تاریخ سند: 2 بهمن 1350
موضوع : آقای هویدا و دکتر برهمن فرماندار کل همدان
متن سند:
به : 322
از : 20 ه 22 شماره : 28298 /20 ه 22
در مورخه 27 /10 /50 آقای نصرت اللّه
فیروز کارمند اداره بودجه و تشکیلات در منزل
خود در حضور آقایان منوچهر ربیعی معاون
اداره تشکیلات و طالبی کارمند بانک ملی
شعبه بازار اظهار داشت خانم لیلا امامی چون
دفعتا وارد منزل می شود ملاحظه می کند که
آقای برهمن1 فرماندار کل سابق سمنان با
آقای نخست وزیر مشغول عملیات بوده است
روی این اصل ایشان تقاضای طلاق نموده
است.
نظریه شنبه : نظری ندارد
نظریه یکشنبه : شنبه شخص مطلعی می باشد
پی نوشت مدیریت کل اداره سوم
بهره برداری گردد.
1ـ رونوشت برابر اصل و اصل در پرونده ایرج برهمن بایگانی است
2ـ در پرونده کلاسه 62423 بایگانی شده
16 /11 /50
توضیحات سند:
1ـ ایرج برهمن فرزند عطاءاللّه در سال 1315 در کرمانشاه بدنیا آمد.
تحصیلات خود را تا دکترای پزشکی ادامه داد.
مشاغلی منجمله، رئیس دفتر وزیر کشور، رئیس دفتر نخست وزیر، مدیر کل نخست وزیری، فرماندار سمنان، استاندار
همدان و...
را عهده دار بود.
در زمان تصدی پست فرمانداری کاشان و استانداری همدان گزارشات زیادی بر علیه
مشارالیه مبنی بر سوء استفاده های مالی به ساواک ارسال گردید که ساواک جهت پیگیری مسئله در سال 51 بازرسانی
به محل اعزام داشته و آنان پس از تحقیقات لازم سوء استفاده مالی وی را تائید کرده اند.
بدنبال آن نامبرده طی گزارشی
به هویدا و نصیری معدوم تمام مطالب تحقیقات را تکذیب نموده است.
بازرسان مجددا طی گزارشی اعلام نموده اند که
فعالیتهای برهمن در فرمانداری سمنان از لحاظ پیشرفت طرحهای مجتمع عمرانی و امور برگزاری جشنهای 2500 ساله
خوب و چشمگیر بوده ولی کارهای انجام شده اصولی و منطبق با مقررات اداری و مالی نبوده و در ضمن متذکر می شوند
که اعزام حسابرسان خبره جهت محاسبه دقیق الزامی می باشد.
طبق سند بیوگرافیک ساواک، نامبرده و همسرش
پای بند عفت نیستند و در این باره شایعات زیادی در افواه وجود دارد که مورد تائید می باشد.
ضمنا مشارالیه در مجالس
قمار شرکت داشته و گزارشات زیادی مبنی بر شب زنده داری، روابط نامشروع، میخوارگی و قماربازی وی به ساواک
سمنان ارسال شده است.
برهمن از اعضای مؤثر حزب ایران نوین بوده و به پاس خدمت به رژیم پهلوی به دریافت نشان
همایون مفتخر شده است!
اسناد ساواک ـ پرونده انفرادی
منبع:
کتاب
امیر عباس هویدا به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 246