ریاست محترم کمیته برگزاری جشنهای دو هزار و پانصد ساله
شاهنشاهی ایران
متن سند:
ریاست محترم کمیته برگزاری جشنهای دو هزار و پانصد ساله
شاهنشاهی ایران
باکمال احترام اینجانب سرگرد ارتش هوشنگ شادور از لحاظ علاقه به آثار و تاریخ ملی خود پیشنهاد مینمایم که گاهشماری رسمی ایران که اکنون بر مبنای هجرت حضرت محمد(ص) یعنی یک حادثه مذهبی است تغییر یافته بر مبنای تشکیل شاهنشاهی ایران که کاملاً جنبه ایرانی دارد استوار گردد و اینک که جشنهای دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی ایران در شرف برگزاری است بهترین موقع برای این تبدیل میباشد و به این ترتیب بهجای سال ۱۳۴۴ هجری، سال ۲۵۷۰ (تقریبی) خواهیم داشت.* این سنه را اینجانب از فتح بابل محاسبه مینمایم ممکن است آغاز کار کورش کبیر یا پیشامد دیگری را مبدأ تاریخ قرار داد. در پاسخ کسانی که ممکن است این عمل را مخالف با دین اسلام تلقی نمایند باید گفت از لحاظ مذهبی هیچ مانعی ندارد که سال هجری قمری را کسانی که مایلند حوادث مذهبی را شمارش نمایند ملاک قرار دهند. نظیر این تحول ولی بهطور ناقص در ترکیه مدتهاست که به مرحله اجرا درآمده و هیچگونه لطمهای به مذهب نزده است. در ترکیه با آنکه کشور اسلامی است ولی تقویم مسیحی به کار برده میشود که نه از لحاظ ملی و نه از لحاظ مذهبی تناسبی برای آن ملت ندارد.
با تقدیم احترامات سرگرد هوشنگ شادور
توضیحات سند:
* در کتاب تاریخ سیاسی معاصر میخوانیم:
آخرین نقطه فرعونیت و اوج طاغوت را در سال ۵۴ ملاحظه مینماییم وقتی که رژیم درصدد برآمد تا با پیامبر بزرگ اسلام رسماً به معارضه برخیزد و به محو مؤثرترین تجلی فرهنگ اسلامی مبادرت نماید شاه دقیقاً از پیامهای مؤثر امام خمینی در کوبیدن جشنهای شاهنشاهی آگاهی یافته بود و میدانست اتکای اصلی در حمله به رژیم اسلام است و اکنون با کمک رستاخیز فراگیر که ۲۲ میلیون نفر عضو دارد بایستی قطع ریشه نماید به همین جهت در شهریور ۵۴ در مراسم افتتاح مجلس دوره ۲۴ خواست تا فرهنگ ایرانی را از عوامل بیگانهای که در این فرهنگ راه یافته نجات دهند، مقصودش این بود که برنامه اسلامزدائی را با قاطعیت دنبال کند. لذا نمایندگان مجلسین سنا و شورای ملی در مورخ ۲۴ اسفند ۱۳۵۴ طی جلسه مشترک این قانون را تصویب کردند. لذا تصمیم گرفتند سال ۱۳۲۰ ه ش را با سال ۲۵۰۰ شاهنشاهی تطبیق دهند و طول سلطنت هم با دو رقم آخر مشخص شود. در حالی که سال ۱۳۵۰ را بهعنوان دو هزار و پانصدمین سال بنیانگذاری شاهنشاهی جشن گرفته بودند آن را سی سال به عقب بردند. به هر حال سال ۱۳۵۵ هجری سال ۲۵۳۵ شاهنشاهی شد که هم مبدأ شاهنشاهی بود هم نشان میداد که ۳۵ سال از سلطنت او گذشته است.
تاریخ سیاسی معاصر ایران ج ۲ ۔ جلالالدین مدنی - قم - جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۶۱، ص ۲۳۴ - ۲۳۲
در کتاب آخرین سفر شاه چنین آمده است:
در تخت جمشید، شاه تاریخ ایران را به میل خود تغییر شکل داد و او از جشنی که بر پا کرده بود راضی بود. این جشن کیک بزرگی به تجدید نظر غربیان در دیدگاهشان نسبت به ایران خواهد کرد.
آخرین سفر شاه - ویلیام شوکراس - ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی. ص ۴۸ - ۴۷
منبع:
کتاب
بزم اهریمن / جشنهای دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی - جلد 2 صفحه 108