بیوگرافی غلامرضا نیک پی
بیوگرافی غلامرضا نیک پی
متن سند:
اخذ لیسانس از دانشکده حقوق دانشگاه تهران سال 1328 «دکترا اقتصاد لندن» 1334 شروع خدمت در شرکت ملی نفت ایران 1336 رئیس اداره کل امور اقتصادی و آمار شرکت ملی نفت ایران تا فروردین 1343 معاون نخست وزیر فروردین 1343 وزیر مشاور و معاون اجرائی نخست وزیر مهر 1345 وزیر آبادانی و مسکن شهریور 1347 تا مرداد 48 علاوه بر مقامات فوق الاشعار وظائف دیگری نیز بر عهده داشته یا دارد عضو هیئت امناء دانشگاه اصفهان عضو هیئت امناء دانشکده توسعه اقتصادی آسیا وابسته به سازمان ملل متحد عضو شورای سازمان ایرانی مجامع بین المللی وکیل پایه یک دادگستری درسی و چهار کنفرانس بین المللی به عنوان نماینده دولت شاهنشاهی یا نماینده شرکت ملی نفت ایران شرکت داشته.دارای نشانها و مدالهای زیر می باشد نشان درجه 1 همایون نشان درجه 3 تاج نشان درجه 1 اصلاحات ارضی1 مدال یادبود بیست و پنجمین سال سلطنت شاهنشاه آریامهر مدال تاجگذاری مؤلف شش کتاب منتشره شده و منتشر نشده و تعداد زیادی مقالات اقتصادی
توضیحات سند:
1ـ اصلاحات ارضی مهمترین برنامه رفورم اجتماعی دولت دکتر امینی، اصلاحات ارضی و تقسیم زمین بین کشاورزان بود.مقررات اجرائی این برنامه، تصویبنامه ای بود شامل هشت فصل، که با شتابزدگی تهیه شده بود و وزارتخانه های کشاورزی، دادگستری و کشور، موظف به تنظیم آئین نامه های اجرائی آن بودند.
بدین ترتیب، تهیه تصویبنامه مزبور اولین گام در راه آغاز اصلاحات ارضی در ایران به شمار می رفت.
تصویبنامه اصلاحات ارضی، بعدها با رأی مجلسین شورا و سنا، اعتبار قانونی پیدا کرد و به عنوان مرحله اول اصلاحات ارضی معروف شد که به موجب آن حدود مالکیت ارضی را به یک ده شش دانگ، یا شش دانگ از چند ده محدود می کرد.
این محدودیت شامل موقوفات خاص نیز می شد.
مالکان علاوه بر شش دانگ زمین، می توانستند باغ میوه، باغ چای و قلمستان خود را با حقابه به معمول و نیز زمینهای مکانیزه را همچنان در اختیار داشته باشند.
بعلاوه آن قسمت از زمینهای روستا که زیر کشت و آیش و عرصه ساختمان و حریم قنوات و انهار و مراتع نبوی، به غیر زارعان متقاضی داده می شد.
همچنین تقسیم روستاهایی که قبل از تاریخ 14 آذر 1338 حداکثر تا پنج سال اجاره داده شده بود، به تأخیر می افتاد.
ارزیابی املاک، بر مبنای مالیات مزروعی و یا در نظر گرفتن ضریب مالیاتی املاک صورت می گرفت.
بهای ملک، ده ساله به وسیله بانک کشاورزی به مالک پرداخت می شد، و با ده درصد اضافه بها، به مدت پانزده سال از کشاورزان دریافت می گردید.
به موجب قانون، انجام امور مشترک روستا و نیز پرداخت و دریافت بهای اراضی تقسیم شده روستا، به عهده بانک کشاورزی بود.
هر چند این قانون حریم مالکیت بزرگ اراضی را می شکست و به منزله اعلام جنگ به مالکان بزرگ بود ولی تعداد این گونه مالکان آنقدر زیاد نبود و حداکثر از پنجاه هزار روستای کشور، ده هزار روستا را در بر می گرفت.
با این حال، قانون مزبور به عنوان پایان دوره مالکیت بزرگ در ایران تلقی می شد.
مرحله دوم اصلاحات ارضی پس از سقوط دولت امینی به مورد اجرا درآمد.
در این مرحله، محمدرضا شاه خود را مبتکر و مجری برنامه اصلاحات ارضی معرفی کرد و با کمک دکتر حسن ارسنجانی، جریان اصلاحات ارضی را به روند تازه ای از سیاست، تحت عنوان «انقلاب سفید» و سپس «انقلاب شاه و مردم» کشاند.
