موضوع: سیدحسن طباطبائی قمی
تاریخ سند: 23 خرداد 1357
موضوع: سیدحسن طباطبائی قمی
متن سند:
از: 20 ﻫ ک تاریخ: 23 /3 /2537[1357]به: 20 ﻫ 12 شماره: 11764 /20 ﻫ ک1
موضوع: سیدحسن طباطبائی قمی
پیرو 11672- 16 /3 /37
1. مورخه 15 /3 /37 شخص ناشناسی ضمن تماس با نامبرده بالا اظهار داشت بازار بسته است. مشهد و قم هم بسته است و آقایان هم نماز را ترک کرده‌اند، مخصوصاً آقای خوانساری نماز و مدرسه را ترک نموده است.
2. نامبرده بالا با شخصی به نام حسین (با تهران) تماس گرفت و از وضع بازار جویا شد. مشارالیه گفت بازار بسته بود و در خیابانهای اطراف میدان اعدام و گلوبندک نیز بسته بودند و تعدادی نزدیک ظهر باز کردند. طباطبائی قمی از اصفهان خبر گرفت که مخاطب ضمن اظهار بی‌اطلاعی، در مورد چگونگی استقرار مأمورین به درب منزل وی از طباطبائی سئوال کرد که مشارالیه گفت هستند عده‌ای و اضافه نمود علی و حاج آقا تقی2 را راه نداده‌اند و 7 الی 8 نفر مأمور که سازمانی هم بین آنها بود، درب منزل بودند. شخص مذکور گفت مطالبی[که]مورد نظرتان بود پخش شد و اعلامیه‌هائی هم از طرف بعضی‌ها دیده می‌شود از جمله از طرف مطهری و کنی و چند نفر دیگر و یک نفر به نام حسین ملایری و حدود 50 امضاء اعلامیه مربوط به 7 خرداد بود که دیشب به دست من رسید و در آن زمینه که مورد نظر بود، تکثیر شد.
3. در تماس دیگری که حسین (نامبرده در بند 2) با یادشده بالا گرفت، اعلامیه‌ای را در مورد وقایع 15 خرداد و کشتار در آن روز[و]نیز اهانتهائی که در این اعلامیه به مقامات مملکتی و رژیم شده بود، همچنین دعوت مردم به نشستن در خانه بود، برای وی قرائت نمود.
نظریه شنبه . نظری ندارد.
نظریه سه‌شنبه . شخصی به نام حسین از عاملین تهیه و تکثیر اعلامیه‌های مضره و از مرتبطین و مجریان نظرات و خواسته‌های سیدحسن طباطبائی قمی می‌باشد که به احتمال قوی ساکن تهران بوده و بعید نیست که از بازاریان باشد.
نظریه 20 ﻫ ک . 1. نظریه سه‌شنبه مورد تأیید است. 2. مراقبت از یادشده توسط منبع 1585 کماکان ادامه دارد. مقرر فرمایند چنانچه نظراتی هست ابلاغ نمایند.
ارسال گردد. 27 /3
توضیحات سند:
1. ساواک تهران این گزارش را طی شماره 22032 /20 ﻫ 12- 27 /3 /37 برای اداره کل سوم فرستاده است.2. آیت‌الله حاج آقا تقی طباطبائی قمی، فرزند آیت‌الله حاج آقا حسین طباطبائی قمی در سال 1341ق (1301ش) در مشهد به دنیا آمد. در 14 سالگی، در سال 1354ق، به همراه پدر بزرگوارش که به مبارزه با رضاخان قیام نموده بود، به عتبات عالیات رفت و در کربلای معلی به تحصیل مقدمات و سطوح پرداخت و پس از 11 سال در سال 1365ق، به نجف اشرف رفت و به ادامه تحصیل و تدریس و تربیت شاگردان اقدام نمود.
ایشان نیز یکی از علمایی بود که در سال 1391ق، (1359ش) از عراق اخراج شد و پس از بازگشت به ایران، در شهر قم ساکن گردید.