درباره : سیدمحمدرضا سعیدی1 و شیخ محمدرضا محامی2
تاریخ سند: 24 خرداد 1348
درباره : سیدمحمدرضا سعیدی1 و شیخ محمدرضا محامی2
متن سند:
شماره : 1497 /21 از : ساواک قم به : مدیریت کل اداره سوم 316 پیرو شماره 786 /21 ـ 18 /2 /48 و عطف به 1150 /316 ـ 47 /2 /48 نتیجه مراقبت از نامبردگان همان بوده که طی تلگراف شماره 12 /21 ـ 18 /1 /48 به عرض رسیده ضمنا در امریه شماره 45006 /316 ـ 17 /1 /48 آن اداره کل مربوط به مراقبت از نامبردگان کلمه (غیرمحسوس) به کار نرفته تا در اجرای امر به همان نحو اقدام شود با این ترتیب اقدام این ساواک مغایر دستورات صادره نبوده است.به استحضار می رساند که مطالب مندرجه در گزارش خبر 12268 /20 ه 3 ـ 20 /1 /48 در مورد این که دو نفر از مامورین سازمان به مرعشی مراجعه کرده باشند صحت ندارد.
رئیس ساواک قم.
مهران رونوشت برابر اصل است.
اصل در 62091 بایگانی است در پرونده آیت الله مرعشی نجفی بایگانی شود 75862
توضیحات سند:
1ـ شهید آیت الله سید محمدرضا سعیدی خراسانی در دوم اردیبهشت ماه 1308 ه ش در منطقه «نوغان» مشهد دیده به جهان گشود.دروس ابتدایی را نزد پدرش سیداحمد آموخت و در دوران نوجوانی به لباس روحانیت درآمد.
او برای ادامه تحصیل به مشهد رفت و منطق و اصول را نزد عالمان برجسته ای چون ادیب نیشابوری، شیخ هاشم قزوینی، شیخ کاظم دامغانی و شیخ مجتبی قزوینی فرا گرفت.
پس از پایان دروس سطح به شهر قم هجرت کرد و از محضر آیات عظام بروجردی و میرزاهاشم آملی کسب فیض نمود.
با راه یافتن به محضر درس حضرت امام خمینی (سلام اللّه علیه)، جزو نامدارترین شاگردان ایشان شد و با دریافت لبّ اسلام ناب محمدی، تلاشهای سیاسی اش آغاز گردید.
اولین بار در آبادان به خاطر سخنرانی علیه حکومت دستگیر شد که با وساطت آیت اللهالعظمی بروجردی آزاد گردید.
پس از آن به فرمان ایشان برای تبلیغ و تدریس به کویت رفت و چند سال در این کشور اقامت گزید.
در حادثه 15 خرداد 1342 که منجر به دستگیری امام خمینی گردید، در کویت رژیم شاه را به باد انتقاد گرفت و با ارسال نامه برای مراجع مقیم نجف آنان را از خطری که جان امام را در ایران تهدید می کرد، مطلع نمود.
پس از چند ماه به قصد زیارت حضرت امام با لباس مبدل وارد ایران شد و به دنبال تبعید ایشان از ترکیه به نجف، خود را به آنجا رسانید و برای بهتر شناساندن امام به علما و مدرسین حوزه علمیه تلاش فراوانی کرد.
او در مسیر مبارزه علیه رژیم شاه بارها توسط ساواک تحت تعقیب قرار گرفت، دستگیر شد و ممنوع المنبر گردید.
وی در ماجرای کاپیتولاسیون، به شدت علیه مستشاران آمریکایی به انتقاد پرداخت.
پس از بازگشت به قم، به دعوت عده ای از مؤمنین جنوب شرقی تهران، به مسجد موسی بن جعفر (علیه السلام) آمد و ضمن اقامه جماعت در آنجا، مسجد را به صورت پایگاهی قوی علیه رژیم شاه درآورد.
در سال 1345 به اتهام اقدام علیه امنیت کشور دستگیر و 66 روز بازداشت بود.
سال بعد به طور مخفیانه به عراق رفت.
در سال 1347 به فرمان امام مأمور جمع آوری کمک برای فلسطینیان شد.
