تاریخ سند: 9 آذر 1350
موضوع : مجلس شورای ملی
متن سند:
شماره : 27606 /20 ه 22
به : مدیریت کل اداره سوم 322
از : 20 ه 22
قبلاً قرار بود که امروز مجلس شورای ملی
جلسه علنی تشکیل دهد ولی در ساعت
1100 روز 8 /9 /50 آقای هویدا تلفنی به آقای
مهندس ریاضی1 رئیس مجلس شورای ملی
اطلاع داد که دولت در نظر دارد فردا در مجلس
حاضر شده نطقی ایراد نماید لذا تقاضا نمود که
تمام نمایندگان مجلس شورای ملی در این
جلسه حاضر شوند.
نظریه شنبه : به دستور رئیس مجلس شورای
ملی مراتب تلفنی از طرف رئیس تشریفات به
تمام نمایندگان اطلاع داده شد که در رأس ساعت 1030 در مجلس حضور بهم رسانند ولی
تاکنون از متن اظهارات دولت یعنی در چه زمینه خواهد بود اطلاعی در دست نمی باشد.
نظریه یکشنبه : خبر فوق صحت دارد.
توضیح بخش 322 : به ساواک تهران بخش 22 اعلام گردید که در جریان مذاکرات قرار گرفته و
مراتب را بموقع گزارش نمایند تا به استحضار برسد
در پرونده کلاسه 62423 بایگانی شود
10 /9 /50
توضیحات سند:
1ـ عبداللّه ریاضی فرزند هاشم در سال 1285 در اصفهان متولد شد.
پس از تحصیلات مقدماتی برای ادامه تحصیلات به
تهران سفر کرد.
و همزمان با تحصیل به تدریس درس ریاضی در مدارس ابتدائی نیز مشغول شد به طوری که پس از
مدتی در محیط فرهنگی آن روزگار شهرتی بدست آورد.
پس از گرفتن گواهی نامه دبیرستان در مدرسه صنعتی ایران و
آلمان مشغول تدریس ریاضی شد.
او در سال 1307 با اولین گروه دانشجویان به خارج از کشور اعزام شد و پس از 7 سال
تحصیل و کارآموزی با اخذ دانشنامه مهندسی هیدرولیک به کشور بازگشت و در دانشگاه تهران به عنوان استادیار
پذیرفته شد و پس از مدتی به سمت معاون دانشکده فنی برگزیده شد با شروع جنگ جهانی دوم و اوضاع بی سامان
کشور از دانشگاه کناره گیری کرد ولی پس از 28 مرداد 1332 دوباره به دانشگاه بازگشت و سه دوره کرسی ریاست
دانشکده فنی را به خود اختصاص داد.
مهندس ریاضی دو دوره 21 مجلس شورای ملی به عنوان نماینده اول مردم تهران
به سمت رئیس مجلس انتخاب شد.
که تا دوره 24 مجلس نیز در این سمت بود.
عبداله ریاضی از وابستگان به سیاست
امریکا در ایران بود و در سال 1345، بنا به دعوت امریکا، جهت شرکت در مراسم به آب انداختن یک کشتی بنام ریاضی
به نیویورک رفت.
این کشتی به علت خدماتی که برادران ریاضی، به نیروی دریایی امریکا کرده بودند، به نام ریاضی به آب
انداخته شد.
عبداله ریاضی همچنین از اعضای تشکیلات فراماسونری جهانی بود و ضمن عضویت در لژهای ژاندارک و بزرگ ایران،
ریاست لژ دانش را به عهده داشت و همچنین از اعضای مؤسس لژ رازی بود.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان مفسد فی الارض در اردیبهشت 1357 به حکم دادگاه انقلاب اسلامی به اعدام
محکوم شد.
منبع:
کتاب
امیر عباس هویدا به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 222