تاریخ سند: 5 تیر 1348
موضوع : اختلاف بین دکتر باهری و مصور رحمانی
متن سند:
به : 327
از : 20/ه / 8 شماره : 24999 /20/ ه / 8
طبق اطلاع در چند سال پیش که مصور رحمانی سمت مدیریت کل
کارخانهای قند را به عهده داشته آقای باهری معاون فعلی وزارت دربار
شاهنشاهی را به سمت مشاور حقوقی کارخانههای قند استخدام کرده و در
خلال همکاری اداری بین نامبردگان اختلاف شدیدی به وجود آمده که منجر به
اخراج دکتر باهری شده است.
از آن تاریخ به بعد بین مصور رحمانی و دکتر
باهری اختلاف وجود دارد به طوری که مصور رحمانی که به صراحت لهجه
معروف است هم اکنون همواره در محافل و میهمانی و نزد دوستان خود شدیدا از
آقایان علم وزیر دربار شاهنشاهی و دکتر باهری معاون ایشان انتقاد و صریحا
فحاشی نموده و نسبت هایی به نامبردگان می دهد.
روز 25 /3 /48 دکتر باهری معلوم نیست از چه منبعی اطلاع حاصل می نماید که
شب قبل آن مصور رحمانی در منزل خود میهمانانی داشته و یکی از آنها هم
محمد درخشش1 وزیر آموزش و پرورش حکومت دکتر امینی بوده است و لذا
به امیری معاون اداره کارگزینی شرکت کارخانجات ایران و کارمند لژیون
خدمتگزاران بشرکه به ملاقات وی رفته اظهار داشته شنیده ام تازگی مهندس
قراگزلو پست جدیدی به مصور رحمانی داده و شما هم (امیری) قرار است
رئیس دفتر ایشان بشوید و باید بدانید مصور رحمانی که جزو باند و طرفدار دکتر
امینی و درخشش است صلاحیت خدمت و احراز این سمت را ندارد و قراگزلو
حق نداشته این پست حساس را به وی واگذار کند.
دکتر باهری اضافه نموده که شب گذشته مصور رحمانی در منزل خود یک جلسه
سیاسی با حضور محمد درخشش و عده ای دیگر از افراد باند دکتر امینی داشته و
ضمن زدوبندهای سیاسی علنا به آقای علم و من توهین کرده است.
در حالی که
همه ماها باید غلام و نوکر علم که مورد مرحمت شاهنشاه آریامهر است باشیم و
اجازه نمی دهم مصور رحمانی ماهی شش هزار تومان حقوق از دستگاه دولت
بگیرد و دزد هم باشد و به آقای علم توهین نماید.
(توضیح آنکه امیری از
دوستان و همشهریهای دکتر باهری می باشد).
روز بعد از این ملاقات امیری اظهارات دکتر باهری را با اطلاع مهندس قراگزلو
مدیرعامل شرکت کارخانجات ایران رسانیده و کسب تکلیف می نماید که طبق
دستور مشارالیه از شغل ریاست دفتر مصور رحمانی استعفا بدهد یا خیر.
مهندس قراگزلو تأکید می کند که این موضوع را به هیچکس فاش نکند و فعلاً یک
ماه مرخصی بگیرد تا موضوع منتفی شود و بلافاصله نیز حکم یک ماه مرخصی
برای امیری صادر می شود.
ضمنا آموزگار نماینده مجلس شورای ملی که از
بستگان نزدیک امیری و ضمنا از دوستان نزدیک دکتر باهری و مصور رحمانی
است پس از اطلاع از جریان فوق به امیری سفارش می کند که این جریان را بازگو
نکند تا شاید بتواند بین دو نفر مزبور را آشتی دهد.
توضیح منبع :
با تحقیقاتی که به دنبال ادعای آقای دکتر باهری مبنی بر وابستگی مصور
رحمانی به دکتر امینی به عمل آمد معلوم شد که نامبرده جزء افراد نزدیک به
امینی است و با آنها جلسات مشترک دارد و حتی وارسته که آشنایی کامل به
موضوع دارد می گفت (حتی قرار است در صورتی که دکتر امینی به
نخست وزیری منصوب شود مصور رحمانی وزیر اقتصاد کابینه وی باشد.)
نظریه 20/ ه /8
مفاد گزارش فوق حدی صریح به نظر می رسد.
بارز
مطالعه گردید در پرونده دکتر باهری بایگانی گردد.
منصوری
10 /4 /48
توضیحات سند:
1ـ محمد درخشش در سال
1294 ش.