در اردیبهشت 1349 در اعتراض به مشارکت سرمایه داران آمریکایی در اقتصاد ایران سخنرانی کرد.
او ورود سرمایه گذاران آمریکایی به ایران را خیانتی بزرگتر از کاپیتولاسیون و قراردادی استعماری تر از تنباکو می دانست و با سخنان تند، نامه ها و بیانیه های افشاگرانه، رژیم شاه را سخت به وحشت می انداخت.
به همین دلیل در روز 11 خرداد 1349 مأموران با هجوم به منزل وی، او را دستگیر و به زندان قزل قلعه بردند.
مدت 10 روز تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و استقامت نمود تا آن که سرانجام مأموران ساواک با طرح مرموزی در روز 20 خرداد 1349 با قطع برق زندان و یورش به سلولش، با پیچیدن عمامه به دور گردنش، وی را به شهادت رساند.
در تاریخ 21 خرداد، جنازه شهید باری مراسم کفن و دفن به قم انتقال یافت.
ساواک برای جلوگیری از حرکت مردم، به طور مخفیانه جنازه را دفن کرد؛ در حالی که در مراسم دفن، به غیر از چند نفر ساواکی و شاهد محلی تنها سید محمد سعیدی، فرزند آن شهید حضور داشت.
رئیس ساواک برای جلوگیری از شرکت مردم و روحانیون در مراسم ترحیم شهید آیت الله سعیدی، دستور داد کسانی که در این زمینه تبلیغ یا فعالیت کنند به مدت سه سال تبعید گردند.
در حالی که جو خفقان و وحشت در همه جا حاکم بود و ساواک از تشکیل مجالس ترحیم برای شهید ممانعت می کرد، جمعی از مردم تهران، در حالی که روحانی مجاهد آیت الله سید محمود طالقانی و دکتر عباس شیبانی در جلو جمعیت در حرکت بودند، با بازگشایی مسجد موسی بن جعفر (علیه السلام) که از تاریخ بازداشت شهید بسته بود، اولین مجلس ترحیم را برای او برگزار کردند.
به همین علت در تاریخ 22 خرداد، آیت الله طالقانی و دکتر شیبانی بازداشت شدند و در قم، طلاب حوزه علمیه با انتشار اطلاعیه ای از کیفیت شهادت مرحوم شهید آیت الله سعیدی، توطئه ها و اقدامات اخیر رژیم پرده برداشتند.
ر.ک : دانشگاه انقلاب، شماره 12، خرداد 1361، ص 95.
شاعرالشعراء، شماره 110، 1360، ص 3.
سروش، شماره 148، خرداد 1361، ص 38.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، آیت الله ربانی املشی، صص 126ـ 127.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، شهید آیت الله سعیدی، 1376.
2ـ شیخ محمدرضا محامی فرزند مرحوم حاج شیخ غلامحسین در سال 1312 ه ش در شهرستان مشهد متولد شد.
برابر گزارش ساواک پس از آنکه آقای محامی به همراه آقای طبسی از ملاقات با حضرت امام بازمی گردند، دستور دستگیری وی صادر و بدین ترتیب در روز 6 /2 /42 بازداشت و به زندان قزل قلعه تهران فرستاده می شود.
او در بازجوئی مخالفت صریح خود را با اصلاحات ارضی اعلام می کند و از ذکر نام همراهان خویش خودداری می نماید و سرانجام در تاریخ 13 /5 /42 از زندان آزاد می شود.
در اسناد ساواک وی را از عاملین فعالیت به نفع [امام ]خمینی نامیده اند.
در سال 1349 ساواک با تهیه بولتنی نسبت به فعالیت وی و دو تن از همراهانش کسب تکلیف می کند.
در سال 1351 نیز مجددا آقای محامی بازداشت می شود و این بار طاقت فرساترین دوران زندان خود را می گذراند.
در سال 1356 پرونده وی دوباره به جریان می افتد و در 22 /3 /1357 به همراه شهید هاشمی نژاد و آقای عباس واعظ طبسی دستگیر و پس از بازجوئی آزاد می شوند.
حجت الاسلام محامی در سال 1376 درگذشت.