به موجب قانون اصلاحات ارضی و مواد الحاقی آن، که در بهمن 1341 به رفراندوم گذاشته شد، مالکان باید یکی از سه شق را انتخاب می کردند یا ملک خود را بر اساس معدل عایدات سه سال اخیر، به کشاورزان همان روستا، به مدت سی سال اجاره نقدی بدهند، یا ملک مزروعی خود را با تراضی، به زارعان بفروشند و یا زمینهای آبی و دیم ملک خود را به نسبت بهره مالکانه مرسوم در محل، بین خود و کشاورزان تقسیم کنند.
برحسب مواد الحاقی قانون اصلاحات ارضی، دولت نیز می توانست موقوفات خاص را، مانند املاک معمولی خریداری کند و به کشاورزان بفروشد و موقوفات عام را نودونه ساله به زارعین اجاره دهد.
این قانون، زمینهای مکانیزه را تا پانصد هکتار وسعت، از تقسیم معاف می کرد.
شالیزارها، تا سی هکتار در اختیار مالکان باقی می ماند، باغهای میوه در محدوده شهرها، مشمول اصلاحات ارضی نمی گردید.
موضوع تقسیم اراضی بین کشاورزان ایران و اصلاح مالکیت، از دیرباز مورد بحث اصلاح طلبان ایران بوده است ؛ پس از کناره گیری رضا شاه از سلطنت، مسئله املاک او، که قریب دو هزار رقبه بود مطرح شد.
این املاک را رضا شاه در دوران سلطنت خود به عناوین مختلف از مالکیت صاحبان آنها بیرون آورده و تصاحب کرده بود.
با رفتن وی، صاحبان آنها ادعای استرداد املاک خود را داشتند.
ابتدا موضوع در مجلس سیزدهم مطرح گردید.
در سال 1326 املاک مزبور در اختیار محمدرضا شاه گذارده شد.
در سال 1331 دولت آنها را تحت نظارت خود گرفت.
پس از کودتای 28 مرداد شاه املاک مزبور را از دولت پس گرفت و به قیمت دلخواه به کشاورزان فروخت و بهای آن را از خزانه مملکت دریافت کرد.
کتاب تاریخ بیست و پنج ساله ایران.
* طرح اصلاحات ارضی که از طرف مستشاران آمریکایی دیکته شده بود.
علاوه بر نابودی کشاورزی و وابسته کردن مملکت ناظر به این جهت نیز بود.
"اصلاحات ارضی که در جهت تضعیف اقتدار رهبران قبایل قرار دارد بیش از هر ناحیه ایران در شمال غرب آن تأثیر و سرعت اجرا داشته است.
هر چند که بعضی از رهبران قبایل که تصور می شده به دولت وفا دارند اجازه یافته اند که املاک وسیعی را حفظ نمایند.
" - اسناد لانه جاسوسی شماره 31، دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، ص 4 * «اصلاحات ارضی» یکی از عمده ترین اصول سیاست استعماری جدید بود که در تمام کشورهای تحت سلطه استعمار از آمریکای لاتین تا آسیا و آفریقا به وسیله حکومت این کشورها به صورت تقریبا مشابه به اجرا در آمد.
شاه در 1341 ه ش از یک سو به منظور جلب اعتماد سرمایه داری امریکا و نشان دادن موافقت و همکاری خود با استراتژی جدید و گشودن بازاری تازه برای اقتصاد غرب و از سوی دیگر برای کاهش وخامت اوضاع داخلی و جلوگیری از گسترش نارضایتی مردم که خطر انفجارات اجتماعی در پی داشت، برنامه «اصلاحات ارضی» را به عنوان اولین اصل از اصول ششگانه «انقلاب شاه و مردم»! در کشور آغاز کرد و اقتصاد ایران را به ورشکستگی کشانید.
«اصلاحات ارضی» در ایران که با سرمایه گذاری خارجی و عمدتا امریکایی در بخشهای تجارت و صنایع وابسته همراه بود، آسیب شدیدی بر کشاورزان ایران وارد آورد به طوری که کشور در طی چند سال از مقام صادر کننده گندم به یک کشور وارد کننده عمده گندم تبدیل شد! از سوی دیگر بر اثر مهاجرت روستائیان به شهرها و جذب آنان به عنوان نیروی کار ارزان توسط صنایع وسرویسهای خدماتی وابسته طی 11 سال (1345 تا 1356) 000 /20 روستای ایران خالی از سکنه گردید.
ر.ک: کوثر، ج 2، ص 37 نهضت امام خمینی، سید حمید روحانی، جلد دوم، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی