موضوع : سخنرانی شیخ محمد مفتح در مسجد جامع
تاریخ سند: 9 اسفند 1351
موضوع : سخنرانی شیخ محمد مفتح در مسجد جامع
متن سند:
از : 20/ ه/ م به : 20/ ه /12 شماره : 1403 /20/ه/ م از ساعت 30:16 روز 7 /12 /51 مجلس وعظ و سخنرانی مذهبی به مناسبت ایام محرم در مسجد جامع دماوند با شرکت عده ای از اهالی تشکیل گردید.در این مجلس شیخ محمد مفتح پیرامون فساد اجتماع و علم و دانش بدون تقوی سخنان بیان و در زمینه خوابگاه دانشجویان متذکر گردید ما مخالف درس و علم و دانش و سواد نیستیم ما می گوییم چرا در کنار خوابگاه پسران خوابگاه دختران دانشجو را ساخته اند چطور این دو جنس مخالف هم در کنار هم می توانند درس بخوانند من و شما هم باشیم با این همه لوندی و طنازی دختران حواسمان پرت می شود چه رسد به جوان 25 ساله.
نامبرده در باره درس عربی و این که درس عربی را از دوره راهنمائی حذف کرده اند اظهار داشت من اعتراض کردم که چرا درس عربی را حذف کردند گرفتن درس عربی یعنی از میان رفتن قرآن و اسلام چرا لغات انگلیسی و فرانسوی و لاتین را که هر روزه وارد زبان ما می شود حذف نمی کنند اما می خواهند عربی را که زبان دین مذهب است بگیرند ولی بحمداللّه می بینم دسته دسته دانشجویان ما به طرف مذهب گرایش پیدا کرده اند و انجمن ها تشکیل داده اند و علاقمند به معارف اسلام شده اند شیخ محمد مفتح راجع به سخنرانی خودش در مقام تعریف از عالم در مراسم ایام ثلاث رحلت آیت الله بروجردی و دانشجویی سید مرتضی1 و سید رضی2 سخن گفت و در خاتمه برای پیروزی اسلام و برادران مسلمان فلسطینی و مراجع تقلید بخصوص مرجع عالیقدر دعا کرد.
این مجلس در ساعت 30:17 پایان یافت.
نظریه یکشنبه : مفاد گزارش خبر مورد تأیید است.
ساسان نظریه دوشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه 20/ ه/ م : نظریه دوشنبه مورد تأیید است.
پاد آقای مجتبوی پرونده وی تکمیل و تحت مراقبت می باشد.
19 /12 /50 ارائه شود 97482
توضیحات سند:
1ـ سید مرتضی علم الهدی (ابوالقاسم علی بن حسین) تاریخ تولد و مرگ 436ـ 355 هجری، سید مرتضی علم الهدی در ماه رجب 355 هجری در یکی از محلات شهر بغداد متولد شد.او با راهنمایی پدر و مادرش تحت تعلیم و تربیت شیخ مفید قرار گرفت و از آن عالم وارسته و محدث کم نظیر بیشترین مایه علمی و عملی را آموخت.
از جمله سایر اساتید سید مرتضی می توان به عالمان ذیل اشاره کرد: ابومحمد هارون ابن موسی تلعکبری حسین بن علی بن بابویه ابوالحسن احمدبن علی بن سعید کونی از آثار به جای مانده علمی سید مرتضی: شانی، ذخیره، غرر و درر، المفنع، ناصریه، مصباح، جمل العلم و الحمل.
سید مرتضی در بیست و پنجم ربیع الاول سال 436 هجری دار فانی را وداع گفت.
پیکر آن عالم بزرگوار به بارگاه مقدس امام حسین منتقل و در کنار قبر پدر و برادرش دفن گردید.
دائرۀ المعارف، سروش قربانی، ص 692 2ـ سید رضی کنیه اش ابوالحسن و نامش محمد و پدرش ابواحمد الحسین بن موسی بن ابراهیم بن موسی کاظم (ع) است.
مادرش فاطمه نام دارد که نسبش به امام حسین(ع) می رسد.
شریف رضی در سال 359 هجری متولد شد.
به همراه برادرش سید مرتضی به کسب دانش پرداخت.
در فقه و فرائض و ادبیات عرب نبوغ خاصی داشت.
مؤلف کتاب «التیمیه» که معاصر او بوده است می نویسد: «او امروز از درخشنده ترین افراد زمان و نجیب ترین سادات عراق است که با عظمت نسب و بزرگی شخصیت و شهرت خانوادگیش به زیب و زیور ادب ظاهر و فضل باهر و حظ وافر آراسته است» شریف رضی پس از وفات پدرش در سال 388 هجری نقیب علویان و مرجع تقلید شیعیان گردید.
وی به اندازه ای با شهامت بود و عزت نفس داشت که در قصیده خود به خلیفه عباسی جایگاه خود را معرفی می کند.
شریف رضی شاعری بزرگ و صاحب دیوان شعر می باشد که دیوان شعرش در سال 1937 میلادی در چهار مجلد به چاپ رسید.
کتابی دیگر در معانی قرآن و رساله ای در «مجازت القرآن» و کتابی دیگر «المجازات النبویه» تألیف نمود.
شریف رضی مردی بلند همت، پاکدامن، با شهامت، با شجاعت و ادیبی کم نظیر بود.
شریف در 6 محرم 406 درگذشت و در خانه خود واقع در مسجد الانبارین در کرخ بغداد به خاک سپرده شد.
از آثار ایشان: خصائص الائمه، تلخیص البیان عن مجازات القرآن، معانی القرآن، دیوان شعر رساله ای در «مجازت القرآن» و کتابی دیگر «المجازات النبویه» تألیف نمود.