موضوع: فعالیت انفرادی
موضوع: فعالیت انفرادی
متن سند:
تاریخ: ۳۱/۲/۳۷شماره: ۲-۳-۶۸۵
گزارش اطلاعات داخلی
موضوع: فعالیت انفرادی
در حال حاضر دکتر حاج سیدجوادی۱ به اتفاق آل‌احمد، زین‌العابدین سلامت و خبره‌زاده کارمندان وزارت فرهنگ و از سران سابق حزب نیروی سوم که بر اثر اختلاف با خلیل ملکی از حزب مذکور منشعب شده‌اند اکثراً جلسات خود را در منزل زین‌العابدین سلامت واقع در شمیران انتهای کوچه بالای پمپ بنزین مقابل پارک نو دست چپ درب آخر (منزل گرجی مدیرکل استان فرهنگ نیز در انتهای همین کوچه واقع است) تشکیل می‌دهند و این عده با سناتور لسانی نیز مربوط می‌باشند و مخصوصاً پس از ازدواج سلامت با یکی از منسوبین لسانی روابط فی‌مابین محکم‌تر شده و مجید دوامی هم با این دسته تماس و با آنها هم‌عقیده می‌باشد.
و طبق اظهار دوامی سناتور عباس مسعودی۲ با روش کار حاج سیدجوادی موافق نبوده و ممکن است پس از بازگشت به ایران اختیارات حاج سید جوادی را محدود و از درج مقالات تند وی در روزنامه اطلاعات جلوگیری به عمل آورد.
۱۶۲۱/۵/۳/۳۷
ضمیمه به پرونده جلال آل‌احمد گردیده ارائه شود.
رونوشت برابر اصل است اصل در پرونده دکتر حاج سید جوادی بایگانی است.
شهسواری
______________
۱- حاج سید جوادی: دکتر علی‌اصغر حاج سید جوادی، در سال ۱۳۰۴ ه ش در تهران متولد شد. کارشناسی رشته حقوق را در دانشگاه تهران و دکترای فلسفه را از دانشگاه سوربن پاریس گرفت. در مواضع سیاسی او طرفداری از حزب توده، پیوستن به نیروی سوم (پس از انشعاب خلیل ملکی) و عضویت در جامعه سوسیالیستی ملی ایران دیده می‌شود. حاج سید جوادی فعالیت‌های مطبوعاتی خود را با جریده «داریا» آغاز کرد. وی مدتی سردبیر روزنامه اطلاعات شد و رفته رفته در شمار یکی از نویسندگان توانا در آمد. وی عضو کانون نویسندگان نیز بود.
«ارزیابی ارزش‌ها» و «بحران ارزش‌ها» از آثار معروف اوست. حاج سید جوادی پس از انقلاب اسلامی گروهی به نام «جنبش سیاسی» تأسیس کرد و جریده‌ای نیز به همین نام «جنبش» منتشر نمود. وی توانایی کافی برای سازگاری با انقلاب ملت ایران از خود نشان نداد به همین دلیل در سال ۱۳۶۰ از ایران خارج و در کشور فرانسه با سازمان تروریستی مجاهدین خلق هم‌صدا شد و با پیوستن به شورای ملی مقاومت علیه انقلاب فعالیت کرد، اما یک سال بعد از این شورا کناره گرفت.
۲- عباس مسعودی: فرزند حاج محمدعلی در سال ۱۲۸۰ ش در تهران به دنیا آمد پس از خاتمه تحصیلات مقدماتی و متوسطه در تهران (دبیرستان دارالفنون) چون قادر به ادامه تحصیل نبود و از جهت زندگی و معاش در زحمت بود ابتدا به شغل حروف‌چینی و کارگر ساده مطبعه در مطابع تهران مشغول به کار شد. پس از چهار سال به‌تدریج مصحح روزنامه «اقدام» و «شفق» و خبرنگار روزنامه‌های «ایران» و «کوشش» گردید. در سال ۱۳۰۰ ش ابتدا مرکز کوچکی که فقط یک اطاق داشت در تهران دایر کرد که مرکز اطلاعات نامیده می‌شد و اخبار خبرگزاری‌های رویتر و هاواس را از دوایر مطبوعاتی این دو سفارتخانه می‌گرفت و با دادن مبلغ مختصری اجازه ترجمه و نشر آن را در تهران گرفت. مسعودی در تیر ماه ۱۳۰۴ امتیاز روزنامه اطلاعات را گرفت و در واقع امتیاز روزنامه را که متعلق به فردی به نام علی‌اکبر سلیمی بود با نیرنگ و فشار پلیس وقت اخذ کرد. بعدها اطلاعات دارای مؤسسات فنی و نشریاتی نظیر: چاپخانه اطلاعات، گراورسازی اطلاعات کودکان، مجله اطلاعات ماهانه، مجله بانوان، جوانان، تهران ژورنال و اطلاعات هوایی شد. مشاغل دولتی مسعودی از سال ۱۳۱۴ شروع شد و در آن سال به وکالت دوره دهم مجلس شورای ملی از حوزه انتخابیه تهران رسید تا پایان دوره پانزدهم شش دوره متوالی، هم‌چنان وکیل بود و در سال ۱۳۲۸ به سمت سناتوری تهران انتخاب گردید و تا سال ۱۳۵۱ در این سمت باقی ماند. وی به زبان انگلیسی و فرانسه آشنا بود. ساواک در سند بیوگرافی او آورده است: «او فردی متخصص در فن، کج‌دار و مریز و اهل زد و بند، خوش مشرب، محافظه‌کار، حقه‌باز، هنرهای هزار رنگ، جاسوس‌صفت، علاقه‌مند به افزایش ثروت، غیرقابل‌اعتماد و موردتنفر عامه مردم می‌باشد.» نامبرده با تمام حوادث بعد از دهه ۲۰ سازش داشته، نوکر رضاشاه بود و با مخالفین او نیز نزدیک بود.
در سال ۱۳۲۰ پس از حادثه سوم شهریور سلسله مقالاتی علیه رضاشاه نوشت. در سال ۱۳۲۱ در ماجرای ۱۷ آذر علیه قوام‌السلطنه شرکت کرد و پس از ۱۷ سال برای اولین بار روزنامه او متوقف شد و به زندان افتاد. از اواسط سال ۱۳۲۰ روزنامه او طرفدار مصدق شد در ۲۵ مرداد سال ۱۳۳۲ شدیدترین حملات علیه شاه و حکومت را انجام داد. با حزب توده اراده ملی و هر سیاست و گروهی نزدیک بود و سازش می‌کند. بعد از وارد شدن به امور روزنامه‌نگاری به سیاست انگلستان نزدیک شد و ترقی کرد و با عامیون نزدیک بود. مسعودی عضو جمعیت فراماسونری لژ ایران و از افراد مؤثر در تشکیل کلوپ روتاری و عضو کلوپ روتاری تهران بود.» (پرونده عباس مسعودی در ساواک).