 به دنیا آمد. از سال 1960 به عنوان عضو رهبرى در تشکیلات نظامى حزب سوسیالیست بعث عربى، درآمد و پس از جنبش 8 مارس 1963 به فرماندهى نیروى هوایى رسید. پس از جنبش 23 فوریه 1966 به وزارت دفاع رسید و در این حین نقش بسیار مهمى را ایفا کرد. در اکتبر 1970 به یک حرکت اصلاحى دست زد و «صلاح جدید» و گروه وى را تبعید کرد و سپس به زندان افکند. در مارس 1970 به ریاست جمهورى رسید و سوریه را به اتحاد جمهورى‌هاى عربى داخل نمود. در جهت تنظیم امور با رئیس جمهورى مصر محمد انور سادات در مورد تدارک جنگ اکتبر 1973 همکارى کرد، ولیکن این مسئله پس از امضاى توافقنامه دوم جداسازى نیروها در سینا، توسط انور سادات، متوقف شد. وى بدون آن که مناسبات خود را با اتحاد جماهیر شوروى به هم زند، روابط محکمى را با پادشاه اردن و رهبرى سازمان آزادى بخش فلسطین و برخى حکومت‌هاى محافظه کار عرب برقرار کرد. اما در زمینه مسایل داخلى، تنها به بخش‌هاى خاص مجال عمل داد. در نتیجه در عقب نشینى از جولان توسط اسرائیل در سال 1967، با مشکلاتى مواجه شد در حالى که سوریه با قطعنامه شماره 338 شوراى امنیت که متضمن قطعنامه شماره 242 همان شورا بود، موافقت کرده بود. وى با موافقتنامه کمپ دیوید مخالفت کرد و در تشکیل «جبهه پایدارى، شامل سوریه، لیبى، الجزایر، یمن دمکراتیک و سازمان آزادى بخش فلسطین» مشارکت کرد. پس از اقدام سادات در دیدار از قدس و پذیرفتن توافقنامه‌هاى صلح کمپ دیوید، به عراق نزدیک شد و در کنفرانس سران عرب در بغداد و تونس شرکت جست. در 8 اکتبر 1980 به یک دیدار رسمى از مسکو دست زد. این دیدار نهمین دیدار وى از آغاز دوران ریاست جمهورى او در سال 1970 بود. در خلال آن «معاهده دوستى و همکارى» به مدت 20 سال میان وى و صدر هیئت رئیسه شوروى ـ لئونید برژنف ـ به امضا رسید. جوانب نظامى این معاهده در وضعیتى که تیرگى اوضاع روز به روز در خاورمیانه افزایش مى‌یافت تا پس ازگذشت دو هفته از جنگ ایران و عراق، فاش نشده بود. حافظ اسد در روز 10 ژوئن 2000 هنگام مکالمه تلفنی با امیل لحود رئیس جمهور لبنان بر اثر حمله قلبی در سن ۶۹ سالگی درگذشت.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان قزوین، کتاب 4 صفحه 24
