موضوع: دکتر على امینى
تاریخ سند: شهریور 1357
موضوع: دکتر على امینى
متن سند:
گزارش خبرخیلى محرمانه
به: 312 شماره: 25149 /20 ﻫ 12
از: 20 ﻫ 12 تاریخ: 30 /6 /57
موضوع: دکتر على امینى
مورخه 29 /6 /57 بنى‌احمد1 با امینى تماس گرفت و امینى به وى گفت نماینده رادیو ایتالى آقاى چیزارى صبح پیش من بود یک قرار مى‌خواست و اتومبیلى کرایه کرده که فردا برود قم حضور آقاى شریعتمدارى و شما براى او وقتى تعیین نمائید.
بنى‌احمد اظهار داشت اگر صبح ساعت هشت حرکت کند ساعت 30 /10 آنجا خواهد بود و اشکالى ندارد منتهى من امروز عازم تبریز هستم و فردا (30 /6 /57) بر مى‌گردم و جمعه که مى‌روم قم با شما تماس و خداحافظى مى‌کنم و به آقاى ودودى بگوئید به آن شخص (چیزارى) بگوید ساعت 00 /11 قم باشد و من ترتیب کار را خواهم داد و خداحافظى نمود.
مجدداً بنى‌احمد با ودودى تماس و اظهار داشت محل و تلفن نماینده ایتالى را به من بدهید تا من تماس و او را راهنمایى نمایم آنگاه با خود امینى تماس گرفت و اظهار داشت آلمانى‌ها را که فرستاده بودیم (منظور به قم) برایشان گرفتارى ایجاد شد و لازم است که آن را توجیه کنم به چه نحوى برود امینى گفت مترجم هم با خود دارد و در هتل هیلتون اطاق 1227 ساکن است.
بنى‌احمد گفت پس من با آقا (منظور شریعتمدارى) تماس خواهم گرفت و ترتیبش را مى‌دهم.
نظریه یکشنبه: بنا به گفته بنى‌احمد نماینده مجلس شوراى ملى روز جمعه به قم خواهد رفت و با آیت‌اله شریعتمدارى ملاقات خواهد نمود و لذا به طور حتم روز پنجشنبه 30 /6 /57 با امینى تماس و پیغام وى را به قم خواهد برد.
نظریه سه‌شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
نظریه چهارشنبه: نظریه سه‌شنبه تأیید مى‌گردد.
توضیحات سند:
1ـ احمد بنى احمداحمد بنى‌احمد فرزند محمدتقى در سال 1308 در تبریز به دنیا آمد وى داراى مدرک لیسانس حقوق و نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورا از تبریز بود.
ساواک در سند بیوگرافى او آورده است: سوابقى از عضویت و فعالیت یاد شده در گروه‌ها و دستجات افراطى و مخالف موجود نیست لیکن شایعاتى در مورد نامبرده وجود داشته مبنى بر این که وى داراى افکار و عقاید کمونیستى است. مشارالیه پس از تشکیل حزب رستاخیز ایران عضویت این حزب را پذیرفته و در جناح پیشرو حزب رستاخیز ایران فعالیت داشته است.
نامبرده در سال 1354 به هنگام بحث درباره بودجه سال 1355 نطقى در مجلس شوراى ملى ایراد کرده که حاوى مطالبى علیه اوضاع کشور بوده که به همین علت در دادگاه حزبى محاکمه شده و بعد دادگاه نظر خود را درباره وى بدین شرح اعلام کرده است:
چون مشارالیه از بیانات خود ابراز ندامت کرده، لذا به نظر نمى‌رسد که در عنوان مطالب خود سوء نیت داشته باشد. یادشده به مدت 14 سال مشاور حقوقى واحد صنعتى غرب در تبریز بوده و عضویت هیأت امناء بنیاد فرهنگى رضا پهلوى و حمایت از جذامیان و مسلولین و اردوگاه‌هاى کار آذربایجان را به عهده داشته است. وى مدیر روزنامه عصر نوین تبریز بوده که بعضاً در آن مطالب انتقادى درج مى‌شده که به همین علت در سال 2527 (1347) دوبار توقیف و دوبار نیز به مدیر آن تذکر داده شده است. علاوه بر این وى با عده‌اى از عناصر سابقه‌دار جمعیتى به نام جمعیت دوستان در تبریز همکارى داشته و روزنامه او ارگان نظریات انتقادى این عده بوده است.
در مورد چاپ مجدد هفته نامه عصر نوین بنى‌احمد نامه‌اى به شاه نوشته وطى آن مراتب وفادارى و جان نثارى خود را ابراز داشته و خواستار عفو و بخشش شده است.
همچنین در سال 1354 طى سخنرانى در مجلس از اوضاع کشور انتقاد نموده و متعاقب آن در سال 1356 از کشتار مردم تبریز انتقاد و در سال 1357 در خصوص حمله گارد شاهنشاهى به منزل آیت‌اله شریعتمدارى دولت را استیضاح نموده است.
مشارالیه از گردانندگان حزب جمهورى خواه نیروى سوم معرفى گردیده و در آستانه پیروزى انقلاب اسلامى با نفوذ در بعضى روحانیون خود را مذهبى جلوه داده لیکن در صدد تشکیل حکومت سوسیال دمکرات بوده، وى از اقدامات و اعلامیه‌هاى حضرت امام خمینى(ره) انتقاد نموده است.
گزارش‌هایى در خصوص سوء‌استفاده از زمین‌هاى دولتى وزارت تعاون که توسط شرکت «ایدم» خریدارى گردیده و فروش زمینى در تبریزبه وزارت نیرو به قیمت گزاف در سال‌هاى 56 و 57 به ساواک و اصل و پس از تحقیق ساواک تبریز نیز آنها را تأیید نموده است.
(اسناد ساواک. پرونده‌هاى انفرادى)
ر.ک: بزم اهریمن جلد اول ص 331 و 332 و 333