موضوع : روحانیون
تاریخ سند: 13 مهر 1346
موضوع : روحانیون
متن سند:
رونوشت گزارش خبری شماره 19712 /20 ه 17 / م ـ 13 /7 /46 منبع آزمایشی آیت الله شریعتمداری چندی قبل طی نامه هایی که برای نمایندگان خود در تهران و شهرستان ها فرستاده خواستار کمک مالی شده است تا بتواند با مشکلات مالی که پیش آمده و او را در فشار قرار داده است مبارزه نماید و به همین علت خسروشاهی.حاج حسین فرشی و حاج هاشم خادم حسینی که از طرفداران نزدیک او به شمار می روند مبالغی از بازاریان جمع آوری و جهت آیت الله شریعتمداری ارسال نموده اند.
اخیرا آیت الله حاج سیدعلی اصغر خوئی نماینده آیت الله خوئی نیز به طرفداران شریعتمداری اضافه شده و اجازه نامه ای از شریعتمداری دریافت نموده است که به موجب آن می تواند از طرفداران شریعتمداری وجوهات بگیرد و به مصرف برساند و این نزدیکی حاج سیدعلی اصغر خوئی به شریعتمداری و تدریس او در مدرسه شیخ عبدالحسین باعث شده است که عده ای از روحانیون با او مخالف شوند و هفته قبل آیت الله نجفی به یکی از دوستان خود ضمن یک مذاکره خصوصی اظهار داشته که حاج سیدعلی اصغر خوئی را در جمع خود قرار ندهید زیرا او دیگر از ما نمی باشد.
آیت الله خوئی نیز که مقیم نجف است با این مشکل مواجه شده که یا حاج سیدعلی اصغر خوئی را از نمایندگی خود معزول نماید یا خیر زیرا نامه هایی از طرف علما تهران و خوی از جمله حاج سیدابراهیم علوی.
1 شیخ عبدالصمد خوئی.
حاج سیدمحمد حسینی خوئی.
شیخ محمد باغدره ای.
حاج سیدجعفر خوئی برادر آیت الله حاج سیدابوالقاسم خوئی و حاج صادق خوئی مقیم خوی به نجف فرستاده و خواستار شده اند که از پیشروی حاج سیدعلی اصغر خوئی و این که وجوهات را حیف و میل می کند جلوگیری بعمل آید پسر حاج سیدعلی اصغر خوئی که اینک در ترکیه به سر می برد و مشغول تحصیل است ماهیانه مبلغ (15000) ریال از پدرش دریافت می دارد و این موضوع از همه بیشتر باعث ناراحتی بعضی از طلاب شده است و در مورد ارسال نامه های علمای تهران به آیت الله خوئی که به نجف به طور محرمانه ارسال داشته اند حاج سیدعلی اصغر خوئی اطلاعی از آنها ندارد.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده ش ـ ر 228 در پرونده ن ـ ج ـ 170 بایگانی شود 24 /7 /46 بایگانی شود 18 /8 /46
توضیحات سند:
1ـ آیت الله حاج سید ابراهیم علوی خوئی فرزند حاج سیدمهدی با بیست و دو فاصله آبایی نسبت او به حضرت سیدالساجدین علی بن الحسین بن علی (ع) می رسد در سال 1333 (ه.ق) در خوی متولد و مقدمات را نزد علماء و بزرگان خوی فرا گرفت و تحصیلات عالیه را از محضر آیت الله سید محمدتقی خوانساری، آیت الله حاج شیخ مهدی مازندرانی، و شیخ محمد علی قمی، آیت الله سید کاظم شریعتمداری، آیت الله العظمی سید محمد حجت و آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری تلمذ کرده است.
ایشان از سوی آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی و سید محمد حجت و سید محسن حکیم اجازه اجتهاد دارند و در سال 1357 به خوی مراجعت نمودند و منشأ آثار و خدمات ارزنده علمی و عمرانی شدند.
از تألیفات ایشان می توان به شرح الاسماء الحسنی در دو جلد، آئین جهانداری از نظر حضرت علی (ع) در چهار مجلد، یک دوره اصول، یک دوره فقه، به اضافه رسائل و جنگ و سرنوشت خودش، اشاره نمود.
ر.ک: محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج 5، صص 92 ـ 77.