تاریخ سند: 30 دی 1354
متن سند:
جناب آقای عبدالعظیم ولیان نیابت تولیت عظمی و استاندار خراسان ضمن ابراز امتنان از مراقبتها و همکاریهای ارزنده ای که در برگزاری هشتمین جشن فرهنگ و هنر مبذول فرموده اید توفیق بیشتر جنابعالی را در راه خدمت به اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر و میهن عزیز آرزومند است.مهرداد پهلبد1 وزیر فرهنگ و هنر گیرندگان رونوشت : اداره کل فرهنگ و هنر خراسان، وزارت کشور، دفتر امور جشنها 1619 /15 ـ 21 /10 /54
توضیحات سند:
1ـ «مهرداد پهلبد» برادر ارتشبد «غلام علی مین باشیان» بود.شمس خواهر بزرگتر (محمدرضا) جوان ویلن نوازی را به شوهری برگزیده بود (مهرداد پهلبد).
پهلبد تا قبل از ازدواج با «شمس پهلوی» با نام واقعی خود : «عزت اللّه مین باشیان»، و از طریق ویلن زنی امرار معاش می کرد.
پس از ورود به دربار، به توصیه «شمس» نام و نام فامیل خود را به «مهرداد پهلبد» تغییر داد.
اقبال برای این داماد رضاشاه،تشکیلات مفصلی ترتیب داد تا امور مربوط به هنرهای زیبا را زیرنظر داشته باشد.
در 15 آذر ماه 1343 منصور در کابینه خود تغییراتی داد و مهرداد پهلبد را وزیر فرهنگ و هنر معرفی کرد که شامل تصدی وزارت فرهنگ و هنر، معاونت نخست وزیر و ریاست هنرهای زیبا بود.
در 7 بهمن 1343 نیز «هویدا» به توصیه «شمس» «مین باشیان سابق»! را در وزارت فرهنگ و هنر ابقا نمود.
در 16 مرداد ماه 1356 وقتی جمشید آموزگار به عنوان نخست وزیر تازه، وزیران خود را معرفی کرد، مهرداد پهلبد وزیر فرهنگ و هنر بود.
وزیر فرهنگ و هنر (مهرداد پهلبد شوهر خواهر شاه) که از بدو تأسیس این وزارت خانه در سال 1343 در رأس آن قرار داشت، در تاریخ 19 /6 /1357 کنار رفت و جای خود را به دیگری داد.
در نتیجه در کابینه شریف امامی دیده نشد.
پهلبد عضو لژ فراماسونری بود و آقای [احمد ]براتلو در خاطرات خود می گوید: شبی که آقای پهلبد، وزیر فرهنگ و هنر، وارد جرگه ماسونی شد، وقتی من او را برهنه کردم و کسوت مخصوص را به او پوشاندم در شگفتی خاصی فرو رفت.
(ر.ک : دلدم اسکندر، زندگی و خاطرات امیر عباس هویدا، نشر گلفام، چاپ اول، تهران خرداد 1372، صص 114، 115 ؛ بهنود مسعود، از سید ضیاء تا بختیار، انتشارات جاویدان، چاپ پنجم، تهران 1370، ص 440 ؛ عاقلی، باقر روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، ج 2، چاپ پنجم، نشر گفتار، تهران تابستان 1376، صص 181، 183، 323؛ طلوعی محمود، بازیگران عصر پهلوی، ج 1، چاپ اول، چاپخانه تک، تهران 1372، ص 555؛ ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، ج 2، چاپ چهارم، انتشارات اطلاعات، بهار 1371، صص 242، 245: 394؛ باقی عمادالدین، بررسی انقلاب ایران، ص 495 ـ 501)