در تهران متولد شد.
وی، تحصیلات خود را در
دانشسرای عالی تهران، در
رشته تاریخ و جغرافیا به انجام
رساند.
مهمترین شغل اجرایی
درخشش پیش از وزارت،
بازرسی عالی وزارتی و
ریاست اداره اعزام محصل بود
محمّد درخشش، در دوره
هیجدهم، وکیل مجلس شد.
در
این دوره، با خواندن لایحه خلیل
ملکی علیه قرارداد کنسرسیوم
نفت ـ که امینی عاقد آن بود ـ
یکی از طولانی ترین نطقهای
مجلس را در مخالفت با قرارداد،
ایراد نمود که به علّت طولانی
شدن نطق، نورالدّین امامی،
معاون مجلس توانست نطق وی
را با وعده یک کراوات
«سولکا» خاتمه بخشد (کراوات
سولکا، نوعی کراوات فرانسوی
بود که استفاده از آن، نشان
اشرافیت و تفاخر بود.) محمّد
درخشش ـ که قبل از آذر سال
1325، در «اتّحادیه معلّمان»
وابسته به حزب توده فعّالیت
می کرد ـ دبیر معمولی بود و به
علّت اظهار علاقه زیاد به حزب
توده، رئیس هیئت مدیره
اتّحادیه گردید و بعد از آذر
1325 و دستگیری جمعی از
اعضای اتّحادیه، وی، آن را به
نیرویی مستقل و تحت اختیار
خود تبدیل کرد.
درخشش،
باشگاه معلّمان را تأسیس کرد و
با گردآوردن معلّمان در یک
تشکّل، روزنامه «مهرگان» را
به نام ارگان این گروه منتشر
ساخت.
محمّد درخشش، از
دوستان نزدیک علی امینی و
سیّدجعفر بهبهانی بود و با به راه
انداختن اعتصاب گسترده
معلّمان کرمانشاه، زمینه ساز
سقوط دولت جعفر شریف امامی
و روی کار آمدن امینی شد.
به
پاس نقش های پشت پرده اش،
امینی، او را به وزارت فرهنگ
منصوب کرد.
محمّد درخشش ـ
که رئیس جامعه معلّمان بود ـ در
طی دوران ریاستش، نه تنها
اقدامی برای بهبود وضعیت
معلّمان نکرد (البته به استثنای
نتایج اعتصابات) بلکه از آن، به
منزله آلتی برای پیشبرد مقاصد
سیاسی خود استفاده می کرد.
محمّد درخشش، از جمله
افرادی بود که ارتباط
مستحکمی با دستگاه سیاست
خارجی امریکا داشت و به
صورت مشاور و عامل
سیاست های امریکا در ایران،
عمل می نمود.
درخشش، در
جریان انقلاب اسلامی، به
صورت یکی از عوامل ایجاد
انحراف و همچنین، راهنمای
آمریکایی ها عمل می کرد و
تلاش وسیعی جهت زدودن
گرایش های سیاسی ـ اسلامی به
عمل آورد.
وی، به این اعتقاد که
دولتی که بر مبنای قرآن بنا شده
باشد، در حقیقت جز عقب گرد
چیزی نیست و اصولاً تعلیم و
تربیت درست را به مردم ایران
نخواهد داد، به آمریکایی ها
توصیه می کرد که در جریان
درگیری انقلاب، باید درگیری
بین امام خمینی و ارتش ادامه
یابد.
وی، حتّی به مشاور
سیاسی سفارت امریکا، پل
کانسلر پیشنهاد نمود که به
منظور راهنمایی بیشتر،
مذاکرات نزدیکی با افراد
میانه رو مذهبی مانند بازرگان
داشته باشند.
افرادی مانند مقدّم
مراغه ای و درخشش، منابع
اطلاعاتی خوبی برای سفارت
بودند.
هدف نهایی او
(درخشش)، برقراری جامعه ای
دمکراتیک خالی از عقاید
خشک مذهبی بود.
او، در
روشی تاکتیکی، عقیده داشت که
هیچ راهی جز هماهنگی با
نیروهای امام خمینی نیست.
بنابراین، امیدوار بود که
می تواند در هر دولت مذهبی ای
نفوذ کند.
آمادگی وی جهت
دنبال کردن خط میانه ای بود که
بتواند کشور را از
جهت گیریهای افراطی نجات
دهد.
منبع:
کتاب
محمد باهری به روایت اسناد ساواک صفحه 172