درباره: سید محمد احمدی فروشانی فرزند مصطفی
تاریخ سند: 20 مهر 1357
درباره: سید محمد احمدی فروشانی فرزند مصطفی
متن سند:
به: مدیریت کل اداره سوم تاریخ:20 /7 /57از: سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان شماره: 10962 /10 ﻫ 1
درباره: سید محمد احمدی فروشانی فرزند مصطفی
ساعت ۲۸۰۰ روز 10 /7 /57 دادگاه شعبه اول استان به ریاست آقایان غلامعلی حسامی و امیر صفری جهت رسیدگی به پرونده نامبرده بالا تشکیل1 و وکلای مدافع وی آقایان تقوایی، سیدجوادی و محمدعلی تابنده عضو حقوقدانان و وکلای پیشرو دادگستری که معمولاً به طور افتخاری در سطح کشور در محاکم دفاع می‌نمایند از مشارالیه دفاع و آقای محمدعلی تابنده ضمن دفاع به واقعه کربلا اشاره و اظهار داشته «کسانی که برای دفاع از دین اجتماع می‌نمایند و گفته آنان «لا اله الا الله» می‌باشد ممنوع است و آنان را به گلوله بستند و اجتماع آنان را جرم دانسته‌اند ولی اجتماع پوچ و پوشالی ششم بهمن۲ که جمعیت سرتاسر خیابان‌ها را پوشانده بود جرم نیست؟
در خاتمه، دادگاه یاد شده را تبرئه و بازگشت وی را تأیید نموده است.
مراتب جهت درج در پرونده سید محمد احمدی فروشانی و همچنین دکتر تابنده به استحضار می‌رسد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان. تقوی
شرف‌الدین 18 /7
نادری
توضیحات سند:
١- روزنامه‌ها خبر تشکیل دادگاه را نوشتند و این که حجت‌الاسلام والمسلمین احمدی بر اساس رأی کمیسیون امنیت اجتماعی به دو سال تبعید در سقز محکوم شده بود. جرم او سخنرانی علیه حکومت شاه بود. «حجت‌الاسلام احمدی پس از صدور این رأی (تبعید) به آن اعتراض کرد و در خواست نمود مجدداً به این پرونده رسیدگی شود.»(کیهان، ش ۱۰۵۷۸، ص ۲)
۲- ششم بهمن: در پی صدور فرمان انحلال مجلسین سنا و شورای ملی (دورۀ بیستم) در ۱۹ اسفند ۱۳۴۰ ﻫ ش از سوی محمدرضا شاه، زمینه برای به تأیید رساندن اصلاحات مورد نظر او، مهیا و آماده گشت. مخصوصاً به آن جهت که دیگر مجلس وجود نداشت تا با این اصلاحات شاهانه به مخالفت بپردازد. بنابراین محمدرضا پهلوی انجمن‌های ایالتی و ولایتی را به تصویب رساند که در پی مخالفت علماء و مردم مجبور به لغو آن لایحه از سوی دولت اسدالله علم در ۸ آذر ماه ۱۳۴۱ شد. پس از این ناکامی، شاه در نوزدهم دی ماه طرحی دیگر در انداخت تا اهداف مورد نظرش را تعمیم بخشد. در این روز با برگزاری کنگره‌ای از کشاورزان، نمایندگان شرکت‌ها و اتحادیه‌های تعاونی و روستایی کشور، برنامه‌ای اصلاحی به اصطلاح «انقلاب سفید» را ذیل ۶ اصل مطرح کرد:
1- الغای رژیم ارباب و رعیتی به وسیله اجرای قانون اصلاحات ارضی
۲- ملی کردن جنگل‌ها و مراتع
٣- فروش سهام کارخانجات دولتی برای پشتیبانی از قانون اصلاحات ارضی
۴- سهیم کردن کارگران در منافع کارخانه‌ها
۵- اصلاح قانون انتخابات
۶- لایحه ایجاد سپاه دانش
علم روز ششم بهمن ۱۳۴۱ را برای رفراندوم عمومی جهت اظهارنظر پیرامون آن، مقرر کرد. پس از به اصطلاح، رأی‌گیری از سوی مردم به انجام آنها رأی مثبت داده شد. همه ساله عمال رژیم شاه در بزرگداشت این روز اقدام به برگزاری جشن‌های فرمایشی در سراسر کشور می‌کردند.